vr 29 mei, namiddag
Vandaag is mijn vrije dag, maar het lijkt wel of ik taxichauffeur ben. Nou ja, het is nodig, dus klaag ik niet. Toch ben ik erg benieuwd hoe het op de toren is. Ik heb zo weinig gelegenheid meer, dus pak ik mijn kans.
Ik weet niet waarom, maar eigenlijk verwacht ik niet veel te zien. Mijn kijker haalt de nestkast dichterbij en soms meen ik wat gefladder te zien. Een foto lukt niet. Jammer! Dan besluit ik maar eens een eindje te gaan wandelen. De overkant van de Loop is mijn eerste doel.
Wanneer ik langs wat bomen loop, hoor ik wat gepiep. Het klinkt als een hongerige jonge vogel, maar in eerste instantie kan ik het geluid niet herkennen. Gisteren ben ik naar een rock-concert van de band van mijn zoon geweest en een piepende ruis in mijn oren is daar nog steeds het gevolg van. Ze speelden uitstekend en we zullen het er maar op houden dat de andere bands teveel herrie maakten. Ik concentreer me op het geluid van het jonge vogeltje en dan ineens vind ik zijn schuilplaatsje. Mooi half verscholen achter wat gebladerte zit een gaatje in een boom. Dan zie ik ineens een koppie. Een salvo foto's moet toch minstens wel één geslaagd plaatje opleveren. Ik wandel verder en loop even naar de paddenpoel. Een kikker, wat libelles, wat waterjuffers, een aardappelbovist en een vlinder zijn de oogst van wat oplettend rondkijken. "Kijken is zien", is een kreet die ik ooit in militaire dienst geleerd heb. De dienstplicht is allang afgeschaft, maar de wijze uitspraak is nog altijd waar.
Valken? Ja, een paar keer valt me een valk in de lucht op, maar bijna iedere keer sta ik op de verkeerde plaats. Wanneer ik het vermoeden heb dat een valk aan de voorkant van de toren is geland, mogelijk op de lamp, besluit ik terug te gaan naar het veldje. Bij een uitgedroogde plas vlakbij de paddenpoel zie ik op afstand een vreemd patroon in de donkere grond. Nieuwsgierig stap ik dichterbij. Zijn het schelpen? Een paar metertjes dichterbij zie ik wat het is. Klikkerdeklik zegt mijn camera. Verder ga ik weer. Voordat ik terugkeer naar het spottersveldje besluit ik nog een keertje te gaan kijken bij het spechtenholletje. Klikkerdeklik.
Wanneer ik vlakbij het spottersveldje ben spreek ik de hoogzwangere 'buurvrouw'. We hebben het even over de schoonheid van de natuur en ze vraagt hoe het met de valken is. Ik vertel dat ze bijna gaan uitvliegen en dat het dan wel weer druk zal worden in de berm. "Heeft ze er last van?" Nee, dat heeft ze eigenlijk niet zo. Maar het is wel lastig dat de auto's zo dicht bij hun poort geparkeerd worden, bij het uitrijden ziet ze het verkeer pas op het allerlaatste moment aankomen. "Dat is wel vervelend", zo vertelt ze. Ik wens haar een voorspoedige bevalling en loop weer verder.
Op de toren zit inderdaad een valk op de rechterlamp onder de ringen. Een foto van de nestkast levert geen informatie over wapperende vleugels op. De zon voorkomt dat ik iets in beeld kan krijgen. Dan gaat mijn telefoon. Of ik al tijd heb gehad om een design af te maken? "Nee, helaas nog niet", moet ik spijtig bekennen. "Aan't werk, Kuiko"....
