za 21 november, 08:15 - 13:00u
De 7e apotheose alweer. Alweer? Het voelt alsof ik al weer een eeuwigheid niet meer ben gaan Mortelen. Gisteren daargelaten. Ja, het half uurtje van gisteren, zonder valken maar wel met wat volk, was het noemen niet waard. Het was echter genoeg om vandaag maar eens op tijd onder de wol vandaan te komen. Omdat het krantje maar niet komt stap ik rond de klok van acht in de auto om even later op de HB-weg de motor uit te zetten. Op het veldje zit Gerrit E. (uiteraard zou ik bijna zeggen). Het fraaie, breed gestrookte ochtendzonnetje verkleurt de wolken in een diepe oranje kleur en dat is wel een kiekje waard.
Dat er een valk thuis is, weet Gerrit me te vertellen. In beeld zit hij echter niet, dus maak ik de gang naar de achterkant. "Doe da maar 'ns, dan zorg ik da de koffie d'r is as ge terugkoomt", steunt Gerrit mijn voorstel. Wanneer ik na een rustige kuiergang aan de achterkant sta en mijn kijker op de toren richt, zie ik dat een valk van de noordelijke lamp opvliegt en naar de voorkant vliegt. Omdat er verder behalve wat hooglanders niet veel te bewonderen valt, besluit ik maar snel naar de beloofde koffie te gaan.
Wanneer ik iets voorbij de toren ben, kijk ik onderzoekend omhoog of de valk soms ergens is geland. Dat is het geval. Op het puntje van de GSM-antenne kijkt (PA?), omlaag alsof hij me wil zeggen dat ik maar op het spottersveldje had moeten blijven. Ik maak aanstalten om verder terug te lopen wanneer ik de luide aankomst van een tweede valk hoor. "Dat zal S2 zijn", neem ik zonder pardon aan. De valk gaat op de lamp zitten en met de conclusie dat alles "thuis" is, stap ik verder naar Gerrit, die inderdaad het befaamde koffierekje al heeft klaar staan.
Niet veel later merk ik een valk op die de toren nadert. Ik heb geen van de twee valken zien wegvliegen, maar voordat het stuivertje valt is er ook een tweede valk in de lucht. Gehaast probeer ik het tafereel te filmen, wat ondertussen is het wel tot me doorgedrongen: een derde valk? Wanneer ik heel even naar de GSM antenne kijk, heb ik zekerheid: Pa zit er nog. Dus is er een derde valk in beeld. In eerste instantie wordt de valk nog met een wat vriendelijke glijvlucht verzocht te verkassen. Maar S2 staat niet zo bekend om haar geduld, dus wanneer de valk niet snel genoeg maakt dat ze wegkomt wordt S2 driftig. Met een fellere scheervlucht duikt ze achter de indringster aan en verdwijnen ze samen achter de bosrand voor ons. Mijn filmknopje mag echter meteen opnieuw aan, want nog eens komen beide valken in beeld, om vervolgens opnieuw in een duikvlucht achter de bomen te verdwijnen. Een minuutje of wat later keert een valk terug. Dat het S2 is, zal niemand verbazen.
Dan blijft het lang rustig. Ja, een enkele verplaatsing, meestal ingezet als we even niet opletten, maar sensationeel is dat allemaal niet te noemen. De verplaatsing naar het tipje van de antenne pak ik met wat fotootjes mee. Opeens is de valk (S2) ook daarvandaan verdwenen.
De tijd verstrijkt. Het wordt drukker. Er moet nog wat gesleuteld worden en in die tijd blijft Pa vrijwel continu op zijn stekkie en is S2 uit ons zicht. Of ze nog aan de achterkant zit of mogelijk op jacht is, dat is ons niet bekend. Pa besluit een prooitje in de verte te gaan plagen en raast zo'n beetje boven de Loop aan ons voorbij en keert dan om, waarbij hij vrijwel boven onze hoofden weer naar de toren vliegt. Na een poosje horen we ook S2 weer. Ze draait een rondje, protesteert wat en gaat dan ook maar weer ergens zitten. Aan de beweging te zien gok ik op de noordelijke lamp.
Dan wordt het opeens weer druk -op het veldje- en omdat mijn GSM me vertelt dat het tijd is om de auto maar eens met een sopje te behandelen zet ik koers naar de plek waar mijn "eigen klokje tikt", zoals de lezer weet: tikt het immers nergens zoals daar.
