vr 5 juni, namiddag
Het is vanochtend al te laat om nog te gaan, een stapel papier wacht met smart om verwerkt te worden. Een beetje met tegenzin ga ik er toch maar mee door. Het klusje duurt veel langer dan naar mijn zin is en dus is het al na half vier voordat ik mijn camera van mijn bureau gris. Inderhaast grijp ik mijn pet en jas om een minuutje later de auto te starten.
Op de HB-weg is het opvallend rustig. Henk heeft zijn scoop uitgestald, maar verder is er een serene rust. Aan de poort bij de buurman hangt allerlei versiering die de onwetende bezoeker er op wijst dat er een baby is geboren. Gefeliciteerd.
Volgens Henk is het maar rustig op en om de toren. Maar dat heeft hij nog niet gezegd of opeens is er toch allerlei actie. Het lijkt me S2 die wat rondjes maakt en dan ineens is er ook een tweede valk in de lucht. Automatisme in mijn kop zegt dat het dus PA moet zijn, maar dat is helemaal niet zo. Het is verdorie een van die jonge knulletjes van haar die dapper een rondje meevliegt. Landingen op de lamp linksonder, dan weer op het kozijn onder de andere lamp die rechts om het hoekie hangt. Dan weer een rondje met een landing op de antenne. Op het schoteltje aan de verticale as tussen twee ringen. Overal efkes, maar wel overal gezeten. En de andere slechtvalk, de juvie? Uit het oog verloren...
Ik besluit naar de andere kant van de Loop te gaan om vanuit die hoek de toren te bekijken. Er beweegt vanalles. Drie jonkies en een ouder kan ik gelijktijdig ontdekken. De valk in de nestkast vertikt het nog steeds om echt naar buiten te komen. "Een stapje op het rooster heeft die laatste ook al gemaakt", weet Henk me bij te praten wanneer ik weer naast hem op het spottersveldje sta.
Zonnevogel had zich voorgenomen om op terugweg vanuit Bakel zeker niet de HB-weg in te slaan, maar een lange rij achter een tractor deed haar anders besluiten. Ik ken dat. Het is bijna onweerstaanbaar. Voorbijrijden gaat bijna niet. Toch blijft ze niet lang, andere verplichtingen roepen.
Henk vertelt dat hij een bonte vliegenvanger heeft gezien en daardoor wat extra alert, merk ik hem opeens op. Maar de vogel is hem meteen ook weer gevlogen. De geelgors aan de overkant van de Loop is eigenlijk niet eens zo speciaal meer. En een schijngevecht tussen twee buizerds krijgt ook niet de aandacht die het zou krijgen als er op de toren niks te zien zou zijn. Erg fijn licht is het niet, maar op dit tijdstip is het een zegen dat er wolken voor de zon gekropen zijn. De toren zou anders nauwelijks te bekijken zijn. Nu is het in elk geval met de kijker nog te zien dat er een jonkie op het rooster, een in de nestkast (maar wel in het zicht) en een op de betonnen rand zit. S2 zit op de antenne en het dapperste jonkie van allemaal heeft zich trots op de bovenste vertakking van dezelfde antenne genesteld.
Voordat Henk weer vertrekt vraagt hij nog of ik de nijlganzen nog gezien heb. Die zijn inderdaad opvallend rustig. Maar wanneer Henk met zijn auto om de hoek verdwenen is, hoor ik opeens een bekend geluid. Maar voordat ik de richting van dat geluid op kijk zie ik ineens weer dat kleine vogeltje op het prikkeldraad zitten: de bonte vliegenvanger! "Knip, ik heb je". Het vogeltje is hem meteen weer gevlogen en dus draai ik me om in de richting van het nijlganzengegak. Verhip, het is de hele familie bij elkaar die in een flinke zwerm recht op me af lijkt te komen. Dan draait de hele meute weer weg om verderop (op het tractorpulling-terrein) te landen.
