za 6 juni, 09:20u - 15:30u
Vandaag is het precies 65 jaar geleden dat de wereld een klap toebracht aan het Nazi-regime door letterlijk met man en macht de Antlantik Wall bij Normandie te bestormen. D-Day is de naam die tot op heden wereldwijde bekendheid heeft. D-Day is de militaire codenaam en wordt, hoewel niet zo bedoeld, vertaald als Decision Day. De beslissende dag. (Maar ook "disembarking day", letterlijk "ontschepingsdag" wordt wel als verklaring van de codenaam gegeven). Hee Kuiko, ga je geschiedenisles geven? Nee toch?!!
Welnee, maar soms is het wel leuk om een relatie te leggen tussen gebeurtenissen die op zichzelf niks met elkaar te maken schijnen te hebben. Waarom dit alles? Tot vandaag hebben we te maken met 4 tienervalken op de toren van De Mortel. De drie vlotste valkenkinderen zijn er heel erg vroeg bij om hun Atlantik Wall te betreden. De vierde valk, heeft er duidelijk wat meer bedenkingen bij om die Muur van Onzekerheid in te ruilen voor de veiligheid van de nestkast. Vandaag echter, zal ook dit vierde valkenjong de beslissende stap nemen: D-Day dus.
Wat een intro voor het verhaaltje van wat voor mij dit jaar ook 'The Longest Day" is. Om 9:20u (weet ik van Gerrit E) stap ik het veldje op, voor wat (onbedoeld) een hele lange dag gaat worden. Er zit een valk bovenop de nestkast en een tweede ontdek ik naast de buitencam. De laatste lijkt me een volwassen valk, maar het is nog wat grauw licht, dus vergissen is heel best mogelijk. Maar dan is er altijd nog de scoop van Gerrit die heel wat zekerheden biedt. Twintig minuten lang is dit behalve een enkele vlucht, mogelijk de terugkomst van Pa(?), het schouwspel waar we het mee moeten doen. Dat duurt mij te lang, dus besluit ik maar eens naar de overzijde van de Snelle Loop te wandelen.
Maar ook vanuit die hoek is er niet zo bijster veel meer te zien. Ja, de valk op de hoek is wat beter te zien, dat is alles. Ik ga maar eens door naar de achterzijde. Omdat ik verwacht dat er aan de noordzijde wellicht iets meer van de jonkies te zien zal zijn loop ik door naar het noorden. Inderdaad zie ik op de hoek nabij de nestkast twee valken zitten. Dan opeens is er wat actie. Er wordt flink heen en weer gevlogen en het lijkt me dat er drie valken gelijktijdig in de lucht zijn. Ze scheren echter zo kort om de toren dat ik me kan vergissen in dat aantal. Het komt me allemaal wat nerveus over. Zou er iets speciaals aan de hand zijn? Ik besluit terug te keren naar Gerrit, die mogelijk wat meer kan vertellen omdat hij aan de voorkant zit en stevig uitgerust met een scoop op het veldje zit. De info komt echter vanuit een iets onverwachte hoek: een tweetal telefoontjes verschaffen de informatie die wij niet hebben kunnen zien: de vierde jonge valk heeft eindelijk het veilige hok verlaten. De meldingen komen van Jonne en Jelle, en ook Frank brengt ons via de mobiele lijn van Gerrit op de hoogte van dit laatste nieuws. "De PW's zullen nu spoedig het bijltje erbij neer gaan gooien", zo bedenk ik. Gisteren al las ik dat het afscheid nabij was. Vanaf deze plaats wil ik al de PW-ers nog eens hartelijk bedanken voor hun geduldige uurtjes achter de PC. Het is top om na een lange werkdag nog eens even snel na te kunnen lezen wat er allemaal te zien is geweest.
Op het veldje wordt het opeens drukker en drukker. Voor mij onverwachte bezoekers, maar mogelijk is dat op de diverse fora wel bekend gemaakt. Het is iedere keer weer een fijne aanblik om Ronald op zijn vouwfietsje totaal onverwacht het veldje op te zien rijden. Ditmaal is hij niet alleen. Ook Ava is met de fiets vanaf station Helmond met hem mee komen rijden. Wie is er allemaal nog meer? Ik hoop dat ik niemand vergeet: Sazoe en Arie, Zonnevogel, Bert Mulder, Piet en Dorine, Jonne en Jelle, Steenarend en Mieke zijn de mensen die ik ken. Lambert is verderop bezig aan de stellage van de FroonaCam. Hij heeft het er maar druk mee. "Geeft ie zichzelf nog wel de kans om te genieten van de natuur?", de opmerking heb ik al van diverse mensen gehoord. Groeit deze liefhebberij niet door naar een obsessieve, - ja haast bezetenheid - om "de mensen" van beelden te voorzien? Goedbedoeld, dat is het zeker. Maar goed, het is hier eigenlijk niet de plaats om dit ter discussie te stellen.
De koude wind is wat gaan liggen en af en toe kleurt het zonnetje de wereld op. De valken zijn toch wat minder actief dan ik (en veel spotters met mij), had gehoopt. De bonte vliegenvanger is ook vandaag weer het mooie alternatief. Het beestje laat zich weer veelvuldig zien. Het duurt me allemaal weer te lang dat er weer wat van de valken te zien is. Toch vergeet ik haast twee hoogtepuntjes te noemen: S2 heeft het even aan de stok met een buizerd, die ofschoon op respectabele afstand, kennelijk toch te dichtbij is gekomen. Een paar felle uitvallen doen de buizerd besluiten om toch maar uit te wijken. Een tweede buizerd brengt daarin niet veel meer gewicht in de schaal. S2 keert terug alsof ze tegen haar kroost wil zeggen: "Kiek en zo doede da, zunne". Even later is ze ook nog even op prooitocht. Een trosje duiven vliegt (net als daarvoor de buizerds) boven het bos links van ons en opeens is daar de wakkere S2. Eerst lijkt ze over ons heen te gaan vliegen maar dan draait ze bij om achter de duiven aan te gaan. Een duif zondert ze meteen af van de rest en het lot van de duif lijkt bezegeld wanneer beide zo'n beetje bij de splitsing van de Loop uit ons zicht verdwijnen. Maar kennelijk is het mispoes, want ze komt met lege klauwen terug. En nu weer verder met het punt waar ik eigenlijk gebleven was: ik ga dus voor de tweede keer op onderzoek naar de achterkant van de toren. Eerst nog even naar de overkant van de Loop. "Niet veel te zien", is mijn conclusie daar, wanneer ik ineens iets hoor. Ik kijk in de richting van het geluid en inderdaad, S2 vliegt in een rechte lijn (vanaf het veldje onzichtbaar door de toren) naar de tweede ring van onder. Heeft ze prooi? Het lijkt er op. Wolkjes veren dwarrelen door de lucht. Ik zet het op een drafje om aan de achterkant van de toren wat meer te kunnen zien. Aan de achterkant valt me eerst op dat een familie eendjes zich uit de platvoeten maakt voor die gepette tweebener die daar op een sukkeldrafje aan komt rennen. Ik heb er eigenlijk geen oog voor, al maak ik toch maar snel een kiekje. Wanneer ik de plek waar de dwarrelende veertjes vandaan komen heb gevonden vliegt de valk meteen op om met prooi en al naar de betonnen rand te vliegen waar een jonge valk kennelijk wel zin heeft in dit duivenborstje. Ik loop weer terug om verslag uit te brengen. De bankzitters hebben mijn spurtje gezien en vragen zich af wat ik te melden heb.
Ofschoon het geen sensationeel nieuws is, is het toch een van de hoogtepunten van vandaag. Even alle vormen van gebak (bedankt) die vandaag weer aangeboden werden buiten beschouwing latend. De tijd kabbelt voort en heel veel meer valt er niet te vertellen. Zonder dat we nog kunnen vertellen over spannende prooivluchten, prooioverdrachten of minimaal toch enkele luchtshows wordt het later en later. Wanneer ook Jumper nog even komt kijken en we een kort praatje hebben gemaakt besluit ik nu toch maar om huiswaarts te gaan.
Thuis aangekomen ben ik net op tijd om -van de zoon van- een prachtig kado voor de voetbalclub aan te mogen nemen. Da's waar ook: feest vanavond!
