Wat een vreemd begin van het broedseizoen. Wie dit had kunnen voorspellen moet een rijk mens zijn, want voor die persoon zal ook de toto geen geheimen bieden.
Uit meligheid worden er eitjes achter de nestkast gefotosjopt, worden er massa's eitjes in de nestkast gesjopt en ook oPaa's eitjes mogen niet ontbreken. Het verandert het er allemaal niets aan: een schamel eitje in de nestkast waar er vorig jaar al lang en breed vier lagen.
Vanmorgen moet ik namens mijn vader wat in Helmond gaan afgeven. Ik rij terug over Aarle-Rixtel en buig af over het bruggetje aldaar. Even later passeer ik Grotels Hof en dan gaat het op de toren aan. In een flits zie ik het bordje: "eieren te koop". Een brede lach verschijnt op mijn gezicht. "Ha, die moet ik onthouden, daar kan ik wel wat mee", bedenk ik al.
Het hobbelweggetje ligt er aardig vlak bij. Even later sta ik op het spottersveldje.
De schittering van de vorken van de antenne verbergen de valk voor het blote oog. De kijker prikt dwars door deze camouflage-truuk heen. "Zal DubbelOor wel zijn", veronderstel ik. De ander kan ik niet ontdekken. Ondanks het prachtige warme zonnetje sta ik helemaal alleen. Benieuwd of oPA ergens anders te ontdekken is, loop ik na een poosje naar de overzijde van de Loop.
Af en toe meen ik wat te horen, maar het ontgaat me. De valk in de antenne lijkt dit geluid niet te maken, waar het dan vandaan komt? Geen idee.
Ik kuier wat langs de bosrand en vervolgens weer terug langs de oever van de Loop. Weinig te zien. Nou, die spreeuw zat toch wel aardig hoor, dus was deze inspanning niet helemaal nutteloos.
Wanneer ik weer richting het bruggetje loop hoor ik de valk opnieuw. Precies boven de nestkast zie ik hem aankomen. Ik versnel mijn pas. Twee valken. Ik schat de kans op een betere waarneming het hoogst in op het spottersveld.
Ik passeer de toren en kijk omhoog de aankomeling lijkt wel iets mee te slepen. "Een netje met Paaseitjes, zeker", ik kan er niets aan doen. De gedachte is er meteen en de meligheid maakt zich onmiddellijk weer even van me meester.
Herrie van de ander nu. Is dit een aanval? Nee, eerder een aanval in de betekenis van "AAN TAFEL".
Ik zie twee koppies boven de betonnen rand uitkomen. Dan is de eerste weer verdwenen. "Mogelijk de eitjes aan de achterkant van de nestkast voeren". Pats daar is de meligheid weer.
Het wordt wamer en ik besluit mijn jasje even in de auto te gaan leggen. Kom ik terug, weg koppie op de rand.
Dan even later weer een hoop herrie. Opeens zie ik twee valken in de lucht. Ze vliegen bij elkaar in de buurt, maar ik merk niets van vijandigheid. Toch is er grote opwinding. Die kan ik niet plaatsen, dus ik vertik het om te gaan gissen. Ik besluit alles zijn beloop te laten. "Nee, ik laat me nergens door opnaaien vandaag". Zo, die stelling is gemaakt!
Ik verlies de twee even uit het oog en dan plotseling zit er weer eentje in de antenne. De ander zie ik ook, maar het is me niet duidelijk of die nou op het rooster landt of niet. de plaatjes schiet ik op goed geluk. Dan de kijker erbij en dan zie ik dat mijn gok dus toch goed was.
Een vrij lichte buizerd passeert de toren. Het mag, al hoor ik wel weer wat herrie. De valk op het rooster kijkt hem na. De antenne-gast reageert niet.
Een volgend ogenblik is het rooster weer leeg. Is de valk in de kast? Ik weet het niet. Maar dan hoor ik de antenne-valk weer. En bij mijn rondje omhoogturen zie ik opeens weer een valk-achtige. Dat is inderdaad een slechtvalk. Ik neem hem in de kijker en zie opeens een tweede vogel voorlangs kruisen. Ik probeer hem te zoeken, maar ik zie opnieuw de slechtvalk. Hee, die moet een scherpe draai gemaakt hebben. Ik kijk op en zie dan met de blote oogjes dat er twee slechtvalken om elkaar heen vliegen.
Met dit rare licht kunnen ze zo maar opeens onzichtbaar zijn en dan net zo snel weer wel zichtbaar zijn. Ik kijk even snel naar de toren. De antenne-valk is weg. Ik kijk weer terug richting de oude vuilnisbelt. Niks meer te zien.
Ik wacht nog even af. Dan is het tijd voor die andere eitjes, pan-eitjes dus.
