zo 28 juni, 14:15u - 16:30u
Hoewel het weer flink betrekt, wil ik toch even gaan Mortelen. "Je moet je kansen grijpen wanneer ze er liggen", het citaat is van mijn vader en het bewijst, zoals de meeste van zijn uitspraken, ook nu weer zijn waarheid. Buienradar dreigt echter roet in het eten te gooien en mijn vrouw roept me na dat ik binnen drie kwartier, drijfnat weer thuis zal zijn, maar ook nu haal ik weer mijn vader aan: "de beste weersvoorspelling is: met je neus omhoog naar buiten, krijg je een snotneus dan is het koud, wordt ie nat dan regent het".
Ook nu volg ik zijn raad en aangezien mijn neus noch koud, noch nat wordt, besluit ik toch te gaan.
Het licht is belabberd, want er dreigt wel degelijk een flinke plensbui over me heen te gaan donderen, maar het deert me even niet. Op het veldje zitten Piet uit Lieshout, Gerrit112, Joke uit Helmond en een mij onbekende man, die Willem blijkt te zijn. In enkele zinnetjes praat Gerrit me bij en meteen heb ik spijt niet wat eerder te zijn aangereden. Het is super geweest. "Ai,ai, blijft er nog wel wat voor me over", vrees ik dan al. Maar meteen zie ik wat beweging aan de overzijde van de Loop. Een reetje staart ons langs de bosrand aan. "Dat heb ik dan toch weer gezien", ik besluit vandaag gauw tevreden te zijn.
Een paar valken zitten op de toren. Een juveniel zit op een laag raampje. Ik besluit erheen te wandelen, want ondanks het matige licht moet daar toch wel een plaatje van te maken zijn. Pal onder de toren maak ik een paar kiekjes en dan besluit ik maar gelijk door te lopen naar de achterkant van de toren. Wanneer ik daar een oudervalk op de GSM-antenne en één valk op de betonnen rand zie zitten verwacht ik van deze kant niet veel spannends meer en dus loop ik weer terug. Foute keuze! Er wordt gekrijst rond de toren en ik zie de valk van de betonnen rand nog net verdwijnen met een ander erachteraan. Wat te doen? Snel terugrennen, blijven wachten? Het charmante is dat je het nooit weet, dus elke keuze is goed of fout. Ik zet aan om weer terug te gaan wanneer twee mij bekende wandelaars door het wildpoortje lopen. Even is mijn aandacht weg (en later zou blijken dat ik vermoedelijk een valk in de wei aan de overkant van de Loop aan de achterkant (dus pal naast me) heb gemist).
Weer terug onder de toren, maak ik opnieuw wat plaatjes van de valk op het vensterbankje, voetgangers (een familiespeurtocht) naderen me, zien me fotograferen, kijken ook omhoog en concluderen dat dit toch wel een hoge toren is! Ik laat het maar zo.
Dan toch nog twee keer een verrassing. Aan de overkant van de Loop staat opnieuw een ree. Hij lijkt me zo klein nog. Terwijl we naar het grazende beestje staan te kijken ziet Gerrit112 opeens wat beweging bij de toren. Een valk maakt vaart en hij volgt de richting waar deze valk heen gaat. "Prooi!", roep Gerrit en klikkerdeklik zegt zijn camera. Die van mij klikt wat bescheidener. Snel draai ik het knopje op filmen maar het zal voor hooguit anderhalve seconde zijn. Toch is het grappig om te zien hoe een juveniel dat de prooi wil overnemen door S2(??) meegetrokken wordt.
Ik zei toch dat er twee verrassingen voor me waren! Een poos later, Gerrit112 is dan afgelost door Gerrit E. Nee! Eerst nog even met Gerrit E naar de toren waar de juveniel al een hele poos in het venster zit. Gerrit besluit over het houten hekje te klimmen om de valk beter te kunnen filmen. "Kun je gerust doen, want die zit er al de hele tijd", zeg ik nog. Maar Gerrit zit amper in stelling of de juveniele valk vertrekt om krijsend een paar rondjes over ons heen te maken. De zon komt een beetje door en die staat ons nu in de weg. We lopen terug. Op het veldje is ook Mieke aangekomen. En dan nu toch naar de tweede verrassing. Niet zo'n hele grote, maar toch weer leuk. Want opnieuw kondigt gekrijs de aankomst van enkele valken aan. Weer wordt er een dikke prooi binnengebracht. Is dit een KILL FOR SURVIVAL of krijgen de valken menselijk gedrag: KILLE VOOR HET CHILLE.
Gerrit gaat naar de achterkant en ik ga naar huis. Bijna in onze straat vallen me enkele behoorlijke plassen water op het wegdek op. Wanneer ik er thuis naar vraag krijg ik: "je gaat me toch niet vertellen dat het in De Mortel niet geregend heeft! Hier heeft het een uurlang gegoten!"
