Hoe ik uitgelegd kan krijgen dat een ritje naar de boekhouder op enigerlei wijze op weg is naar De Mortel, dat kan ook ik niet voor elkaar krijgen. (Je zou het kunnen vergelijken met Brussel via Amsterdam met als startpunt Eindhoven).
Maar goed, wie zal het een zorg zijn wat deze keer weer de smoes is om nog even te gaan Mortelen. Ik zag vanochtend hoe de beelden nog stiller stonden dan normaal met de refresh al het geval is. En omdat de bezoeker van de nestkast een DUIF is, ben ik benieuwd hoe dit nu weer afloopt.
Op het terrein bij de toren staat een auto. Verder is er niets te zien. Ik besluit met een flesje water in mijn kijkertas op pad te gaan. In de struiken langs de weg zie ik een klein vogeltje. Het blijft amper een seconde op dezelfde plaats zitten, maar ik zie een vrij licht gevederd lijfje met een opvallend zwart kopje. Dat lijkt wel met een kuifje, maar zoals gezegd blijft het beestje amper een seconde zitten om vervolgens weer een metertje of wat verder te huppen. Van het plaatje verwacht ik niks. "Zien we thuis wel".
Achter elk boompje pik ik wat schaduwmomentjes mee, want het is weer goed warm vanmorgen. "Was ik maar wat vroeger gegaan", bedenk ik me. Twee meiden zetten hun fiets bij een boom bij de toren neer. Dagelijks maken zij hier hun vertrekpunt voor een skeelertocht van. Ze groeten, ik groet terug.
Het paadje langs het bos zorgt voor verkoeling, de takken van de bomen hangen op sommige plaatsen laag over. Ik buk me en hoor gezoem boven mijn nek. Voorzichtig glijdt mijn hand over mijn nek, geen verstekelingen? Dan weer verder.
Ook langs de Loop is weinig teken van leven. De vogeltjes zitten diep in het bos hun verkoeling te zoeken. Ik nader het wildpoortje bij de splitsing van de Loop en ga behoedzaam verder. "Stel je voor dat die sperwer weer zit te ....", maar dan realiseer ik me dat dit een gouden tref zou zijn. Ik blijk gelijk te hebben. Wel hoor ik flink gekissebis tussen twee (Vlaamse) gaaien. het geluid komt van het bosje dat als een soort uitsteeksel aan het bos dat ik zojuist ben gepasseerd vast zit. "Eerst de toren", beslis ik.
Ik zoek een plekje op waar ik de toren goed kan zien en ontwaar een gestalte op de onderste ring. Het tegenlicht maakt dat een fotootje erg grijs zal zijn, maar ik probeer het toch maar. Dan hoor ik de ander. Ik stap een paar passen naar achter en zie dan hoe de valk van (zeg maar) halverwege Bakel - Helmond aan komt vliegen. De valk vliegt nog even een stuk door wanneer de toren gepasseerd wordt en draait dan in een boog naar de toren toe. De landingsplaats kan ik niet ontdekken. Een stukje verder kruip ik onder het prikkeldraad door en vervolg mijn weg door het bos. Een van de ruziende gaaien landt in een boom, het plaatje mislukt omdat de gaai niet wil blijven poseren. Verder gaat het weer. Op de automatische piloot graait mijn hand in de kijkertas. Het flesje bubbelwater komt eruit. Voorzichtig draai ik het dopje los, het sist, maar het spuit er nog net niet uit. Dan draai ik het dopje weer vast en loop ik verder tot ik uitkom op het onverharde deel van de HB-weg. Weer graait mijn hand en ditmaal neem ik een slok. Heerlijk, maar na die eerste slok zal de dorst alleen maar nog meer toeslaan. Ik loop verder.
Wanneer ik op een plek sta waar ik de toren door het gebladerte goed kan zien, zie ik beide valken zitten. Plaatjes zullen niet fraai zijn met al dit tegenlicht, maar alla, het gaat om het idee.
Bij de toren neem ik het autootje van de schoonmaakdienst in me op: was dit vorig jaar ook van deze club? Ik weet het niet meer en eigenlijk boeit me dat ook niet zo. Ik vervolg mijn weg terug naar het spottersveldje wetende dat ik vanaf die plek de valken niet zal zien, maar ach, je weet maar nooit wat er nog gebeurt.
Voor me zie ik een duif op de weg. De postduif heeft geen haast en waggelt een beetje statig verder. Wanneer ik het beest passeer gunt het me amper een blik waardig. Ik moet er wel om lachen. Ik bekijk de ringen aan de pootjes van de duif: groen en rood.
Wanneer ik naar het veldje loop kruipt de duif onder mijn auto, ik zie hem er niet onder vandaan komen. Mijn aandacht gaat weer naar de toren. Iets komt er vanaf gevlogen of komt er vanachter vandaan. Het is volgens mij geen slechtvalk. Door mijn kijker zie ik dat het een duif is. Hoopvol wacht ik verdere reactie vanaf de toren af. Tevergeefs. De duif verdwijnt richting De Mortel.
Automatisch glijdt mijn blik in de richting van mijn auto. Haha, de duif heeft even geschuild en gaat weer verder met zijn Vierdaagse. Het flesje water is bijna leeg. Een heel licht briesje heeft er tot dan toe voor gezorgd dat het uit te houden is op het veldje, maar zo langzaamaan wil ik toch weer wat naar de schaduw. Wanneer ik bij het "voederboompje" sta, komen de skeelerende meiden me weer voorbij. De dienstauto van de schoonmaakdienst passeert me ook en dan kijk ik naar achteren, hoe is het met de duif? Die wandelt onverstoorbaar verder.
Nog een slok, het waterpeil in het flesje daalt. Blazend en puffend realiseer ik me dat de warmte steeds maar toeneemt. Een paar seconden later zit ik in de auto. Ik keer en rijd weg. De duif is halverwege het veld achter het bosje. Ik passeer de duif die zich kennelijk door niets laat storen en stop bij het einde van de weg. Een auto wil de weg inslaan. "Securicon", lees ik op de auto. "De beelden zullen zo wel weer in de lucht gaan, veronderstel ik". (Maar ondertussen zijn we een uur verder en zit de duif nog net zo stil met 5:55:06 in beeld als vanochtend).
Zugabe
Het duurt wel erg lang dat de cambeelden weer hersteld zijn. Ik vind het weer een prima aanleiding om vanavond nog eens retour te gaan. Duitsers noemen dat een "Zugabe". Okee, mooi gevonden, ik doe mee.
Het verhaal is niet lang. Onderweg neem ik aan dat de valken ook nu uit de zon zullen zitten. Dat wil zeggen dat ze vanavond dus aan de voorkant zullen zijn. Althans, daar gok ik dus op. Ik blijk gelijk te hebben. De eerste valk zit op de rechterlamp, de ander op de derde ring, vrij ver naar rechts. De zon staat schuin rechtsachter de toren. Op het veldje heb ik daar last van, dus kuier ik wat dichter naar de toren. Ook nu zullen de plaatjes niet scherp zijn, maar ook nu troost ik me met de gedachte dat het om de indruk gaat.
Ik hoop op nog wat andere dingen: zou het vogeltje van vanochtend zich nog eens laten zien? Ben toch wel benieuwd wat dat voor een soort was. Verder hoop ik op een ree aan de bosrand. En tenslotte, niet onbelangrijk, hoop ik weer eens een jachtvlucht te mogen bewonderen. Zo dat is niet mis, Kuiko! Inderdaad, het is wel erg veel hoopwerk. Helaas zal niets daarvan uitkomen.
De valk op de derde ring is opeens in de lucht, precies op het moment dat ik even in de zon heb gekeken om in te kunnen schatten wanneer deze achter het bos zal zijn verdwenen. Blauwe bollen varen voor mijn ogen. Dan zie ik weer wat helderder. Ik vind de valk er wat rafelig uitzien. Misschien al in de rui? De valk verdwijnt aan de achterkant. Ik heb geen zin om daarheen te wandelen en blijf dus op het veldje. Na een poos zie ik weer wat vliegen en hoewel ik niet direct in de gaten heb dat het de valk op de lamp is die nu vertrokken is, duurt het niet lang voor ik dat door heb. De valk maakt een rondje en landt op de balustrade op het dak. Verhip, daar zit de ander nu ook. Even blijven ze zitten en dan vertrekt de een naar de nestkast. Blijft daar heel even en vertrekt dan weer naar de achterkant. De ander hupt op de bekende onhandige manier naar de hoek en gaat... op de buicam zitten (linker buicam).
Ik blijf er nog een poosje naar kijken. Ondertussen blijf ik de bosrand aan de overkant van de Loop in de gaten houden. Geen ree? Geen ree! Door het hoge gras waggelen wat bruine koppies. Het lijken wel ganzen, maar dan met een diepbruine kop en nek, Meer kan ik door het hoge gras niet van ze zien. de camvalk zit er nog steeds. Ik zie dat mijn cigaretten bijna op zijn. Ik heb geen idee hoe laat het pompstation gesloten is, dus neem ik geen risico en vertrek....
