za 18 juli, 07:00u - 08:45u
Opvallend genoeg is de HB-weg leeg wanneer ik om 07:00u mijn auto voor de zoveelste keer dit jaar toch weer in de berm parkeer. Een valk zit op de antenne, maar niet voor lang. Ik heb me nauwelijks op het veldje geinstalleerd of twee jonkies starten het zo aandoenlijke spel van diefje-met-verlos.
Ik hoop vandaag vooral wat leuke filmpjes te kunnen maken. Het weer valt me alles mee, het zonnetje komt zelfs door. Jammer genoeg niet voor lang. Het betrekt al snel een beetje. Wanneer de valken ergens buiten mijn zicht neerstrijken besluit ik maar eens naar de achterkant te lopen. "Misschien doet er me wel eentje een plezier door daar ergens een prooitje te gaan zitten verorberen", het is een gedachte die in me op komt, maar erg veel hoop dat die werkelijkheid zal worden heb ik niet.
Inderdaad zit me geen valk op te wachten. Een blik op de toren leert me dat er wel een valk op de lamp onder de ring zit. Maar die maakt geen aanstalten om enig amusement te bieden aan de eenzame toeschouwer onder op het veld. Ik draai me maar weer om en loop even over het bruggetje om de boel van de zijkant dan maar eens te bekijken. Een Vl... eh Gaai (sorry Steenarend, ik kan er maar niet aan wennen om 'Vlaamse' weg te laten), speelt verstoppertje met me. Hij verplaatst zich telkens dusdanig dat een foto maken onmogelijk is. Tot twee keer toe steekt hij zelfs De Loop over, telkens ben ik te laat om te reageren. "Ook goed, dan maar terug naar het veldje", overtuig ik mezelf dat ik het helemaal niet erg vind dat ik de Gaai maar niet op de foto krijg.
Op de terugweg zie ik een fietster haar fiets stallen op het veldje. Het is niet moeilijk te raden wie dit kan zijn. Mieke vertelt van het ongelukje van Gerrit E. Het verklaart een heleboel waarom Vroege Gerrit er niet is. Wanneer Mieke even later weer vertrekt nestel ik me op het bankje. Met mijn armen gespreid over de rugleuning van het bankje waan ik me even Sitting Bull, opperhoofd van de Hunkpapa's. Indianen hebben wel wat met roofvogels. En Sitting Bull kent ook wel wat overgewicht. Veel verder gaat de vergelijking niet op en meteen gaan mijn aandacht weer uit naar de toren. Daar doemen opeens weer twee valken op. Juvies zo te zien. Ze zetten hun spelletje van een poosje daarvoor weer in alle hevigheid voort. Het lijkt wel of ze ruzie hebben. Het schuifje gaat weer op filmen en ik controleer ditmaal of de automatische scherpstelling zijn werk gedaan heeft. Na een poosje hebben de valken er weer genoeg van en heb ik weer de tijd om verder te dagdromen over het opperhoofd dat generaal Langhaar Custer vernietigde bij het riviertje De Snelle Loop (euuhhh: Little Big Horn natuurlijk). Een plotselinge beweging op de toren schudt me weer wakker. Met een noodgang sjeest de valk die op de antenne zat over het bos aan de andere kant van de Loop. Ik probeer het te filmen, maar het gaat te snel. Dan volgt een tweede valk, ook die duikt in grote vaart naar iets wat zich kennelijk achter de boomtoppen begeeft. In mijn ooghoeken zie ik een tweetal eenden geschrokken wegvliegen, maar ik heb niet de indruk dat zij de achtervolgden zijn. Een minuutje of wat blijf ik kijken in de richting waar de valken verdwenen. Ik weet drommels goed dat ze zo maar ineens uit een heel andere richting kunnen terugkeren, dus kijk ik af en toe wat om me heen. Opeens zie ik een drietal vogels opzij van de toren, maar vrij laag boven het bos wat ronddraaien. Ik heb mijn kijker nodig om me te overtuigen dat het inderdaad valken zijn. Ik heb gelijk en mijn camera start het te filmen. Vrijwel direct raak ik een van de drie kwijt, de andere twee spelen weer. Zoevend rond de toren volg ik hen zo goed en kwaad als ik kan. Soms lijken ze verdwenen, om ineens weer ergens vanachter de toren vandaan te komen.
Wanneer de actie weer even stopt zet ik mijn camera uit. Onmiddellijk wordt het spel dan weer hervat. Ditmaal besluit ik het door mijn kijker te volgen. Opnieuw zittend op het bankje geniet ik van elke seconde. Mijn petje waait af. De lucht betrekt meer en meer. Wanneer na enkele minuten de valken weer een pauze inlassen, besluit ik huiswaarts te gaan. Ik heb nog veel te doen en als het een beetje meezit dan heb ik nog een leuk filmpje in elkaar te knutselen. "Het was weer ouderwets leuk", mompel ik tegen mezelf wanneer ik de auto om 08:45u start. "Volstaat mijn webspace nog wel?"
