Gisteren en vandaag heb ik werk gemaakt van het inrichten van mijn PC voor een goede backup. Je hoeft immers niet alles te backuppen, maar wat je niet graag kwijt bent dat zul je moeten backuppen. Wekelijks zal Windows zorgen voor een goede systeembackup en de belangrijkste "werkmappen". Bovendien staan alle foto's nu netjes bij elkaar op één drive. De broncodes, de afbeeldingen en de databases van mijn klanten werden al veiliggesteld, maar ook dat is nu in de "dubbel" geregeld. En dan nog even dat mapje dat in de weg staat verwijderen....

En dat lukte dus maar niet. Het is een overbodig mapje dat ik ooit van een van de websites in mijn beheer heb gedownload en dat om een of andere reden niet meer weg te krijgen is.

Ik ben er al uit dat dit te maken moet hebben met spaties in de mapnaam, maar hoe los je dat op? Hernoemen wil maar niet lukken, verwijderen al helemaal niet. En dan is daar Google en een DOS-freak die me op het simpele truukje wijst. Ach ik had dit zelf moeten weten als ouwe van de DOS generatie.

Even later ben ik op weg naar De Mortel. Al de hele week vrij genomen en toch geen kans gezien om naar De Mortel te gaan. Nu heeft het weer daar ook niet veel aanleiding voor gegeven, maar vandaag ga ik, hoe dan ook.

Op de toren kan ik geen slechtvalken ontdekken. Ook de zo belangrijke beugel ter bevestiging van een cruciale camera zal nog steeds niet binnen zijn bij de VWG want nog steeds is daar alleen die camera op de hoek van de toren. Ik hoorde al dat die levering erg lang op zich laat wachten en dat VWG daar niet heel blij mee is. (Alles had allang klaar moeten zijn).

Ik ga op pad, want mijn normale ochtendtraining heb ik laten schieten en dus is een wandeling om de toren een goed alternatief. Ik meen even een ijsvogeltje te horen in de buurt van het bruggetje en dus gaat mijn pas een versnelling omhoog. Maar op het paadje aangekomen is daar de teleurstelling: een "stokjesloper" is me voor en zal al het moois, onbedoeld, maar toch voor me uit verdrijven.

Wanneer ik me door het wildpoortje slinger zie ik de kudde koeien die wel heel erg is uitgedund. Slechts een dozijn tel ik er. In de verste verte kan ik geen tweede kudde ontdekken.

Ook de achterzijde van de toren stelt me teleur. Geen slechtvalken. Even bekruipt me een onbehaaglijk gevoel. Dit is nu al de zoveelste keer dat ik geen valken zie. Zijn ze er zo zelden?

Ik wandel terug naar het bruggetje, steek daar over en klap het poortje open. Rustig laat ik het dicht gaan tegen de nieuwe lat die eventueel "doorslaan" tegen moet houden.

Ik draai me even naar de toren. Geen valken te zien? Verder dan maar. In het kikkerplasje bij de Loop hoor ik nog geen geplons. De opvangemmers zijn wel al ingegraven en de oranje rand is al geplaatst, maar heel veel kikker-spul is er nog niet aan de trek begonnen.

Het is er drassig, ik kies de plekken waar ik mijn schoenen neerlaat rustig uit. Ook op het hoger gelegen deel van het veld is het nog sompig en zak ik hier en daar een stukje weg. Dan ontdek ik een groot gat in de grond vlakbij de oever van de Snelle Loop. Nieuwsgierig maak ik een plaatje en heel even vraag ik me af hoe dit hier komt. Ik zal het niet vertellen, wellicht geeft het plaatje genoeg informatie over het hoe, wat en door wie.

Ik loop verder naar het bekende boompje. Ik zie wat eenden en het witte gans-achtige eendensoort is ook nog steeds met een aantal vertegenwoordigd. Ik draai me om en loop naar het bos. Erger me opnieuw aan de vlieger in de boom en hoor vlakbij een specht. Wanneer ik hem eindelijk gevonden heb en hem op de foto wil zetten hupt ie weg. Hmmm, da's nou jammer. 

Een stukje verderop wordt deze misser goedgemaakt door een boomklever die ik precies mooi op de foto krijg voordat ie ook verdwijnt. Bij de grote poel valt me de heldere weerspiegeling van de wolken in het water op en ik besluit er een foto aan te wagen. Er is veel vliegverkeer en hoog in de lucht naderen twee vliegtuigen elkaar. Ik wacht op het juiste moment dat de twee elkaar kruisen maar helaas mis ik dat omdat de camera onscherp staat. Even later sta ik vlakbij het poortje wanneer ik nog eenmaal een blik omhoog waag. Om een of andere reden besluit ik nog even niet verder te lopen. Ik neem de stellages maar even op de foto, mijn gevoel zegt me dat dit onbewust tijdrekken is, maar waarop? 

En dan hoor ik de aankomst! Snel zet ik een paar passen naar achter en zie dan hoe een valk fladderend op de hoge antenne neerdaalt. Ik ben blij en opgelucht tegelijk. De tijd begint te dringen en dus besluit ik er de pas weer in te zetten zodat ik nog een paar minuten op het spottersveldje kan gaan kijken. Precies tussen de hoge twijgen van de bomen zie ik nog dat de valk de antenne verlaat en over me heen vliegt. (Recht naar de zon)

Ik zie niets en dus haast ik me naar het spottersveld. Halverwege draai ik me nog even om en bekijk de situatie op de toren: rooster leeg, antennes leeg, ringen leeg, lampen leeg, koektrommel leeg. Verder maar weer. Hoorde ik wat? Op het spottersveldje "lees" ik de toren opnieuw. En wat verdulleme nog? Er zit een valk op de rechterlamp. Gehaast zet ik hem op de foto terwijl ik dichterbij loop. En dan die beweging: meteen druk ik op het knopje en heb vermoedelijk de duikende valk nog net in beeld. Ook hier ben ik de vliegende valk snel even kwijt, maar kan ik hem door de nog kale twijgen weer oppakken. Boven het bosje achter het spottersveld vliegt ie al. En daar... daar is er nog een. Lager vliegt deze. De ander draait er in een flinke boog naar toe. Ik volg het door mijn kijker. Wanneer ik mijn camera grijp verlies ik ze alletwee uit het oog. Hoog tijd om naar huis te gaan. Dan stopt er een auto in de berm: "goedemiddag" groet Johan. "Hallo en houdoe en bedankt", groet ik een beetje gehaast terug. Ik moet echt gaan, maar uiteraard vertel ik in tien woorden wat ik gezien heb. Ook dat ik niet overtuigd ben dat de twee valken een stelletje vormen, ook al was er nauwelijks sprake van agressie. Van Johan verneem ik dat hij eerder deze week al eens drie valken bij de toren gezien heeft.

Ik keer mijn auto en ga op weg naar huis. Tevreden met het bezoekje, tevreden met het mysterie van het gapende gat, tevreden met het prachtige licht, kortom: heel tevreden .

 

Mooiste van 2016

P1090886.jpg
P1090892.jpg
P1100211.jpg
P1100216.jpg
P1100269.jpg
P1100463.jpg
P1100487.jpg
P1100698.jpg
P1100749.jpg
P1100889.jpg
P1110053.jpg
P1110107.jpg
P1110111.jpg
P1110147.jpg
P1110158.jpg
P1110696.jpg
P1110732.jpg
P1110779.jpg
P1120203.jpg
P1120430.jpg
P1120624.jpg
P1130054.jpg
P1130296.jpg
P1130321.jpg
P1130470.jpg
P1130577.jpg
P1130701.jpg
P1130783.jpg
P1130906.jpg
P1130922.jpg
P1140261.jpg
previous arrow
next arrow