Het besluit staat al helemaal vast. Vandaag ga ik heel erg veel vogeltjes spotten. Veel daarvan zullen complete bellen met buizerds zijn om nog maar niet te spreken over trossen, maar dan ook trossen met sperwers, kiekendieven, wouwen en noem maar op. Nee, vandaag is de dag die in mijn agenda roodomlijnd is. Zijn de accu's vol? Zijn de SD kaartjes leeg? Kijker mee? Camera niet vergeten? Tank vol? Nee, maar dat gaan we dan maar eerst doen.
Op weg tussen De Mortel en de afslag naar de Hemelsbleekweg rijdt een open cabrio. de chauffeur keurig in het pak en beleefd knikkend en handopstekend naar alle voetgangers op het fietspad. De bijrijdster draagt onmiskenbaar een bruidssluier op haar haar. Fraai, maar het (aanstaande) bruidspaar lijkt niet helemaal op de wind gerekend te hebben. En ik vraag me al af of de sluier en het ongetwijfeld keurig gekapte haar het wel zullen redden tot de bestemming in Bakel(?)
Ik geef op tijd richting aan om rechtsaf te slaan en ik heb de ongeloofelijke mazzel dat de mountainbiker op het fietspad een versnellinkje harder steekt. Daardoor kan ik net achter hem de HB-weg inslaan. Piepende remmen achter me bewijzen dat mijn voorgevoel klopte, de twee in het busje achter me letten meer op het bruidspaar voor me dan op mijn richtingaanwijzer. Had ik op de fietser moeten wachten dan was mijn auto een stukje korter geworden!
Hmmm, met het idee van het halve glas dat vol is in plaats van het halve glas dat leeg is, zeg ik dat het een goed begin van de dag is.
Precies wanneer ik mijn auto verlaat komt daar die valk die in glijdende vaart op de koektrommel landt, en wel een prooitje lijkt mee te torsen. Een halve minuut later bewijst het dwarrelen van een paar veertjes mijn gelijk. De valk kijkt af een toe opvallend omhoog waarbij de hals flink gestrekt wordt. Ik kan echter geen tweede valk ontdekken en besluit dan maar om meteen aan de wandel te gaan. Geen eskaders vogels in de lucht. Maar dat zal binnen enkele minuten vanzelf wel gaan beginnen.
Op het paadje langs de Loop zitten duidelijke afdrukken van een baggervoertuig. Eigenlijk net iets te breed voor dit smalle paadje. Ik loop verder en zie in de verte twee grote bruine loslopende honden die de Loop oversteken. Ik schuif de rits van mijn donkergroene jasje wat verder omhoog, de wind waait ook hier behoorlijk koud. De twee eigenaren van de honden zien mij en weten niet hoe snel ze de honden aanlijnen. Is het mijn groene jasje dat hen doet schrikken. Ik heb de zilverreiger al in het vizier en kiek er snel wat plaatjes van. Compleet alsof ik ze niet eerder zag kijk ik het duo met de honden aan en knik een keer. Daarbij goedkeurend naar de aangelijnde honden kijkend. Haha, die twee gasten denken echt dat ze het er nog net goed vanaf gebracht hebben. Van binnen gier ik het uit, maar met een stalen gezicht vervolg ik mijn weg naar de achterkant van de toren.
Daar zit de tweede valk. Ik zie het niet heel erg goed, maar ik durf er iets op in te zetten dat het AUH de jongeman van dit nest weer is. Het lukt me niet om de valk beter in beeld te krijgen en besluit daarom weer terug te lopen. Ik ga bij het bruggetje nog even naar de overkant en loop verder langs de Loop naar het beruchte boompje aan het water. Geen (roodborst)tapuitjes, geen ijsvogeltje, helemaal niks. Het fluitje komt van Jan die inmiddels op het spottersveldje is, maar ik meen dat het de lui met de twee honden zijn die op het bankje bij de poel zitten.
Even later weet Jan met te vertellen dat ik én de zilverreiger én het ijsvogeltje gemist heb, die rakelings voor me langs en over me heen zijn gevlogen op het moment dat hij floot.
Ook Piet is gearriveerd. Hun gesprek gaat over de merels. Door ziekte is een heel groot deel van het bestand gesneuveld, vorige week zag ik nog twee keer (mogelijk hetzelfde) koppel, maar sindsdien heb ik er geen eentje meer gezien. Maar Piet en Jan hebben er gelukkig ondertussen weer wel een aantal in blakende gezondheid gezien. Ik hoor ook hoe Jan een vijftal koperwieken heeft gezien toen ik nog aan de achterkant was. Haha, nu kunnen de grote waarnemingen van vandaag ook voor mij beginnen.
De lezer zal de ondertoon niet ontgaan. Ook vandaag zal ik niet heel erg veel vogels spotten. De valk op de koektrommel verdwijnt opeens en even later zien we twee roofvogels in de lucht. De ene is echter overduidelijk een sperwertje en de ander is inderdaad een slechtvalk. En dan is daar de tweede slechtvalk, heel, heel hoog in de lucht.
Op een stil moment komt daar de valk weer aan. De landing pik ik nog net even mee. Het gaat op de balustrade, vlakbij de oude plek van de nestkast aan. We bekijken de valk en zien wat vreemde dingen. Wat is die witte baan in de nek breed? Wat zijn die baardstrepen kort en dun? Is ze geringd? Het moet een vrouwtje zijn, want ze is best groot. Piet gaat zijn scoop uit de auto halen. Het is een ongeringde. Is het VV? Niemand gelooft daar in. Dit moet een vreemde zijn.
Ik slinger een tweet de wereld in, maar begin al een beetje te twijfelen. Deze valk lijkt zo op haar gemak te zijn. Maar die kenmerken dan?
Er komen geen bellen buizerds, geen kuddes rode wouwen en geen trossen kiekendieven. Ik ga op huis aan. En inderdaad, een lichte teleurstelling over het minimale aan trekvogels is er wel.
Maar... mijn auto is nog heel en dat had heel anders kunnen zijn.
