Gisteren vloog een slechtvalk boven mijn huis in een rechte lijn richting de toren. De carnavalskoorts was echter groter dan de zin in een koud bezoekje aan de toren. Zeker omdat ik niet precies wist wanneer de optocht van Krulstarteland zou gaan trekken het trekt me niet echt om in de file te gaan staan ....
Nee, maar morgen..... morgen....
En als het dan morgen is, het boterhammetje naar binnen is gewerkt, Wisky zijn rondje heeft gemaakt en nog even met hem te hebben gestoeid, ja dan....
Een kwartiertje later sta ik op het veldje. Gerrit E. wacht me al op en weet me te vertellen dat OR2 op de GSM-antenne zit en PA op de rechterlamp. Waarom me dat niet verrast, zal helder zijn. Kennelijk hebben valken toch allemaal hun eigen favo-stekje.
Onderweg zag ik in een steegje in het voorbijrijden een bebloede postduif liggen. Morsdood en mogelijk slachtoffer van een van de twee Morteltorenbevolkers. Het steegje wordt vaak gebruikt als binnenpaadje voor fietsers, dus de valk die hem daar gedropt heeft zal er niet veel plezier aan beleven.
Gerrit meldt dat beide valken een volle krop hebben. Met deze koude en gure wind is dat geen hoopvol gegeven. Dat wordt een hoop kou lijden en weinig actie, verwacht ik.
Wat later arriveren ook José en Arie. Mieke is er ook. Dus met zijn vijven kunnen we de kou wat verdelen. (Werkte dat maar zo).
Koffie is er in elk geval genoeg en behalve het naar binnen werken van dat warme goedje dient het warme bekertje vooral ook als handenwarmertje. Wanneer ik mijn das nog wat meer omhoog trek, wijst Gerrit me erop dat ik bij mijn aankomst meende te moeten zeggen dat het wel meeviel met de kou. Niet dus!
PA doet zijn best om ons tenminste dan toch even te vermaken met een rondvluchtje. OR2 maakt helemaal geen aanstalten om de vleugels te strekken. Mooi is dat! Op het voederplaatsje is het weer een komen en gaan van het bekende spul. Ditmaal krijgt een geelgorsje onze speciale aandacht. Ik heb het idee dat dit vogeltje niet fit is. Het zit wat dik opgeblazen. Oogt wat sloom en minder alert. Mieke valt dat ook al op. Gelukkig pikt het vogeltje wel van de zaadjes. Een ziek vogeltje doet dat veel minder. Even later hupt het geelgorsje alweer een heel stuk fitter door het gras.
De boomklevers, pimpel- en koolmeesjes, vinken en roodborstjes, ze komen allemaal weer af op het voer. Ook een heggemus meldt zich.
Aan de overkant van de Loop zien we een wat vreemd gekleurde nijlgans. Is het wel een nijlgans? Is het een Casarca? Gerrit en Arie lopen naar de zandhoop en zullen het wel beter kunnen zien. Ik probeer ook maar een fotootje, wie weet is het daar wel op te zien.
De koude wind wint het nog steeds van de pogingen van het zonnetje om de temperatuur omhoog te drijven. Als die wind toch een ging liggen!
Na verloop van tijd gaat iedereen naar huis. Terwijl ik op de weg nog even met Mieke sta te buurten zie ik opeens dat de valken verdwenen zijn. Ik loop nog even terug een probeer de valken in de lucht op te sporen. Het lijkt een vergeefse poging totdat... ik de eerste valk recht boven me ontdek. Dan is daar meteen ook nummer twee. Nu kan ik optimaal profiteren van het zonnetje. Het is PA (denk ik) die naar het rooster gaat. Hij schijnt OR2 uit te nodigen om even te komen kijken. OR2 maakt een paar fraaie rondjes en lijkt op de uitnodiging in te gaan. Maar dan daalt ze en gaat weer op de GSM-antenne zitten. PA roept nog maar eens. Noppes. Dan vliegt ook PA weer op en gaat weer op zijn rechterlamp zitten.
Uitgangssituatie !!!! Ik geloof het verder wel. Helaas geen polonaise falconaise vandaag. De duif in het steegje is aan de kant gelegd. Misschien haalt een van de valken hem vanavond nog wel op.
