Vanmorgen staat er een controlebezoek van mijn moeder in het ziekenhuis in Eindhoven op het programma. Gelukkig is ze meteen aan de beurt en is alles goed. De parkeerkosten bedragen niet meer dan 40 cent. "Dan zijn we inderdaad snel", meld ik mijn moeder. Een uurtje later ben ik thuis en gris ik mijn camera van de kast. Nog tien minuten later sta ik op het spottersveldje.
De nieuwe paaltjes vallen meteen op. Het is ten koste gegaan van de door Gerrit E zo zorgvuldig bevestigde en gecamoufleerde eetbakjes. Ze zijn samen met de oude paaltjes afgevoerd. Ook de gevederde toegangspaaltjes zijn weg. Staan de paaltjes bij de ingang nu dichter bij elkaar? Een paar centimeter toch wel zo schat ik in.
De toren is in nevel gehuld. Alleen met hulp van de verrekijker kan ik de valk op de rechterlamp ontdekken. Ik loop wat dichterbij maar dat levert nauwelijks winst op.
De ander kan ik nog even niet ontdekken. Even overweeg ik de wandeling om de toren maar in te gaan zetten. Ik bedenk me. Het is erg nat en dat levert geen fijne wandeling op, zo weet ik wel.
Of het toeval is of gewoon geluk? Opeens zie ik een koppie boven het dak van de nestkast. "Hee, nummer twee". Het koppie is inderdaad van een slechtvalk. Even later steekt ook de staart over de dakrand van de nestkast. Jammer dat het zo neveilg is.
Er is verder weinig te zien. Een enkel koolmeesje zoekt naar wat zaadjes. Het schijnt iets te missen. "Ja, de andere bakjes zijn weg, maatje", mompel ik het vogeltje toe alsof het me wel zal verstaan.
Dan opeens zie ik wat beweging op de dakrand. De nestkastzitter heeft zich inmiddels op de linkerbuitencam gezet. En nog enkele minuten later is de valk in de lucht. Een paar keer wordt voorlangs de valk op de lamp gescheerd. "Hmm, imponeergedrag?, Nu al?"
De valk landt uiteindelijk op de hoge antenne. De ander zit nog steeds op de lamp. Als mijn beoordeling van het gedrag juist is, dan moet de lampzitter ZIJ zijn en zit PA dus in de antenne.
Omdat er verder niet veel te zien is, kuier ik wat op en neer. De ene keer wat naar de toren toe, de andere keer juist van de toren af. Opvallend genoeg is er amper wat te melden. Wanneer ik nog maar eens een keertje naar het veldje loop, is er weer wat beweging in de lucht. Nu wordt mijn aandacht getrokken door het geluid. "Dat zou zo maar eens het baltjsgeluid kunnen zijn", hoop ik me juist te herinneren. Er komt ook antwoord. Helemaal kan ik het niet begrijpen, want de valk op de lamp is weg. De ander zie ik helemaal niet.
De valk landt op de rechterlamp. Ik ga op zoek naar de ander, die ik duidelijk hoorde, Dan valt me een vlek op het rooster op. Het is niet te zien of het een valk is. Ik loop wat verder terug in de hoop iets beter in de kast te kunnen kijken, maar de nevel maakt dat onmogelijk. Ik loop dus maar weer terug. Nog eens kijken... "ik geloof het toch zeker, of niet"? Ik probeer een fotootje, maar dat haalt niks uit. Nog eens met de kijker dan.... vlek / schim is weg. Dus zat er toch een valk, die is vermoedelijk nu in de nestkast gegaan.
Ik geloof het verder wel en stap in mijn auto...
