Gisterochtend kreeg ik na het sporten bezoek van een klant en daarna moest een en ander eventjes uitgewerkt worden. Geen tijd voor een Mortelbezoekje dus. En al ben ik vanmorgen wat later uit mijn nest, met dit fraaie weer kan ik mezelf geen Morteling onthouden. Ik zou me daar wel gek zijn!
Met nog slechts een klein restant aan brandstof in de tank stop ik bij het spottersveldje waar Jan en Piet in de verte turen. En dan is één ding al zeker, wat er ook te zien zal zijn, ik ben ik goed gezelschap van een paar mensen met een hele kennisbank aan vogelweetjes aan boord.
De eerste valk heb ik meteen zelf al in het vizier, van de heren verneem ik dat het de jonge AUH is. Het mannetje heeft even daarvoor op de lage lamp gezeten maar is daar ondertussen vertrokken. Ik herinner Jan aan een gesprekje van vorige week, toen we het stomtoevallig kregen over een gebeurtenis van een paar jaar geleden. Ik had toen de toren gescand maar had geen valk zien zitten totdat ik per ongeluk wat lager keek en de valk op de lage lamp zag zitten. Het is deze week ook Yvonne en op een andere dag ook Piet al overkomen dat VM zo laag zat.
Wij kijken wat rond op zoek naar bijzonderheden wanneer ik toevallig naast de toren een valk zie wegvliegen. De valk maakt een kort rondje boven het bos en lijkt dan ook weer op de lage lamp te landen aan de kant die net buiten ons zicht valt. Ik besluit op zoek te gaan naar deze tweede valk en wandel naar het onverharde deel van de Hemelsbleekweg. Ik weet waar ik moet kijken wanneer ik tegenover het huisje van het IJzervosje sta: inderdaad de valk VM zit op de laagste lamp en een heel eind daarboven zit VV. Daarmee heb ik ze dus alledrie in beeld. Met mijn telefoon probeer ik een foto te maken, maar om een of ander reden wil het inzoomen maar niet lukken. Dan zo maar de twitterwereld in.
Na een paar plaatjes met mijn camera besluit ik maar weer terug te keren naar mijn companen. Even later doe ik verslag van wat ik gezien heb.
Buizerds lijken zich zo langzaamaan te verzamelen voor de grote reis, is het een afscheidsshow voor de spotters daaronder? Ze maken een paar fraaie glij- en duikvluchten, maar doen dat telkens wanneer ik mijn kijker voor de ogen heb en niet mijn camera. Dan opeens uit het niets vliegt daar een grote overwegend witte vogel. Met aan één kant een duidelijk gehavende vleugel is het de ooievaar, die nog altijd niet definitief vertrokken is. Opmerkelijk genoeg draait de kienekesbrenger wel steeds rondjes boven ons, maar landen schijnt ie niet te durven of te willen. Het zal toch niet aan de hoornaar liggen die ook alweer aan het rondzoemen is.
Ook Gerrit komt nog even naar het veldje. Hij kom even een peukje roken want zijn voornemen om niet in zijn nieuwe auto te roken wil ie niet meteen al schenden.
Heel veel bijzonders volgt er niet meer en als op commando besluiten we allemaal kort na elkaar te vertrekken. Morgen zal het weer een mooie dag worden. De kans is groot dat deze of gene van de spotters van vandaag zich morgen ook weer zal melden...
