Waarom mijn Outlookagenda me er op wijst dat het in Nederland vandaag de dag na Hemelvaart is, is me een raadsel. Maak okee, bedankt, dan weet ik dat ook weer.
Gisteren vierden we Bevrijdingsdag en Hemelvaart, maar voor ons was het de dag van de 80e verjaardag van mijn schoonvader. Het feestje was gezellig, het bier vloeide ruim, het traditioneel Indisch eten met hete kip en saté was voortreffelijk en de gewonnen (afgenomen) kilo's verdwijnen als sneeuw voor de zon. Vanmorgen heb ik eerst maar even een begin gemaakt om dat laatste weer ongedaan te maken en daarna heb ik samen met mijn vrouw de algen op de tuintegels en betonnen border met hoge druk aangevallen.
Vanmiddag is er tijd voor de hobby: slechtvalkjes spotten.
Het is droog, warm en er staat een behoorlijk windje. Pollen stuiven alle kanten op en sinds een paar jaren hoor ik bij de hooikoortsigen. Ik heb er last van, maar gelukkig niet heel erg overmatig. Ik kan nog buiten komen, gelukkig maar.
De dode koe is uiteraard opgeruimd. Het slot van de poort van het hekwerk is met geweld losgeramd. Autosporen laten zien hoe de koe naar buiten het veld is gesleept. Provisorisch is de poort weer dichtgemaakt. Ik kuier verder, want ik heb geen valk kunnen ontdekken. Ja, op mijn mobiel zie ik een ouder bij de kids in de nestkast.
Een rustige wandeling richting de achterkant van de toren breek ik af wanneer ik de nijlganzen hoor gakken. Meestal gakt de man wanneer je te dicht bij zijn kroost komt, dus blijf ik even staan om de stand op te nemen. Na een paar minuten is me duidelijk dat er geen jonkies zijn bij deze nijlganzen. Ik heb drie zijden van de toren kunnen overzien en nergens is er een slechtvalk te ontdekken. Wel een buizerd, maar die vliegt behoorlijk voor de zon, zodat ik niet meer dan wat schimmenplaatjes kan maken. Ik keer terug naar het spottersveldje waar Johan en zijn vrouw en hond even uitrusten van een wandeling.
We horen opeens wat in de buurt van de toren. Een sperwer hangt stil in de lucht vlakbij de nestkast. Dat mag uiteraard niet, maar zonder hem echt te verjagen komt VV (?) uit de nestkast en vliegt daarna eigenlijk direct van de sperwer weg. De sperwer vliegt vrijwillig van de toren vandaan en de valk gaat nu echt de andere kant op (De Mortel).
Terwijl we ons er een beetje over verbazen en een paar minuutjes verstrijken keert de valk vervolgens terug met een flinke prooi (boven ons) en zet koers naar de rand naast de nestkast, daar zit een andere valk op het rooster maar we weten niet of dat VM wel is? (Later blijkt van wel). Terwijl ik me verheug over een paar mooie prentjes vertrekt de valk op het rooster en hupt VV omhoog (heerlijk prentje) en gaat met de prooi naar binnen.
Daarna zien we opnieuw twee valken die om de toren heen vliegen en uiteindelijk verdwijnen. Dat is op het moment dat binnen gevoederd wordt. Mooi is het om buiten op het veld het gesprek tussen moeder en kroost in de nestkast te horen.
Tussen de bedrijven door heb ik nog net even de tijd om de uit het bos sjokkende koeien met hun drie kalfjes op de foto te zetten. Dan krijg ik dat droge hoestje dat ik nergens mee kan stoppen omdat ik geen zuigsnoepje en geen drinken bij me heb. Home dan maar.
Kort bezoek maar wel heel fraai.
