Eindelijk weer wat opgeknapt van een stevige longontsteking wil ik wel weer eens gaan Mortelen. Er valt natuurlijk niet veel te beleven en de beelden van PA die zo zijn best doet om de drie eitjes in zijn eentje uit te laten komen doen me weinig plezier.
Wanneer de vraag in mijn gastenboek komt of ik (grappig gesteld) "de handdoek op de ring" heb gegooid, moet ik toch wel lachen. Zo snel mogelijk. Dat staat vast. Bij Beleef de Lente wordt gevraagd of er misschien paringen met PA en de nieuwe schoonheid waargenomen worden. IK verwacht van niet, maar ik maak het tot mijn doel van vanmorgen. Ik zal wel eens effe gaan kijken of PA paart.
Het is nog vroeg en ik ben de eenzame spotter op het veldje. Geen valk in beeld, wel kraaien en kauwen. Ik loop direct door naar de achterkant en geniet bij gebrek aan klein zichtbaar vogelspul van al het groen dat ik onderweg zie.
Aan de achterkant zie ik de valk. Aan de noordkant zit er eentje op de lamp. Zou het Pa zijn? Hij is toch de lampzitter?
De zon schijnt recht op mijn neus en ik besluit terug te gaan naar de voorkant. Onderweg hoor ik een valk roepen. Ik doe geen moeite om tussen het gebladerte te kijken, want dat gaat nu alles in het blad staat toch niet lukken.
Onder de toren heb ik op de "heenreis" de restanten van een duif gezien. Ik sjok er nu aan voorbij en zie in de verte een jong konijntje de weg over steken. Dan de beweging in de lucht. De valk landt op de lamp aan de voorkant, maar ik heb de indruk dat die daar niet lang zal blijven zitten. Ik krijg gelijk en vermoed dat het plaatje van de vertrekkende valk wel eens fraai zou kunnen zijn. Ik volg de valk maar uiteraard verdwijnt die snel achter de bomen.
Even later keert de valk na wat rondjes terug en landt op de grote antenne. Nu blijft het een hele poos rustig en valt er niet veel te vertellen.
Na een poosje vallen me twee naderende vogels op. Eentje is duidelijk een kraai, maar de ander lijkt me een roofvogel. De komende minuut ben ik getuige van een knokpartijtje (pestparty) tussen een kraai en een buizerd.
Nog wat later (iets voor half elf ongeveer) zie ik een tweede valk. de vliegt wat rondjes en ik probeer telkens de reactie van de valk op de antenne te volgen. Dat leidt er wel toe dat ik de vliegende valk nog al een keer uit het oog verlies, maar telkens vind ik hem of haar even later weer terug in de lucht. Door de zon is de valk af en toe geheel wit. Dan raak ik het spoor bijster. Weer gaat mijn blik naar de antennevalk. Hee, die is nu ook weg.
Zit de valk toevallig op het rooster? Mijn kijker draait van de antenne naar de nestkast en dan merk ik opeens iets op: er fladdert iets bij de lamp. .... en dat duurt... en dat duurt....
Plotseling komt er die gedachte op... het zal toch niet?
Ik probeer de situatie vanuit alle hoeken te bekijken. Dat valt niet mee, want ik zou eigenlijk in het belendende bos moeten staan om het te kunnen zien. Dat bos is echter omheind. Steeds zie ik toch weer dat gewapper. Ik krijg het ijskoud. Wat moet ik doen? Als het een valk is dan schijnt die maar niet los te kunnen komen. Vreemd, ik hoor niks. Ik loop het onverharde weggetje in en probeer daar iets beter zicht te krijgen. Maar ook hier geen duidelijk beeld. Terug!
Het spookt door mijn hoofd. Wat moet ik doen? Ik heb geen telefoonnummers. Verdomme. Weet ik wel zeker? Nee, maar het lijkt er wel heel erg op. Bij het houten hek naar het grote veld probeer ik te filmen. Een auto komt achter me aan gereden en ik zal iets opzij moeten. Ik weet nu zeker dat ik het gewapper in beeld heb en besluit naar huis te sjezen. Iemand moet iets kunnen doen.....
Voor me rijdt een auto kalmpjes 25 waar 30 mag, 40 waar 50 mag. Verdorie schiet nou es op. Hee kom op Kuiko, doe es effe kalm, hier is niemand bij gebaat.
Thuisgekomen meteen de melding: PANIEK.
Er komt reactie via PB. Ah, een telefoonnummer.
Er komt hulp... en dan blijkt mijn hele paniek voor niets te zijn geweest. Een stuk tape dat aan de lamp was vastgemaakt om te voorkomen dat het rode lciht te fel schijnt in de avond- en nachtelijke uren is losgeraakt en wappert door de harde wind.
..... gommegaar....
Gelukkig, er is dus niks aan de hand....
