Het is ook vandaag weer een warme dag. Na wat geklungel met de twitterwidget op mijn site is het veel later dan de bedoeling is dat ik naar De Mortel koers zet.
Daar is er niemand op het spottersveldje, maar een eind verder staan wel behoorlijk wat auto's en fietsen. Ik zie verder niemand en vermoed een eductatieve natuurwandeling door een of andere organisatie.
Op de toren? Niks te zien. Ik besluit dus maar om naar de achterkant te lopen. Ik verwacht daar wel ergens een valk op een van de bekende hoekjes en uitsteeksels van de toren. Vogeltjes fluiten hun mooiste lied maar zijn amper te vinden. In het riet langs de Loop zie ik libellen en waterjuffertjes. Ik loop er eerst aan voorbij. Achter de toren zie ik een groep met behoorlijk wat kinderen. Afwasteiltjes en emmertjes zijn gevuld met allerlei visjes en amfibieen. De vakkundigheid van de uitleg door de begeleiding bevestigt mijn eerdere vermoeden.
Ze zijn druk bezig dus loop ik er zonder iets te zeggen aan voorbij. Ook aan de achterzijde van de toren zie ik geen valk. Ik besluit dus terug te kuieren. Nu heb ik meer belangstelling voor het kleine spul op en boven het water. De plaatjes worden mooi, zo vermoed ik.
Onder de toren staat een grote groep fietsers. Ik hoor hun accenten en weet hen ergens uit het Vlaamse te plaatsen. Eén mevrouw spreekt me aan: "meneer, is dit een watertoren?" Ik vertel dat het om een communicatietoren gaat en dan pats - ik kan het maar niet laten - begin ik te vertellen over de slechtvalken daar hoog op de toren in de nestkast. Een passant hoort het en voegt toe dat er webcams geplaatst zijn. Ik noem de website van beleefdelente en merk dan dat de groep verder wil. Ik loop dus verder en zie wanneer ik even later omkijk dat de laatsten van de groep afbuigen naar het onverharde weggetje.
Nog altijd geen enkele valk te zien. Wel merk ik weer iets op dat er aan het veldje is veranderd. Gisteren was daar nog een pannetje of kom ingegraven waaruit de vogeltjes konden drinken. Vandaag is daar een gapend gat. Eerst maak ik me wat boos, maar bedenk dan dat de eigenaar het ook weer meegenomen kan hebben. Ik heb wel een vermoeden wie de eigenaar is, dus zal ik het hem binnenkort eens vragen.
Nog steeds geen valk. Een brommertje nadert. De berijder is een buurtgenoot. Hij stopt en we maken een praatje. Dan komt ook Gerrit112. Gelukkig wat aanspraak. Dat eenzame is soms wel fijn, maar bij deze warmte en dan zonder iets bijzonders te zien, dan is het toch wel heel erg prettig om te kunnen buurten.
En wanneer een buizerd zich toont en in zijn buurt nog een sperwertje of zo vliegt dan is de geplaagde spotter al weer gauw tevreden. Zeker wanneer er uit het niets opeens weer een slechtvalk op de antenne zit. Gerrit ziet de ander op het rooster zitten. Wanneer ik kijk is die valk alweer verdwenen. Geen minuut later is ook de ander weer weg. Net zo stiekem verdwenen als dat ie gekomen is.
Gerrit stapt op en dat is ook voor mij de reden om de auto maar weer eens op te gaan zoeken. "We zien elkaar wel weer eens".
