di 19 mei, 20:30u - 22:15u
Na het bekijken van de schitterende foto's van het ringen kan ik maar één ding doen. Het is al laat, maar ik moet even naar De Mortel. Ik neem mijn camera mee, al weet ik dat de foto's niet fraai zullen zijn. De intredende duisternis is daarvoor te veel spelbreker.
Op het veldje zijn een paar bekenden. En natuurlijk gaat het over het ringen, de beleving en de prachtige foto's. Op de antenne zit een valk. Pa, zo vermoed ik, het is een typisch plekje voor Pa. Op de balustrade zit de tweede valk. De aanname is simpel: het moet S2 zijn. Alleen S2 is genegen om tenminste een kleine vlucht, -rondjes om de toren- te maken. Pa zit al in parkeerstand.
De hoogste (natuur) amusementswaarde komt van een ree die door Piet ontdekt, aan de oever van de Loop staat. Hoewel het beest ons duidelijk staat te observeren laat het zich niet door onze aanwezigheid storen. Grazend, zelfs aan de blaadjes van een boompje knabbelend verdwijnt het heel kalmpjes aan in het bos. De familie nijlgans kuiert op haar gemak naar de rij paaltjes tegenover ons. "Wat zijn ze toch vort lillek", wordt er geroepen. Dat zijn ze echt, en nog altijd compleet. De zon laat het steeds meer afweten en wanneer de schemerfase al op zijn eindje gaat, passeert een vleermuis ons een aantal keer fladderend in lijn boven de weg.
Dat was het wel zo'n beetje... en met een groet vertrekken we naar huis...
