Gisteren zijn we bij het laatste afscheid van de buurman geweest. Dat 'savonds dan het gedreun van het muziekevenement Wish Outdoor in Beek en Donk tot in je huis te horen is, valt dan niet helemaal goed. Mijn muzieksmaak omvat een breed scala aan varianten, het toenke toenke toenke gebonk valt daar geheel niet onder. Om een uur of twee besluit ik tijdens de zoveelste herhaling van het tourprogramma van Smeets en co nog even naar de cambeelden te kijken. Zou PA nog op de eikes liggen?
Maar BDL heeft het op 1 juli stopzetten van de beelden wel heel erg letterlijk genomen. In dit vroege uur is de boel al gestaakt. Nou ja, is het een ramp? Zat ik eigenlijk nog wel zo op de beelden van een hopeloos doorbroedende PA te wachten? VWG heeft het weghalen van de eieren toch maar uitgesteld want PA pakte gisteren zijn broedlust opeens toch weer op.
Omdat er toch altijd verschillend gedacht wordt over dat of, wanneer, waarom en hoe, kon de VWG eigenlijk ook niet veel anders dan terug te komen op het besluit de eikes gisteren weg te halen. Ik heb er wel vrede mee. Stopt PA vandaag niet, dan doet ie het over een paar dagen wel, zo verwacht ik. PA ziet er nog fris en monter uit, dus veel te lijden zal hij er niet onder hebben en wat wij weer eens vinden.... tsja, mensen hè.
Mijn dochter is vroeg uit de veren. Ik word wakker van wat gestommel beneden en het dringt langzaam tot mij door dat zij vanochtend vroeg dienst heeft. Ik sta op en wens haar nog snel een fijne werkdag. Ik zet de PC aan en bijna op de automatische piloot klik ik heel even BDL aan. Nog voordat de website gestart is klik ik hem alweer weg. Da's waar ook, is niet meer interessant.
Ik grijp mijn camera en stap in de auto. Om vijf minuutjes over zeven ben ik de eenzame spotter op het spottersveld. Is er wat te zien?
Nou, het is meer het geluid waar ik vrolijk van word. De vogeltjes zitten vescholen in het bos, maar zingen hun schoonste lied. Een geelgorsje op een paaltje bij de zandhoop trekt mijn aandacht. Een wandelaar komt uit het bos aan de overkant van de Loop tegenover het spottersveldje. Hij wandelt een stukje langs de oever van de Loop en dan zie ik een klein vogeltje wegrazen. Ik zou haast zweren dat het een ijsvogeltje is, maar de afstand is zo groot dat het toch niet meer dan een vermoeden is en de onwaarschijnlijkheid maakt dat ik er toch niet veel waarde aan hecht.
Omdat ik op de toren geen valk zie, besluit ik tot een wandeling naar de achterkant. Ik zal goed opletten of ik niet toch het kleine blauwe visvangertje ergens zie. Achter me nadert een fietser. Wanneer hij me passeert zie ik dat het een van de leden van de VWG is. Hij groet, kijkt al fietsend weer omhoog en verdwijnt rechtsafbuigend naar het onverharde deel van de HB-weg.
Ik kijk ook weer omhoog en zie dan opeens die gestalte. Het is de aankomst van een slechtvalk en ik vermoed dat het de nieuwe Miep is. De aankomst gaat gepaard met stilte. Geen enthousiasme maar ook geen alarmkreten.
"Dan draaien we maar weer om", zeg ik hardop tegen mezelf. De valk landt uiteindelijk op de hoge antenne. Dat kan een aanwijziging zijn dat het ontbijt nog niet genuttigd is. Ondanks dat gegeven, heb ik er niet veel fiducie in dat ik vanmorgen wat moois te zien zal krijgen. Dan opeens is de valk weg en hoe het komt weet ik niet, maar meteen zie ik haar langs me heen razen. De vaart is goed, maar opeens lijkt ze de handrem aan te trekken en keert ze met een boog terug. De prooi zal zijn ontkomen, maar ik heb niets op haar route gezien dat op een prooi leek.
De valk keert terug naar de toren en landt op de derde ring, dan wipt ze weer een stuk naar links (ik zien nog net haar staart). Ik besluit over het prikkeldraad te klimmen en naar de zandhoop te lopen, misschien zie ik daar meer. Maar ik sta amper aan de andere kant van de draad of ze is opnieuw in de lucht. Nu landt ze opnieuw op de derde ring (of is het de tweede?) en zit nu op de reling. Ik loop verder en weer is ze van haar plaats. Nu zoeft ze weer een paar keer voor de toren langs en ditmaal wil ze op het kozijntje van het bovenste raampje links onder de onderste ring gaan zitten. Haha, als in een slapstickfilm gaat die landing mis en als een beginnend vlieger glijdt ze langs de muur omlaag. Dan draait ze zich en ... verdomme nou gaat ze op de lamp aan de achterkant zitten.
Ik vermoed dat ik haar wanneer ik vlakbij de nieuwe poort ga staan kan zien zitten. Dat is het geval, maar het licht is ongunstig. Ik klim over de poort, loop door het bos totdat ik bijna bij de omheining van de toren sta. Met wat stapjes naar links, naar voren, naar rechts en naar achteren probeer ik mezelf naar een positie te loodsen waar ik de valk kan zien zitten. Het gebladerte maakt dit tot een lastige opdracht, maar uiteindelijk lukt het. Meteen na het eerste plaatje vliegt de valk alweer op. Dat plaatje is zo wazig dat het totaal zinloos is om het te plaatsen.
De takken op de grond kraken wanneer ik terugga naar het paadje bij de toren. Ik loop terug naar het spottersveldje. En dan opeens is ze daar opnieuw. Eerst hoor ik de kreet daarna zie ik de valk boven me. Ik versnel mijn pas om een plekje te vinden waar ik geen last heb van het gebladerte.
Weer keert de valk terug naar de toren. Ik zie niet precies waar ze landt (ik sta te pal onder de toren om dit te kunnen zien), dus loop ik nog eens stukje verder terug. Dan zie ik haar. Op de GSM antenne zit een witte vlek. Het licht is nu heel ongunstig, ik loop nog verder terug in de richting van het spottersveldje in de hoop dat de zwarte achtergrond van de onderkant van de ring voldoende contrast geeft om de valk enigszins helder op de foto te krijgen. Mijn display geeft me niet veel hoop dat dit gelukt is.
"Eigenlijk is er geen bal aan", beken ik tegen mezelf. Het jasje (dat ik toch maar even uit de auto gehaald had), gaat uit, de pet gaat af. De kijker gaat in de tas, de camera ook. En dan keer ik mijn auto en gaat het op huis aan.
"Wish Outdoor - Buitenwens", schiet het door mijn hoofd.....
