Nee, ik heb het niet over één van Hazes' beste liedjes. Maar het onderwerp past toch erg bij het bezoekje van vandaag. Het is al even 'op de middag' wanneer ik toch weer het overheersende gevoel heb dat ik even moet gaan kijken bij de valken.
Laatst ben ik er heel even vijf minuutjes geweest en toen kwam weer echt die gedachte die ik in 2005 of 2006 (ik twijfel nog altijd over het jaartal van mijn allereerste kijkje in de buurt van de toren) ook had. "Wat is hier nou toch aan?"
Het was zo gommegaars saai dat ik er echt over nadacht om zeker dit jaar niet meer te gaan Mortelen. Het was exact dat gevoel dat bij mijn eerste bezoekje overheerste.
Vanmiddag dan toch weer die drang, onverklaarbaar en onduidbaar, het komt ineens op en meestal sta ik dan tien minuten later al omhoog te gapen naar die grijs betonnen steel die zo hoog uit de grond steekt. Op het laatste stukje voor het veldje rijd ik een fietser voorbij. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Die Martien (van de rijschool) is toch ook aangestoken met het spottersvirus.
Hij vertelt dat er weinig te spotten valt. Bijzonder weinig buizerds, hier en daar een torenvalkje of een sperwer (als je ze al weet te zitten) en verder bijzonder weinig boeiends. Niet hier, maar ook niet op plaatsen in de buurt.
Ondertussen is mijn blik al langs de toren gegleden. "Lamp en bovenste raampje, ze zitten vlak boven elkaar", onderbreek ik het verhaal van Martien. Op het veld achter de Loop waar de tractorpulling tegenwoordig plaatsvindt is het druk met caravans, campers en ander kampeertuig. "Tractorpulling?", vraagt Martien. "Vliegerfestijn", weet ik. "Is dat bij Koks weg?" "Nee, dit is een extra vliegerfestijn", vul ik nog aan. We kijken elkaar aan en zonder het uit te spreken denken we allebei hetzelfde: "moet dat zo nodig hier?" Hoe zullen de valken er op reageren?
Omdat ik zelf de beste zoom ben, loop ik naar de toren om beide valken beter te kunnen zien. Een vliegtuig veroorzaakt een zwaar donderend geluid. We zien het toestel niet ondanks het toch veelvuldig doorbrekend zonnetje. Wanneer ik beide valken in één kiekje wil zetten zie ik door mijn zoeker dat de bovenste wegvliegt. Waarheen kan ik niet zien. Martien komt achter me aan. Hij heeft de valk niet zien vertrekken. Ik keer weer terug. De lampzitter kijkt omhoog. Ik probeer de lucht af te speuren in de richting waar ik de valk denk te zien kijken. Niks te zien.
De valk keert terug, maar ik zie niet waar hij/zij blijft. Ergens aan de achterkant vermoed ik. Ik besluit de wandeling te gaan maken. Vliegers stijgen op en het gewapper van het vliegerdoek is goed te horen. Aan de overzijde van de Loop zie ik eerst de duif die op de derde ring zit. Dan zie ik de valk ook: die zit nog heel even op de betonnen rand bij de kleine antenne, maar vertrekt dan. De valk schijnt de duif niet te zien en vliegt de andere kant op. Ik loop weer terug naar het spottersveldje. Ik hoor beide valken in een flinke conversatie met elkaar. De lampzitter is ook weg en ik vermoed dat ze beide in of bij de nestkast zitten. Ik zie ze niet.
Na een poosje zie ik ze allebei in de lucht rechts naast de toren. De een vliegt verder weg, de ander keert aan de voor mij blinde zijde van de toren terug.
De vliegers trekken mijn aandacht. Ik heb er echter niet veel mee. Ik moet terugdenken aan mijn prille jeugd. Ik had van mijn vader een schitterende vlieger gekregen met super veel touw. Bij de allereerste vlucht van de prachtig getekende adelaar dook ie opeens naar beneden en eindigde hij in een boom. Gescheurd en onherstelbaar verminkt belandde het ding in de vuilnisbak en was mijn liefde voor het vliegeren in één klap voorbij. Een leren voetbal, voor mijn verjaardag gekregen van mijn opa, deed het geleden leed gauw vergeten.
Nu moet ik zeggen dat de vliegers niet heel veel invloed lijken te hebben op de valken. Mochten ze er al door verstoord zijn, ze zijn aan de andere kant van de toren gaan zitten. De enige die er dus eigenlijk last van heeft gehad ben ik, want vanaf het spottersveldje kon ik de valken dus verder niet meer zien. Weinig vogeltjes, wel veel vlinders. Ook de bloemen en planten trekken mijn aandacht vandaag. Na een poosje heb ik ook dat wel weer gezien en vertrek ik weer. "Pik ik nog net de laatste kilometers van de touretappe mee", bedenk ik nog.
