Het is zondag, deze keer geen voetbal, dus mooi wat ruimte voor een Mortelgang
Het is toch vrij laat in de middag voor ik op pad kan. Dochter heeft mijn hulp nodig bij een multimediaal onderdeel van haar studie, natuurlijk gaat dat voor. Dan nog even een duur tankbeurtje en dan...
Er is niemand op het veldje, maar dat duurt niet heel lang. Een auto stopt achter de mijne en een man in camouflagepak stapt uit. Wanneer de man volledig in tenue zit valt er niet veel te herkennen. Even later wordt me duidelijk dat ik hem ook helemaal niet ken, maar hij is ook vogelspotter. Hij wijst naar een buizerd in de boom. Hij wil die richting op om bij het enige ijsvrij deel van de Loop wat water- en oevervogels te gaan spotten. De buizerd ziet hem aankomen en gaat ergens buiten mijn zicht zitten.
Slechtvalken? Niet thuis. De glazen van mijn kijker zijn beslagen, het duurt even voordat ik tot deze conclusie kan komen. De zon is al een heel eindje richting de toren geschoven, dus is het geen optimaal spotplekje waar ik sta.
Het kleine spul in de vorm van merels, meesjes, vinken, roodborstjes, boomklevers en wat dies meer zij, laat zich gemakkelijk fotograferen. Er is nog maar kortgeleden bijgevoederd. Ik vermoed dat Piet uit Lieshout al is geweest.
De kou wordt erger wanneer er af en toe een briesje opsteekt. Ik ben warmgekleed, maar met handschoenen aan een foto maken schiet maar niet op. Mijn vingers worden al snel ijskoud. Na een poos voel ik de kou vanuit de tenen optrekken en omdat ik alleen ben en dus weinig te buurten heb overweeg ik om naar huis te gaan. Nog even een blik op de toren.... en... verhip er zit er opeens eentje in de hoge antenne!
Ik blijf nog even en dat mag ook best want de ander komt er ook aan. De rondjes om de toren wijzen er op dat deze valk wel snel zal gaan landen, maar dat gebeurt toch niet. De rondjes worden ruimer en ruimer en wanneer de valk precies boven me is, besluit hij/zij kennelijk om nog een stuk verder te gaan vliegen in de richting van Bakel. Opeens zie ik de valk niet meer. We hebben het er onder de toren al vaal over gehad. Dit vreemde verschijnsel van het opeens verdwijnen van een slechtvalk. De USAF (Amerikaanse luchtmacht) heeft dit omgezet in een camouflagetechniek die we ondertussen allemaal wel kennen: de stealth-techniek.
Nog even wacht ik af of de valk nog terugkomt. Dan valt mijn oog op de wolken die er uitzien als een kudde schaapjes van watten. Het is me nog een plaatje waard. Terwijl ik de meest ideale plek (net buiten de inval van het nog felle zonnetje) aan het bepalen ben, hoor ik achter me een groep kakelende nijlganzen. Ze vliegen over me heen en gaan precies in de richting van de fraaie wolkjes. Effe wachten, effe wachten nog..... (inderdaad mijn volgende gedachte is inderdaad.... Pizza!!!!)
Ik besluit nu naar huis te gaan om, nog met daglicht, wat assistentie te verlenen aan mijn zoon die zijn halve auto moet afbreken om een kapot achterlichtje te vervangen....
