zo 8 februari, 11:15u - 13:15u
Nu ook de Hoofdklasse B voetballerij eruit ligt heb ik onverwacht weer wat anders te besteden tijd. Een eerder bezoek deze week werd verstoord door een dringend telefoontje. De observatie van een actieve buizerd (geen valk te zien) viel daarmee aan diggelen. Het zij zo.
Vandaag heb ik iets meer geluk. Wanneer ik mijn kijker aan mijn ogen zet, is het erg mistig. Hoezo? De kou doet de glazen onmiddellijk beslaan. Na een kleine oppoetsbeurt wordt alles een heel stuk beter. Toch valt me de valk op het rooster niet onmiddellijk op. Het spottersveldje is niet zo heel erg super gelegen om op het rooster te kunnen kijken. Pas wanneer is een stukje richting de toren kuier wordt alles anders. De valk, waarvan ik denk dat het S2 is, zit een beetje met ingetrokken nek op het rooster. Even kijkt ze rond wanneer de politiehondenclub hun honden met schoten traint. Ik hoor haar roepen en hoop dan dat Pa in aantocht is. Snel gaat het knopje op filmen, maar helaas in de wijde omgeving is geen aanstormende Pa te ontdekken.
Ik loop terug naar het spottersveldje, nog steeds in de hoop Pa te zien terugkeren naar de toren. Dan valt me ineens iets op dat er even daarvoor niet was: op de betonnen rand, vlakbij de antenne zit een hoopje iets. Mijn kijker bevestigt mijn vermoeden: het is Pa (of in elk geval - de andere valk - ) die daar rustig over de omgeving heen kijkt. Het betekent meteen dat ik mezelf de voorgenomen wandeling naar de achterkant kan besparen. Dus wordt de gang ingezet naar de overkant van de Loop. Met enige twijfel neem ik de beslissing. Het is namelijk wel een risico. Vanaf de overkant kan ik wel goed zien wat er zich bij de antenne afspeelt, maar om de valk op het rooster te kunnen zien, zal ik een behoorlijk eind verder moeten lopen in de richting van het weiland.
Wanneer ik door het poortje ga, ziet de eendenpoel er bevroren uit. Ik besluit er te gaan kijken. Vanaf die plek kan ik tevens de betonnen rand wat beter bekijken. Het blijkt een redelijk goede keuze. (Beter was het geweest om gewoon op het spottersveldje te blijven, zo zal blijken).
Opeens is er de beweging. Het is de valk op de betonnen rand die opeens opvliegt en met een noodgang over me heen ergens achter het bosje waar ik nu voor sta als een pijl omlaag duikt. Als een razende probeer ik mijn camera op filmen te zetten, maar het gaat allemaal te snel. Het resultaat is een gefilmd stukje wolkendek. Jammer, maar met deze snelheid verliest mijn reactievermogen het absoluut van de slechtvalk.
Maar dan zie ik opeens rechts van me opnieuw vliegbeweging. Ik kan het me nauwelijks voorstellen dat het dezelfde valk kan zijn die alweer retour is. Geluk heb ik wel, want mijn camera staat nu paraat. De valk landt op de antenne. "Uitkijkpost", denk ik verheugd. Dit is een hoopgevende pose. Maar het feest is nog niet over. Weer zie ik een valk in de lucht en hoewel ik denk te weten dat het niet de valk van de antenne is, ben ik daar toch niet zeker van.
Ik heb geen tijd het te controleren. Mijn camera is aan het filmen en dan is het niet mogelijk om even opzij te kijken.
De valk lijkt wat moeite te hebben om naar de toren terug te keren. De stand van de staartveren wisselt van lange rechte tot gespreid. Heeft de valk soms een prooitje? Ik kan het niet zien. Een vette duif is het beslist niet. Dan lijkt de valk de juiste thermiek te pakken te hebben en landt op de rand. Terug op het oude stekje of een wisseling? Ik weet het niet. Wanneer ik een poging doe om van beide valken een foto te maken wipt de valk op het dak.
Ondertussen wordt er op het spottersveldje een scope opgesteld. Het lijkt me dat het Piet uit Lieshout is, maar zonder hem met mijn kijker te bespieden weet ik dat niet zeker. Ik loop terug naar het spottersveldje en zie dat de man me met zijn kijker gadeslaat. "'t Is Piet", ik twijfel al niet meer.
Piet heeft zijn scoop gericht op een paaltje waar ik al vaker de buizerd heb zien zitten. Wanneer ik het veldje betreedt zie ik de buizerd ook. Hij zit er prachtig bij. Na een korte begroeting vertel ik Piet over de actieve valken. Nauwelijks ben ik uitgepraat of er is opnieuw beweging vanaf de toren. De valk die op de antenne zat maakt vaart en lijkt een doel in de richting van 'De Kanthoeve' te hebben gezien.
"Hij heeft iets gezien", zegt Piet. "Maar hij gaat niet zo hard als daarstraks", vul ik hem aan. Wanneer ik de valk letterlijk uit mijn vizier zie oplossen, stopt mijn filmpje. En volgt een altijd weer leerzame observatie en herkenning van geluiden met Piet. De zwarte specht: gehoord - niet gezien, de groene specht: gehoord - niet gezien, De boomklever: gehoord - niet gezien. De akelige kou: gevoeld en dus maar naar huis....
