do 19 februari, 09:25u - 10:30u
Al enkele dagen buig ik me intensief op een irritant probleempje. Zelfs met Google kan ik de oplossing niet vinden. Na een latertje vannacht, hoop ik vanochtend eindelijk het 'eureka-gevoel' te krijgen. Maar helaas. Dat ene geniale moment blijft uit. "Dan maar een frisse neus gaan halen", is de remedie die soms wel eens wil helpen.
Terwijl ik mijn boeltje bij elkaar grijp en de auto verlaat, valt me de kou pas op. "Het is maar dunnetjes", is mijn eerste gedachte. Op de toren zie ik onmiddellijk de valk op de antenne. De valk slaat een keer met zijn vleugels. Bijna zonder het te verwachten kijk ik dan onder de ringen: "hee, daar is de ander!" Op de rechterlamp onder de ring zit nummer twee. Ik richt mijn camera en ik zie meteen dat de valk op de lamp aanstalten maakt om die te gaan verlaten. "Filmen!", schiet er door me heen. Terwijl ik de slechtvalk die op de lamp zat met mijn camera volg hoor ik aan de manier van communiceren dat de valk op de antenne vermoedelijk ook in de lucht is. Een poging om dit boven mijn zoeker uit te kunnen zien, lukt niet, maar als de valk op het rooster landt, blijkt de antenne-valk daar ook al te zijn.
Een poosje blijven ze daar. Ik loop dan even naar de wegkant om een plaatje te maken van het paddenscherm dat alweer enkele tientallen meters is uitgebreid. Dan is er opnieuw beweging in de lucht. Pa verlaat het rooster en S2 komt uit de nestkast en neemt plaats op de linkerhoek van het rooster. Het is de ongunstige hoek, want ik zie niet meer dan een schim. Pa landt na een korte vlucht weer op de antenne. Ik wandel iets in de richting van de toren om vanuit een gunstigere hoek een foto te kunnen maken. Af en toe roepen ze naar elkaar. Zo houden de twee dat 20 minuten vol, dan is er opnieuw beweging. Pa verlaat de antenne en maakt een mooie glijvlucht voor het rooster langs. "Hij slooft zich uit", ervaar ik glimlachend. Dan keert Pa terug op de antenne en besluit ik een poging te doen om de groene specht die ik al even achter me hoor te gaan zoeken.
Een pimpelmeesje laat zich gemakkelijk vinden. Na enige tijd ontdekt mijn verrekijker ook de groene specht. Ik maak lukraak een foto in de juiste richting, maar ik betwijfel het of ik 'raak' schiet. Met een schuin oog houd ik de toren in de gaten. Daar is S2 ondertussen naar rechts gaan zitten. Nog altijd zit ze op het rooster.
Omdat de buizerd het aan de stok heeft met een kraai, gaat mijn aandacht even naar de wei aan de overkant van de loop. Tussen de bomen door zie ik een bruine gestalte: een ree. "Altijd leuk", bedenk ik, wanneer ik er een plaatje van maak. Maar veel tijd krijg ik niet. De ree schijnt ergens van op te schrikken en verdwijnt weer achter de bebossing. Op de toren is er inmiddels ook weer actie. Het gaat weer zoals het gaat: S2 verlaat het rooster en schijnt Pa van zijn plaatsje op de antenne te verdringen. Snel zet ik mijn camera maar weer eens op de filmstand. En jawel, Pa keert terug en maakt weer een elegante landing op de voorover gebukte S2. Het secondenspel is weer snel om en Pa kiest voor een plaatsje op de lamp bij de antenne.
Ik ben dan al weer dik tevreden met al het moois dat me weer geboden is en de kou nodigt uit om maar weer huiswaarts te gaan. Ik besluit nog heel even te blijven. Ik zie nog net hoe Pa in de richting van Gemert vertrekt. S2 blijft rustig op de antenne zitten en kijkt toe. Opnieuw komt de gedachte in me op om de warme auto op te zoeken wanneer Pa plotseling weer terugkeert. Hij laat S2 weer horen dat hij er is. "Ja, die is ook niet blind!" Met een mooie boog vliegt hij in de richting van de nestkast en landt op het rooster. Nog even loop ik wat meters in de richting van de toren, schiet weer een paar plaatjes en loop dan terug naar de auto. "Het was weer erg mooi en de moeite waard", bedenk ik wanneer ik mijn auto keer. Dan zie ik nog net door mijn zijraam hoe de buizerd het opnieuw aan de stok heeft met een kraai.
