Het is wat later dan normaal op de gewone zaterdag. En ook het slot zal vanmiddag wat aan de korte kant zijn. Ik heb nog te doen en dat moet vanmiddag gebeuren. Het is nog droog, maar of dat van lange duur zal zijn betwijfel ik.
De container bij het Vogelparadijs staat wat dwars in de berm waardoor ik van afstand niet goed kan zien of er al andere auto's in de berm staan. Bij het vogelparadijs het bordje: "Te Koop" met een 06 nummer. Ik vraag me af of ik ooit zou willen wegtrekken wanneer ik op zo'n mooie plek zou wonen. Maar de beweegredenen ken ik niet en ik besluit om me er verder niets bij af te vragen.
Ik ben dus alleen op het spottersveldje. Net voordat ik vertrok zat er nog een valk in de nestkast en ik neem zo maar aan dat die er nog wel zal zitten. Verder kan ik geen valk ontdekken. Ik blijf even op het spottersveldje. Het kleine spul is weer goed vertegenwoordigd. Het meest opvallende verhaal is dat van een prachtige vink. Deze zit op het plankje en doet zich tegoed aan de zaadjes dier erop liggen. Dan besluit de vink weg te vliegen en wel recht op me af. Het lijkt wel of hij op mijn schouder wil gaan zitten. Ik kijk ernaar en merk dat ik er scheel door kijk. Dan ontdekt de vink kennelijk dat ik toch geen boompje ben en draait ineens in een heel kort boogje om en gaat in het bos achter het boompje waar het vandaan kwam zitten. Ik ben te perplex om de camera te grijpen. En zelfs al zou ik, dan was ik toch te laat geweest.
Ik besluit maar naar de achterkant te lopen omdat er aan de voorkant weinig te zien is. Een roodborstje zit op een paaltje, maar ik merk dat ik wat te gehaast mijn fotootjes probeer te maken vandaag. Aan de andere kant van de Snelle Loop zijn diverse bomen rood gemarkeerd, om het bos gezond te houden zal er behoorlijk gekapt gaan worden, zo vermoed ik.
Heb ik gisteren nog lopen te verkondigen dat het aantal staartmeesjes dat ik dit jaar zag zo laag is, nu zie ik ze in de massa. Eentje zit op een ideale plek voor een foto. Krijg ik de kans om dit vast te leggen? (Ik denk dat het lukt).
Verder gaat mijn wandeling. Eenmaal aan de achterkant zie ik net hoe een valk vermoedelijk van bij de nestkast naar de kleine antenne vliegt. Dit duurt niet te lang en dan is de valk weer weg en zie ik een valk naar de grote antenne vliegen. Ik neem voor het gemak maar aan dat het dezelfde is. Het zou ook een wissel kunnen zijn geweest vermoed ik. Ik besluit weer terug te keren naar het spottersveldje en bedenk dat het heel goed mogelijk is dat het moment om naar achteren te lopen toch niet helemaal gelukkig is geweest. Anderzijds had ik het korte verblijf op de kleine antenne dan gemist. Voor wat dat dan weer waard is.
Ik doe er mijn gemak over om terug te gaan. Ik hoor een geluid dat ik vaker heb gehoord, maar ik weet zo gauw niet meer te herinneren welke vogel dat dan is. Even later weet ik het weer wel wanneer de vogel de Loop naar mij toe oversteekt. Het is de boomklever. Ook nu probeer ik gehaast om het moment dat ie een zaadje in een boom hamert op de foto te zetten. "Hmmm, doe eens rustig man". Maar dan blijkt toch maar weer dat te rustig doen vaak ook niks oplevert, want de boomklever is een seconde later alweer uit beeld.
Op het spottersveldje zijn mensen. Ik denk al meteen Piet te herkennen, maar de anderen ken ik niet. Ik hoor wat tikken en pas wanneer ik uit het bos ben merik ik dat het regent. Het lijkt zelfs wel een beetje te hagelen.
De twee op het veldje spurten naar hun auto en rijden weer weg. Ook Piet gaat even schuilen, maar nog voordat ik bij het spottersveldje ben is de bui alweer over.
Ook Gerrit112 komt nog en wanneer ik voor de tweede keer gezegd heb dat ik weer ga vertrekken, komt ook Martien Kuijpers nog. De aanwezigheid van Piet levert opnieuw op dat er vogels op hun geluid of vliegwijze herkend worden. Zo wijst Piet al op de twee Putters die aan komen vliegen, voordat hij ze zelf al zag. Ook de TjifTjaf, Groenlingen en (uiteraard) Geelgorsjes worden al aangekondigd voordat ze zichtbaar zijn. Dat is telkens toch weer een feest.
Even menen we een derde valk te zien. Maar het model van de vleugels is me toch te rond. Ik krijg al snel mijn gelijk wanneer ook Gerrit en Piet hun kijkers voor de ogen zetten. (Pfff, ik heb er toch steeds meer kijk op 
)
En dan komt het moment dat ik toch echt moet vertrekken.
