vr 10 april, voor de middag en na de middag
Hin, trug en vurrum
Het is weer een staaltje van dialect dat mogelijk tot vraagtekens kan leiden bij niet-regionalisten. Daarom maar even een spoedcursusje onvervalst Gimmerts: "heen, terug en nogmaals heen", is de vertaling die het dichtst de betekenis benadert. Wat wil het zeggen? "Ik ben vandaag twee keer gegaan".
Vroeg uit de veren gaan en dus snel wat lopende werkzaamheden uitvoeren geeft mooi wat ruimte op de toch al niet zo volle agenda van vandaag. Het scootertje staat geduldig in de schuur te wachten op een volgend testritje. "Zal ik dan maar?" Is dat een vraag? Nee, natuurlijk niet. Even later snort het blauwe gevaarte op weg naar De Mortel.Onderweg blijkt het weer wat tegen te vallen, maar in de richting van De Mortel hangt duidelijk een opklaring.
Nu moet ik bekennen dat ik de draad van het verhaal een beetje kwijt ben. Mijn verhaal moet in vliegende vaart, er is weinig ruimte voor overpeinzingen. Als ik het nog een beetje goed heb zitten Sazoe en Sander al op het veldje. Er volgen nog meer PW-ers. Da's leuk, want "van de andere kant uit bekijken", blijft ook voor PW-ers altijd heel speciaal. Veel gebeurt er niet. Hoewel er wel af en toe een valk in de lucht is. De landing is echter meestal aan de achterkant. Da's minder. We vermoeden dat het S2 is die zich laat zien en telkens weer verdwijnt aan de achterkant. Is ze in de lucht, dan is het hoog. Heel hoog. Mijn camera kan het stipje nauwelijks aan.
Opeens hoor ik iets achter me. Het is de schreeuw van een slechtvalk. Met een ruk draai ik me in de richting van het geluid en zie ik duiven in paniek uit elkaar stuiven en dan is daar ineens S2. Rakelings vliegt ze over ons heen om achter het bos rechts van ons te verdwijnen. Gehaast probeer ik een foto te maken. Het resultaat blijkt een horizontale streep. Niets aan dus! S2 landt op de antenne. Het wordt tijd om te gaan. Gerrit112 komt ook aangereden en ik grap: "nu vertrek ik". De glimlach op mijn gezicht verraadt me. Nee ik heb absoluut geen ruzie met Gerrit hoor. Mijn knorpot moet aangetrapt worden. Half achteromzwaaiend wil ik van het veldje af rijden wanneer mijn voorwiel in een kuiltje raakt. Ik kan me nog overeind houden, ondertussen roepend dat ik wellicht nog terugkom.
Vanmiddag heb ik de auto. Het gebodene heeft me nog niet helemaal gelukkig gemaakt, dus ik wil terug. Het is heerlijk weer geworden, het waait wel wat. "Pa zit op de eikes en speelt af en toe met de keikes", dat is ongeveer de strekking van de PW van het moment. "Heerlijk, MET kijker vurrum". Op het veldje zit van alle ochtendgasten alleen Gerrit112 nog. Een opa heeft een scoopje opgesteld en zijn kleindochters kijken op toerbeurt door de scoopje naar de toren. Een havik, buizerds, van alles wat, laat zich echter achter ons zien. "Mag ik de scoop omdraaien?", vraagt een van de meiskes aan haar opa. Dan is er ineens weer de terugkeer. Volgens mij opnieuw S2. Ze draait een paar rondjes om de toren. "Prooi?", vraag ik me af. Ik hoor Gerrit112 naast mij hetzelfde hardop denken. "Bingo!" Ze landt nabij de schotels links op de tweede ring van boven. De opa verplaatst zijn scoop om de staart over de rand te kunnen zien wiebelen. Maar nauwelijks staat zijn driepoot of S2 gaat er opnieuw vandoor.
Dan heeft Gerrit112 even tijd om me bij te praten over het door mij gemiste uurtje. Een derde valk werd tot drie keer toe verjaagd. "Deze keer behoorlijk heftig", weet Gerrit me te vertellen. Dan komen de dames in goed gezelschap van Sander weer terug van een wandeling. Ook van hen krijg ik te horen wat ik allemaal gemist heb. Ik kan van Dora de foto's kopen, zo grapt Corienna, die zich als haar manager voordoet. "Doe ik ook altijd", zo biecht ik quasi op. "Ik plaats de lelijkste foto's altijd bij mijn verhalen en de betere bied ik ook te koop aan". "FOUT FOUT FOUT Kuiko, God straft onmiddellijk". Er staat amper een fatsoenlijke foto op mijn camera, zo blijkt wanneer ik wat later thuiskom. We zullen het er deze keer mee moeten doen helaas.
