Baasje en ik zijn vanmorgen vroeg samen gaan wandelen. Ik moest een beetje heel erg poepen want dat was ik gisteravond vergeten te doen. Nou, ik wou wel snel naar het poepveldje. Baasje ging niet zo vlug, dus ik dacht: "wacht maar baasje, ik trek je wel vooruit". Nou, daar had baasje niet zoveel zin in. Hij riep maar steeds: "Ho Wisky, rustig aan". Ja, daaag!!! Als hij moet poepen heeft ie ook altijd haast.
Toen we bij het veldje waren hoefde ik ineens niet meer zo erg, dus liep ik met mijn baasje verder. Nou, toen waren we voorbij dat ene huis (weet je wel, achter dat poepveldje) en toen moest ik me toch ineens weer erg. Ik heb het toen tegen een heg gedaan. Hihi, toen baasje het wou opruimen kreeg ie wat aan zijn vingers. Haha, je had hem eens vies moeten zien kijken!
Maar toen draaide ie opeens weer om. Ik dacht nog: "gaan we eerst dat zakje in de bak gooien en dan weer lekker verder wandelen". Maar niks, toen het zakje in de bak lag, ging ie terug naar huis! En ik had nog maar zoooo'n klein stukkie gelopen.
Gaat ie thuis snel zijn handen wassen. (Ik kreeg gelukkig nog wel een koekje).
En toen opeens begon ie allemaal dingen te doen waar ik even bij na moest denken. Hij doet dat wel eens vaker, maar dat was alweer zo lang geleden. Effe kijken, wat deed ie ook alweer allemaal. Eerst pakte hij zo'n raar bakje met een flesje eraan uit de kast. Daar deed ie water in. Oja, nou weet ik het weer: dat is water voor mij als we met de auto gaan! Heeeej, maar dat is leuk, daar heb ik wel zin in.
Toen pakte ie nog een flesje, maar daar zat geen bakje aan. Oja! Dat weet ik ook weer: dat is voor hem zelf. Nou, en nog geen vijf minuten later gingen we al weer naar buiten. En inderdaad de auto ging open en ik mocht mee. Joepie!
In de auto was het al een beetje warm. En er stond een radiozender op. Ik dacht net: "nou dat mag van mij wel af hoor" en meteen deed baasje dat ook. Vaak snapt mijn baasje mij niet zo goed, maar dit had ie goed door.
Na een poosje reden we naar die grote paal. (Je weet wel met dat hondenhok voor valken er boven op). Ik snap nog altijd niet waarom ze dat hok zo hoog hebben neergezet. Dat moet voor die valken toch ook lastig zijn om daar iedere keer heen te klimmen.
Weet je, vaak zijn er mensen op dat veldje met dat stekeltjestouw er omheen. Maar nu was er verder niemand. Ik dacht al: "dat wordt weer saaie boel hier". Maar dat vond baasje denk ik ook, want hij heeft maar heel even met dat kijkding voor zijn ogen gestaan. Wat ik niet snapte is dat baasje schijnbaar vergeten was waar die grote paal gebleven was, want hij keek eerst helemaal de verkeerde kant op. En toen ik hem wou helpen door heel even een rukje aan de lijn te geven werd ie zelfs een beetje boos. Hij zal wel gedacht hebben: "dat kan ik makkelijk zelf vinden hoor". Maar dan keek ie toch wel helemaal de verkeerde kant op.
Maar opeens keek ie me aan en toen zei hij: "Kom Wisky gaan we een stukje lopen". Jaaaahhh, dat is leuk. Onderweg kan je lekker snuffelen en ruik je heel andere beesten dan thuis. Ik weet dan niet wat ik ruik en dat is zo fijn, want dan is het telkens een verrassing. Eén beestje leek heel veel op Winnie (het konijntje van Cindy), maar die kleur klopte niet. Winnie is zwart met wit en dit beestje was bruin. Ik denk: daar ga ik mee spelen, maar dat mocht weer eens niet. (Zo jammer dat baasjes zo hun eigen willetje hebben).
We zijn ook weer langs die brede sloot gelopen, maar deze keer mocht ik niet over dat bruggetje, ik ben toen maar weer verder gelopen. Als je heel ver kijkt dan zie je dat er weer gras komt. Daar gingen we naar toe. Maar net daarvoor zijn zo'n rare houten balkjes gemaakt. Baasje moet daar dan altijd omheen kronkelen. Ik laat hem dan zien dat ie er toch ook gewoon onderdoor kan, maar dat snapt baasje nog niet zo goed.
Toen we in die wei liepen zag je daar weer zo'n grote paal staan. (Ik weet het niet zeker, maar het lijkt wel dezelfde te zijn, maar dan zonder hondenhok voor valken erop). Gaat mijn baasje opeens weer stil staan, gaat dat verredinges weer voor zijn ogen en gaat ie weer staan te gapen. Wordt ie ineens weer zenuwachtig en pakt ie dat andere ding: het fotodinges. Wat een gedoe: ik zag die vogel zo wel zitten op de paal bij dat kleine stokje.
Gelukkig duurde het allemaal niet zo heel erg lang en toen gingen we weer een stukje teruglopen. We gingen weer tussen die rare balkjes, weer ging mijn baasje daar weer zo moeilijk zitten doen en toen konden we weer verder. Maar deze keer gingen we het bospaadje in. Mooi, want ik weet dat je dan weer een stukje lekker kunt snuffelen. We liepen nog maar net op dat paadje of ik hoor iets achter ons. Mensenpraat. En waar mensen zijn, zijn ook vaak.... jaaaaaaa, een hond. En die kwam keihard naar mij gelopen. (Dat was denk ik een hond met een baasje dat niet zo sterk is als de mijne, want deze hond had zijn riem losgetrokken). Nou ik heb heel even een milliseconde met die hond mogen spelen. Mijn baasje vond het goed, maar die andere. Flauwe gasten hoor: ze riepen meteen "Luna kom hier". En Luna luisterde nog ook. Erg jammer.
We zijn verder gelopen en toen zagen we de paal alweer. Ik denk nu toch dat het steeds dezelfde paal is, want nu zag ik diezelfde valk nog steeds bij dat stokje zitten en aan de ander kant kon je nu dat valkenhondenhok ook goed zien. Weer staat baasje weer stil, gaat dat fotodinges weer omhoog en moeten er weer plaatjes gemaakt worden. Gelukkig duurde het nu ook weer niet zo lang.
Voor ik het wist stonden we alweer op dat veldje met dat bankje en zo.
Baasje haalde het bakje uit de auto en deed daar water uit het flesje voor me in. Nou, ik had best dorst gekregen, dus ik was blij dat baasje er aan gedacht had om water mee te nemen. En toen kreeg ik ook nog een koekje. En nog mooier: ik mocht ook op de foto. Heel vaak zelfs. Da's best leuk, want dat doet geen pijn en later als je weer thuis bent dan kun je ze zien op de computer van baasje. Ik moet dan altijd even wennen, want ik meen dan steeds dat er een andere hond is, maar dat ben ik zelf.
Nou, na een poosje zijn we weer naar de auto gelopen, want het was toch wel erg warm. In de auto heeft baasje toen het raampje omlaag gedaan. Dat is lekker joh, als de auto gaat rijden dan voel je de wind.
En nou stop ik met vertellen want ik wil even met de bal spelen. (Oh en baasje helpt even met het plaatsen van de foto's). Tot de volgende keer!
