Tenminste Affelay deed gisteren nog een poging om Johan Cruijff te eren door met zijn gehandschoende vingers het getal 14 aan te duiden. Voor de rest zullen we het over de blindgangers maar niet hebben, wat een aanfluiting om op deze manier de veertiende minuut in te gaan met een 0-2 achterstand.
De TV liet ik daarna maar voor het was en nijdig begon ik aan een spelletje op de PC. Overigens is dat een uiterst efficient middel om je af te reageren. Risico was dat ik de "bevalling" van het aanstaande derde eitje zou kunnen missen, want een valk kan bovengemiddeld een volgend ei leggen, maar ook gewoon te vroeg. Na het spelletje ging ik bankhangen en toen ik daar van ontwaakte was ik nog net op tijd om VV in de bekende verkramping te zien en bij de laatste schuddeling was ik ervan overtuigd dat het derde eike er moest zijn. "Nee, nog niet", dachten anderen. Maar als eigenwijze ik iets denkt dan... "Derde ei", ik tikte het haast triomfantelijk in, toen om precies 1:14:44u drie keurig op een rijtje liggende eitjes opdoemden onder VV. Precies anderhalf uur eerder had ik de opname-tool gestart. Gehaast knipte ik de laatste zeveneneenhalve minuut uit de film: eitje nummer drie, geboren en getoond!
Vanmorgen wist ik bij het ontwaken al waarheen ik zou gaan.
Dat ik het verhaal van wat een dubbel bezoekje zou worden in zijn geheel zou kwijtraken kon ik dan nog niet bevroeden. Jee, wat heb ik daar de pé over in.
Het zal een korte reconstructie worden, want ik beschik over het vermogen om een verhaal zo uit mijn mouw te schudden, maar daaraan is gekoppeld dat ik het nooit kan opbrengen om het een tweede keer te doen.
Bij mijn aankomst ben ik alleen. Ik weet dat VV in de nestkast is, maar waar VM zich begeeft? Ook in de directe omgeving kan ik niet heel veel ontdekken. Er staan twee blauwe reigers, er zijn kraaien en kauwtjes, er vliegen wat houtduiven. Nijlganzen verdedigen hun territorium tegen een indringer. Het ijsvogeltje is spoorloos. Ik hoor de groene specht maar ik zie hem niet. Ik hoor tientallen andere vogeltjes maar ik zie ze niet.
Na een poosje ga ik maar op pad naar de achterkant. Ook daar geen valk te zien. Ik keer terug, zie de groene specht wegvliegen van de plek waar hij vaker houthakt, en loop weer verder.
Terug op het spottersveld ontdek ik aan de overzijde van de Loop een klein vogeltje. Het is vermoedelijk een beschut vrouwtje, maar welke soort?
Hoewel het zonnetje volop schijnt zorgt de gure wind ervoor dat ik het toch koud heb. En dan is daar het gevoel in mijn darmen. Ik weiger er gevolg aan te geven en blijf waar ik ben.
Buizerds doemen plotseling van diverse kanten op. Het lijkt een afgesproken vlieguur. Een buizerd waagt zich wel heel erg dicht bij de nestkast. Een kreet. En waarvandaan ie komt mag Joost weten maar opeens is daar VM en die raast fel naar de buizerd die zich kennelijk een hoedje schrikt en plotseling wegdraait en zich uit de voeten maakt. Haha, hoeveel kans zou dat valkje in een echte strijd hebben tegen de veel grotere buizerd? Maar zijn felle uithaal overbluft de overigens heel mooi getekende buizerd.
Waar het mannetje valk vervolgens blijft is me onduidelijk. Ik zie hem niet meer. Ondertussen is Piet gearriveerd. Het is een heus roofvogelspektakel vandaag, want Piet wijst opeens naar een buizerdachtige. Dat lijkt wel een blauwe kiekendief. De verrekijker en het boekje bewijzen zijn gelijk. Ondertussen zit ik verkrampt op het bankje. Ik kan me niet meer omdraaien om de kiekendief te zien, ik moet hoognodig en wel erg hoognodig. Met twee zinnen leg ik mijn haast om te gaan uit. Piet kent mijn probleem en zwaait.
Maar ik zal terugkeren. Mijn bezoek is nog niet af, zo besluit ik wanneer ik even later opgelucht het kleinste kamertje weer verlaat.
Ik heb de drie haviken gemist. Ik heb een vermoedelijke wissel gemist. Ik heb nog een keer de fraaie vluchten van de buizerds gemist. In een paar zinnen ben ik bijgepraat over wat ik gemist heb. De blauwe kiekendief is weggedreven op de thermiek en is niet meer gezien.
Wel doemen de drie haviken weer op. Twee zijn in een schitterende baltsvlucht, de derde raken we kwijt wanneer de twee anderen een andere kant op gaan. Dan is daar opeens de valk die bijna over de nestkast vliegt. Alarm uit de kast. En hoppa daar tellen we drie valken in de lucht. De ene is echt een stuk groter dan de andere twee, maar lijkt toch te worden verjaagd door de andere twee. "Ik zeg toch steeds dat VV niet zo heel groot is", haalt Piet zijn gelijk. En dat klopt ook wel, zo huge als S2 hebben we alleen de dochters van S2 maar gezien. Altijd waren vrouwtjes kleiner dan de voormalige heerseres van de toren.
Een valk keert terug naar de toren, de ander verdwijnt achter ons en de derde waarvan ik denk dat het VM is, die zweeft richting De Mortel City. De rust keert terug. Ik wijs naar de overkant. Wat is dat voor een vogeltje? Piet denkt eerst aan een roodborsttappuit, maar twijfelt dan: het kan ook een vrouwtje paapje zijn. Zijn scoop brengt op onbedoelde manier uitkomst: hij richt hem namelijk op het verkeerde vogeltje (dat we niet eerder hebben zien zitten). Overduidelijk het mannetje roodborsttapuit en stukje meer naar rechts zit het vrouwtje.
"Daar komt een valk met prooi", zoals bijna altijd is het Piet die de naderende valk het eerste ziet. Ik grijp mijn camera en probeer de valk te volgen. Ik hoor Piet roepen dat ie haast moet maken vanwege de haviken die hem de prooi willen afpakken. Ik wacht het moment af dat de eerste havik zich in de zoeker van mijn camera meldt. Maar dat gebeurt niet. De prooi wordt op de tweede ring gedropt. De jager (VM?) gaat erbij zitten. Waar zijn de haviken? Ik zie ze niet meer. Piet ook niet. Ik twitter de woorden van Piet dat de valk aangevallen werd, maar verbaas me dat ik er zelf niks van heb gezien. Ik vraag er nog even naar, maar hoor dan dat Piet hardop gefantaseerd heeft over wat er zou kunnen gaan gebeuren. Grrrr.
Ondertussen is de valk op de tweede ring alweer verdwenen. Wie is de grote valk die nu achter ons vliegt? Uit de nestkast opnieuw een kreet. Hmmm, weer die derde?
Uiteindelijk landt een valk onder cam4 en zit er een valk in de nestkast. De zon schijnt op het display van mijn mobieltje, ik denk dat VM in de nestkast zit en VV onder cam4. Dat is geen zekerheid.
Een rilling. De wind lijkt toe te nemen. Een licht vliegtuigje boven ons lijkt ook hinder te hebben van de plotselinge rukwinden. "Ik ga naar huis!" "Zat ik ook net te bedenken!"
Tenminste drie leren eikes hadden er gisteren in gemoeten om Johan Cruijff te eren, het gebeurde niet. Op de Morteltoren liggen wel drie eikes. "Maar da's logisch".
