Gelukkig staan de webcams ook dit jaar niet voor niets te draaien. OR2 of eigenlijk 2OR heeft gisteravond haar eerste eitje gelegd. Vanmorgen vroeg is het fraai weer, maar ik weet dat er nevel zal komen. Die komt er dan ook, maar eigenlijk wel wat te vroeg. Mijn plannetje dreigt in duigen te vallen. Tegen half elf ben ik niet meer te houden. De wereld lijkt al wat groter geworden en dus....
Maar de toren staat nog steeds in nevel gehuld wanneer ik mijn auto aan de HB-weg verlaat. Door mijn kijker zie ik de twee valken. Eentje zit op de lamp. Iets zegt me dat het Pa is (en later wordt dat ook bevestigd). OR2 zit op het rooster. Slechts met behulp van de verrekijker is ze te zien. Ik baal een beetje, want de nevel is dus toch nog dikker dan ik had gehoopt.
De nijlganzen hebben het weer eens met een ander aan de stok. Ik besluit er maar eens heen te wandelen. Misschien ontdek ik nog een specht, want die zijn op diverse plaatsen aan het hakken en kappen.
Maar ook aan de Loop is er weinig boeiends te zien. Ik loop maar weer terug. Nog even ga ik naar het veldje maar eigenlijk heb ik mijn plan al getrokken: ik moet nog een zakelijk bezoekje afleggen en dat zal ik maar gaan doen.
Maar dan... herrie op de toren. OR2 verlaat het rooster en gaat met veel gekrijs op de GSM-antenne zitten. Pa geeft al net zo krijsend antwoord. Dan opeens vliegt hij op en direct heb ik door waar het om gaat: copulatie!
Enkele seconden duurt het. Ik probeer er plaatjes van te schieten, want het is een uiterst fraaie pose. Verdomde mist !!!
PA maakt weer een rondje landt ergens uit mijn beeld, maar dat duurt niet lang of hij is opnieuw in de lucht. Zijn triomftocht eindigt opnieuw in de buurt van de nestkast, maar ik kan niet zien of hij erin, ernaast of ervoor landt. Dan besluit ik toch maar te vertrekken. Het hoogtepunt heb ik gezien (in beide betekenissen)
De plaatjes zijn slecht, maar kleden het verhaal aan:
Deel 2: het kanon
Tsja, en dan wordt de lucht blauwer en blauwer. Is het rondje met Wisky gemaakt en zit ik te wachten op een mailtje dat mogelijk vandaag nog niet binnenkomt. Wat nu?
En dus sta ik even later opnieuw op het veldje. Ditmaal ben ik niet alleen. Ik kan zelfs zeggen dat een deel van de "harde kern" er is. "We kijken op het moment meer naar de buizerds", weet Piet. Eén blik op de toren leert me dat deze weliswaar veel beter in het licht staat, maar toch is de bekende Wortel van de Mortel nog niet helemaal scherp. Ik denk dat het OR2 is die op de antenne zit. Ze zal er voorlopig ook niet vandaan gaan.
PA zit op het rooster. Hij wordt er op uit gestuurd. Zonder nu te zeggen dat ie erg actief is, zien we hem met regelmaat vliegen. Hij is wat lastig te volgen. Het vreemde verschijnsel dat ie opeens door een bepaalde vliegstand als een Stealth vliegtuig verdwijnt komt weer met regelmaat voor. Een paar buizerds komen te dichtbij. Misschien wil ie wel imponeren bij zijn vrouwtje dat hoog in de mast schijnbaar ongeinteresseerd toekijkt.
Een man zet zijn auto bij de toren neer, maar komt dan met een vriendelijke lach naar ons toe gewandeld. Hij komt niet van hier en besluit zijn camera'tje te halen. Hij neemt zijn auto ook maar meteen mee. Wanneer hij het veldje betreedt en zijn statief met een loei van een camera en zo mogelijk nog indrukwekkendere telelens opstelt, kan ik het niet laten: "het is geen wonder dat je de auto ook maar meteen hebt opgehaald". "Het ding weegt 12 kilo", weet de man. Zijn statief draait met gemak alle kanten op.
Wanneer de man de valk in de verte al vliegend probeert te fotograferen ben ik benieuwd of het hem lukt. Even later toont hij een foto op zijn display. "Gossamme", het is het enige dat ik kan uitbrengen.
Echt veel spannends zien we niet meer en de tijd vliegt. Wanneer alleen de man (uit Apeldoorn) en ik nog zijn overgebleven is de zon al zo dicht naar de toren gedraaid dat een langer verblijf weinig zinvol meer is. Een specht wil nog wel op de foto en dan besluiten wij ook maar te gaan. Ik deel de mening van de man dat soms een unieke pose van een alledaags vogeltje net zo veel plezier kan brengen wanneer je het op de foto hebt kunnen nemen als tien andere. Ik vertel over zo'n momentje van laatst toen ik een heggemus fraai en zingend op een paaltje had weten te kieken.
"Verhip, ik hoor er een", zegt de man. Ik zie het vogeltje meteen zitten in de brem vlakbij het veldje. Niet zo mooi als laatst, maar toch een mooie afsluiter. De man vertrekt en dan hoor ik de valken weer. Precies boven me vliegt PA en zonder het goed te kunnen zien, denk ik dat ie een prooitje meezeult. Wanneer hij even later op de betonnen rand landt, komt OR2 van de antenne en waggelt over de rand naar hem toe. Wellicht is het te zien op de linker buicam. Dan zie ik beide valken niet meer en stap ik ook maar in mijn auto.
