wo 11 maart, 13:35u - 14:45u en 15:30u - 16:45u
Voor vanmiddag staat er een bezoekje aan een rolstoelbasketbalclinic op het programma. Mooi even tijd om daarvoor naar de toren te gaan. Een uurtje kan mooi de moeite waard zijn. Vlakbij het veldje liggen wat hooglanders te herkauwen. Op de toren zie ik alleen een valk op de antenne. Waar de ander is weet ik niet en dus ga ik op onderzoek uit. Over het bruggetje loop ik voorbij aan een vijg die onmiskenbaar van een hooglander is. Hier? Is er eentje buiten de zone geraakt? Ik schiet een plaatje en vervolg mijn weg. De valk zit nog steeds op de antenne, maar er zit wat beweging in. Ik krijg nauwelijks tijd om dit te concluderen of de valk vertrekt. Ik kan hem nog net een paar keer op de foto zetten. Is het Pa? Ik denk het wel. Jeetje het is mooi licht.
Waar een valk vertrekt, daar zal hij ook wel weer terugkeren, de beste plek om dat te kunnen observeren is toch nog altijd het spottersveldje, dus keer ik daarheen terug. Het wordt drukker op het veldje. Een echtpaar komt met een hondje het veldje opgelopen. Met een loepzuiver Helmonds accent vraagt de man of er een valk te zien is. Op dat moment is dat nog niet het geval, maar dat duurt niet lang. Ik probeer de terugkeer te filmen, maar de terugkeer is behoorlijk doelgericht. Geen extra rondjes, geen gevecht tegen de wind. Een bekende man uit Gemert maakt ook een paar plaatjes. We raken aan de praat. of zoals we hier zeggen: aan het buurten. Opeens zie ik links in mijn ooghoeken een beweging. Tot mijn verbazing zie ik twee reeen, waaronder een bokje, langs deze zijde van de Loop over het veld snellen. Ze springen over het prikkeldraad en verdwijnen in het bos voor ons. Klik zegt mijn camera, het is gehaast, geen tijd om te optimaliseren. Klik. S2 zit ondertussen op de antenne. Na een poosje wordt het toch echt tijd om naar de clinic te gaan. Maar dan ineens is daar Pa. Hij gaat weer direct voor de daad. Klik zegt mijn camera weer. Zonde dat mijn camera niet nog een paar extra zoompjes heeft. Vreemd is het om te zien hoe het lijkt dat Pa in een achterwaartse vlucht weer van de antenne vertrekt. Het moet gezichtsbedrog zijn. Ik haal de foto even terug in mijn display: het lijkt toch echt zo!
De demonstratie, ik heb het begin gemist, duurt korter dan verwacht. Zal ik nog even....?
Om zo'n beetje half vier sta ik weer op het veldje. Het is er nu druk. Scopes staan op de toren gericht en cameraatjes klikken. Er zit een valk op het rooster. De ander blijft niet lang weg. Het is weer tekort voor een uitgebreid filmpje van de aankomst. Pa verdwijnt aan de achterkant, maar is ineens weer terug in de lucht. Weer een poging tot filmen, maar ik raak hem eigenlijk ook gelijk weer kwijt. Waar is ie gebleven? Ha, hij zit op de tweede ring en jawel: bijna op de klassieke plek: de Hoek van de Ring. Leuk! Dan blijkt dat Pa een prooi heeft meegesleept en die wordt nu uitgebreid geplukt en verorberd. Ik besluit voor de human-zoom te gaan. Dat wil niks anders zeggen dan dat ik een stukje richting de toren wandel om wat dichterbij te kunnen zien wat er gebeurt. De veertjes sneeuwen door de lucht. De late lunch duurt vrij lang. Dan nadert een busje me. In de gauwigheid herken ik Steenarend. Ik loop weer terug. Op het veldje wordt gesproken over ideale plekjes in de omgeving om vogels te spotten. Ik blijf toch een beetje opletten en zie dan ook dat Pa weer vertrekt. Ik roep het nog, maar de mannen horen me niet. Na een poosje valt het stuivertje: "hij zit er niet meer".
Weer tikt mijn klokje de minuten weg. Het wordt weer eens tijd om te verkassen.
