Gisteren vond ik wel even tijd om te gaan Mortelen, maar het werd geen hele mooie demodag door de valken. Hoewel de clubdag van Natuurkanaal druk bezocht werd, lieten de valken het toch wel een beetje afweten. Ik had nog te doen, waardoor het uurtje dat ik had voorbij sukkelde zonder er een heel fijn gevoel van over te houden. Dat moest vandaag beter.
Op het spottersveldje een eenzame spotter: het is Gerrit. Ik zie dat hij een jasje aan heeft en dus grijp ik voor alle zekerheid ook mijn vest maar even van de bijrijdersstoel.
We worden best verwend met wat korte vluchten en wat achter elkaar aan vliegen van twee valken. En dan is daar opeens de opwinding in de lucht: een valk nadert de toren met een prooi en onmiddelijk komen van allerlei verborgen hoeken van de toren valken tevoorschijn. De valk met de prooi gaat het nooit redden, maar helaas zien we hoe de jongeling voor ons de verkeerde kant op daalt. De valk komt niet meer achter de boomtoppen omhoog en dus vermoeden wij dat de prooi in een wei buiten ons zichtsveld genuttigd wordt.
We horen een ijsvogeltje maar kunnen dat voorlopig nog niet ontdekken, maar ik zie wel iets anders: een ree zit in het kleine deel van het bosje aan de overkant van de Loop. Terwijl ik de anderen er tevergeefs op wijs verdwijnt het volwassen beest in het struweel. Wat later zijn we op zoek naar de zwarte specht die zich vaak in duet met een soortgenoot aan de andere kant laat horen en dan blijkt daar opeens het ijsvogeltje over het veld voor ons het bos rechts van ons in te gaan. Ik hoor de aanwijzingen, maar ik zie in eerste instantie alleen een vlinder in de aangewezen richting, wanneer ik het ijsvogeltje zie, verdwijnt het net in het bos. Maar dan raast er opeens een vogeltje met een kort staartje over ons heen: ik herken de vorm, kleuren zien we niet vanwege de dreigende grauwe lucht: ijsvogeltje. Retour naar de Loop. Eerst denken mijn companen aan een grap, maar snel zien ook de anderen dat het ditmaal geen flauwekul van mij is.
Dan zie ik opnieuw de ree in de buurt van het bankje bij de poel. Gerrit ziet dat er een jonkie bij is. Ik wil mijn camera laten vastleggen, maar opeens wordt het blauw voor mijn zoeker: Gerrit heeft er geen erg in dat ie voor mijn camera opspringt. Daarna moet ik zoeken waar de twee gebleven zijn en voor mijn camera op scherp staat verdwijnen de twee in het bos.
Maar het zal niet het laatste zijn waar we van kunnen genieten. Een klein trosje duiven komt te dicht bij de toren en opeens zien we drie valken in achtervolging op een van de duiven die afgescheiden van het groepje in tegengestelde richting richting Bakel opgejaagd wordt. Twee valken keren al snel weer om, de derde blijft in achtervolging en komt steeds dichter bij de vluchtende duif en dan opeens... als uit het niets komt er in volle duikvlucht verkeer van rechts: de valk gaat als een raket naar duif die opeens een rare dwarrelende beweging maakt. Gerrit weet zeker dat de duif vleugellam is geslagen. Maar het is allemaal te ver om het vervolg nog te kunnen waarnemen. Toch is de opwinding onder het volk op het spottersveldje duidelijk merkbaar. De regenwolken nemen toe en de wind blaast ze snel in onze richting. "Ik zal de buien voor zijn", merk ik op. Even later vallen op weg van De Mortel naar Gemert de eerste spetters op mijn ruit.
"Toch nog een mooie Morteling", vind ik tevreden.
