Het weer is niet al te best vandaag en dus raak ik aan het opruimen. En dan bedoel ik vooral de inhoud van mijn harde schijven. Er staat nog een hoop aan campics waarvan ik zeker weet dat ik ze nooit meer zal bekijken, die mogen allemaal weg. Af en toe controleer ik de inhoud van een mapje van een dag. Zo'n negenduizend campics in zo'n mapje vormen geen uitzondering. Sommige mapjes scroll ik door, en hier en daar gaat er nog een campic naar de bewaarmap. Het kopieren gaat lastig. Het verslepen lijkt af en toe stuurloos. Het lijkt wel een virus. Maar dan merk ik dat het aan de muis ligt. Die's bijna dood! Is de conclusie.
Ik zie dat er nieuwe tweets zijn, maar ik heb er nu even geen aandacht voor. De muis moet vervangen worden, dat eerst.
En een poos later heb ik dan wel de tijd om de tweets te lezen en dan zie ik de meldingen: juvie op vierde ring gevlogen. Het spottersbloed kruipt waar het niet gaan kan. Even later zit ik in de auto. De Mortel vormt een hindernis. De doorgaande weg is afgesloten en het verkeer wurmt zich met moeite door de omleiding heen. Onderweg zie ik Mieke op de fiets, ze ziet me niet en nu op de claxon rammen, zou haar onnodig doen schrikken.
Even later sta ik eenzaam op het spottersveldje. De blik richt zich als eerste op de vierde ring. Daar ligt iets op dat wel eens een jonkie zou kunnen zijn. Ik grijp mijn kijker maar erg duidelijk zie ik het niet. Ik ga naar het boompje dat ik eerder als een van de plekken voor de kastinkijk heb gemarkeerd. De afstand tot de toren is nu voor mijn camera wel ver, maar beter iets dan niets in beeld.
Ik kan het maar moeilijk zien, maar de vorm op de ring beweegt. Ligt tamelijk plat alsof de juveniel ligt te pitten en af en toe wat beweegt. Het beeld dat we van de nestkast zo goed kennen. Het regent nu. De vorm op de ring lijkt wat gespleten. Er klopt iets niet aan. Zou nummer twee er soms bij liggen? De gedachte komt even op. Het bewijs lijkt steeds duidelijker te worden, maar wanneer de bui even gaat liggen komt de vorm op de vierde ring omhoog. Waar het andere stuk gebleven is weet ik niet (twitteren heeft me afgeleid), maar de juvie is nu goed te zien. Ik gok erop dat het 2R is, want het valkje lijkt best groot.
PA zit al die tijd in het raampje onder de ring. VV wisselt van positie. Ik scan de toren op de aanwezigheid van het tweede jonkie, maar dat kan ik niet ontdekken.
Wanneer het wat droog wordt, besluit ik naar de overkant van de Loop te wandelen, misschien zie ik daar iets meer. Maar helaas zie ik daar zeker niet meer. Aan de overkant zie ik hoe een auto achter de mijne staat. Gerrit uit Eersel brengt zijn scope in stelling. Ik fluit en zwaai, maar het schijnt niet aan te komen. Dan maar terug.
Even later wijs ik Gerrit waar de juvie zit, maar dat heeft ie al ontdekt. Het valkje hobbelt naar links en zit dan precies op de plek waaraan deze site zijn naam ontleent: "Op de hoek van ring". Knipperdeknip natuurlijk. Het wordt me nu toch wel duidelijker dat ik me vergist moet hebben toen ik dacht dat ik ze beide zag. En ook dit valkje schijnt genoeg van ons gekregen te hebben want het gaat steeds meer naar links, om tenslotte uit beeld te verdwijnen. Maar daarmee ook uit beeld van moeders. Die zat de hele tijd op het rooster te kijken naar haar jong, maar nu die uit beeld is gaat ze op zoek. Rondjes om de toren. PA schijnt nu ook geinteresseerd te raken en vliegt fraai mee.
Is dit alweer een les in het vliegen? Kijk, zo doe je dat?
Na een poosje keert PA terug naar de toren, terwijl VV even uit beeld is. PA landt op het rooster, zit daar even en dan komt ineens VV daar aangestiert. Opdonderen jij, lijkt ze te zeggen. PA maakt dat ie wegkomt.
Duiven passeren de toren. Het mag. Maar een paar minuten later is dat opeens heel anders. Gerrit ziet hoe er opeens twee vogels achter elkaar aan sjezen. Hij waarschuwt me en precies wanneer ik de situatie in me opneem zie ik de duikvlucht die VV inzet op de vluchtende duif. Het geluid gaat door merg en been. "Hoor je dat geluid", roep ik naar Gerrit. Haast blikkerig klinkt het SCHWOEFFFFFF, vlak boven ons, de duif heeft geluk. Het scheelt niks. Dan bedekken de bomen het zicht. De haren op mijn arm staan stijf overeind. Goeiendag. Wat is dit schitterend.
Even later start de volgende bui. We vluchten in onze auto's. Door mijn dak zie ik de ouders vliegen. Opmerkelijke vliegbewegingen weer. Ik stap uit om poolshoohgte te nemen en gebaar dan naar Gerrit wat ik zie: de tweede juvie zit nu heel duidelijk naast de ander op de vierde ring. Plaatjes worden geschoten. Dan de volgende bui... HOME
Vanuit de klassieke "Harry's-Droge-Slootplek" een filmpje...
