vr 19 juni, 10:30u - 12:15u
Tegen half elf besluit ik me te belonen voor gedane arbeid. Het is laat geworden vannacht en vanmorgen was ik al weer vroeg bezig met een klus die snel af moet. Maar ook Kuiko is een mens van vlees en bloed dus wordt het nachtelijk doorwerken me wat teveel. Even Mortelen dan maar.
Aangekomen op het veldje valt het gebodene me vies tegen. Zijn de verwachtingen te hoog? Heb ik gewoon pech? Zijn de valken soms veel te ver met hun ontwikkeling? Feit is dat er niet al te veel actie te zien is. Ik heb veel te veel gelegenheid om de kleine dingen te zien. Letterlijk klein: want het ene vlindertje na het andere valt me op. Nu is er niets mis met het observeren van deze bijzondere insecten, maar ik zie toch liever actie van de valken. Af en toe krijg ik dan toch die actie. Meestal kort en weinig betekenend.
Maar dan die ene keer: De jachtopziener is met zijn hond naar de overkant gelopen en ineens hoor ik ergens in die richting de schreeuw van een reiger. Ik verwacht niet anders dan dat die geschrokken van de jachtopziener of zijn hond. Omdat de schreeuw toch wat opvalt kijk ik even op. Tot mijn grote verbazing zie ik echter dat de reiger aangevallen wordt door een roofvogel. Omdat het totaal onverwacht is denk ik eerst nog aan een kraai, maar de kenmerken kloppen niet. Het duurt een seconde of wat totdat het tot me doordringt: het is verdorie een juveniele valk die de aanvalt heeft ingezet! Veel te laat besluit ik mijn camera op filmen te zetten, maar de reiger is dan allang gevlucht. De valk maakt nog een ererondje en landt uiteindelijk ergens op de toren.
Een hele poos gebeurt er dan weer helemaal niks. Het waait hard en de lucht betrekt. Dan vallen de eerste spatjes regen. Het is zowat twaalf uur. Opeens zijn er twee, drie, vier valken in de lucht. Heeft S2 nu een prooi? Pakt een jonkie die over en grijpen de andere twee er ook naar? Zie ik dit nou goed? Mijn camera klikt, maar ik denk het moment gemist te hebben. Ik denk het gewoon mis te hebben en vergeet het voorval.
De bui was kort, maar de tijd is om. Terwijl weer twee valken rondjes draaien besluit ik toch maar in de auto te stappen. Ik heb foto's, ik heb filmpjes, maar vandaag ontbreekt de tijd er nog iets mee te doen. In de auto denk ik nog even na over de valk die de reiger aanviel en aan het voorval met de vier valken. "Was het een prooi-overdracht?, Was het prooitrekken?", ik twijfel er aan en bedenk dan dat het in je eentje observeren zowel een voordelige kant, maar ook een nadelige kant heeft. "Jammer dat die foto vermoedelijk mislukt is", bedenk ik, (Maar dat blijkt toch erg mee te vallen).