Als het al niet bij mijzelf doordringt dat mijn verjaardag eens ooit het summum aan spottersgenot bracht doordat een slechtvalk zich uitgebreid ging badderen in de Snelle Loop (en ik er uitgerekend toen niet was), dan zijn er wel anderen die mij er steevast aan herinneren. Dit jaar viel mijn verjaardag op een werkdag en had ik het gewoon te druk om vrij te nemen. Eerlijk gezegd deed het me wel deugd dat er geen heel bijzondere waarnemingen werden gedaan.
Vandaag ben ik niet jarig, maar vier ik de gelegenheid die steeds meer moeite kost om er naar uit te kijken. Maar ook vandaag liggen er nog wat dingetjes te wachten die geen uitstel dulden. Toch ben ik niet te houden en ik besluit met een "ik ga heel efkes naar De Mortel" toch te gaan. Het "ja, ja" wat ik als antwoord krijg is veelzeggend.
Bij mijn aankomst vallen er meteen twee zaken op: het is druk op het spottersveld en er wordt gericht gekeken naar de zandhoop. Meteen zie ik de valk daar al zitten. En ook de tweede blik zorgt voor een onmiddellijke herkenning. Ik weet zeker dat ik Angelique en Harry Iwema daar zie zitten. "Die komen een eindje rijden", is mijn eerste gedachte.
De begroeting is hartelijk maar kort, want dat op die zandhoop....
De valk plukt aan een duidelijk zichtbare duif. Alle medespotters hebben hun ogen gericht op de dwarrelende veertjes en de jonge valk op de zandhoop. Vreemd genoeg wordt het al snel gewoon en is er tijd voor andere bezigheden zoals het afspeuren van de blauwe lucht en de verder lege toren. De nestkast staat nog op zijn plek. Uit het bos komen menselijke geluiden. Een fietslampje blinkt op. Hoe komen die daar nu? Een paar seconden later stormt een kudde scouting op de fiets uit het bos. Dat is voor de valk net ietsje teveel van het goede. Hoewel de kids vrolijk zijn, wordt aan de andere kant van de Loop niet even enthousiast terug gereageerd. (Wat zijn wij af en toe knorrige ouwe gasten, daar.)
Er is behoorlijk wat actie, ook van andere roofvogels. Er worden in drie uur tijd vier prooien aangevoerd. Zo hoor ik van mijn companen. Eenmaal zien we met de muren van de toren op de achtergrond een vreemde gestalte, die twee aan elkaar hakende valken met een prooi tussen hen in blijkt te zijn.
De zon schijnt en wordt zo nu en dan wat door bewolking bedekt. Er staat ook af en toe een aardig briesje. Laat dat nu omstandigheden zijn die de valken kennelijk ook goed bevallen. Arie en José vertrekken weer. Harry en Angelique besluiten tot een wandeling met Umar. En ik wil mijn belofte nakomen en dus maar eventjes te blijven. Gerrit rookt nog "één peukje". Ik zeg dat ik die dan virtueel nog even met hem "meerook". (Soms blijkt ook ik geniale keuzes te kunnen maken).
Ofschoon er nog steeds wel wat actie te bespeuren is (zoals een buizerd die het aan de stok krijgt met een sperwer en in een volgend moment vliegt daar een slechtvalk bij), besluit ik nu echt te gaan. Ik zit al in de auto wanneer ik de beweging bij de zandhoop zie en de gebaren van Piet zijn al even onmiskenbaar. Ik stap uit mijn auto om de jonge valk opnieuw naar de zandhoop te zien vliegen. Er is een nog een belangstellende voor de homp vlees die daar in de zon ligt te verdrogen. Het is een zwarte kraai. Ik probeer dit te filmen en op het filmpje dat ik niet ga knippen zal te zien zijn hoe lastig het is om de vliegbewegingen te volgen. Na een paar mislukte pogingen krijg ik de vliegbewegingen beter in grip. Het filmpje zal daardoor toch best wel aardig zijn al moet de kijker weten dat ik niet op een schip sta, maar gewoon mijn statief thuis gelaten heb. Haha.
(Ik weet nog niet wanneer ik dat moet doen maar vandaag komt het filmpje ook nog)
