ma 26 januari, 14:30u - 16:00u
Soms heb je van die dagen dat alles tegen lijkt te zitten. Niets van wat je gepland hebt loopt zoals je van te voren hebt bedacht. Alles zit dan tegen. Vandaag is het zo'n dag. En om de bui te verzachten stap ik dan maar in de auto en zet ik de autopiloot op Toren. Is het zolang geleden dat ik er voor het laatst was? Nee hoor, maar er was niet zoveel te zien. Bovendien ontbrak het aan tijd voor een verhaaltje. En of er iemand zit te wachten op een filmpje van een valk die 10 seconden in de lucht is? Ik denk het niet.
Al van verre zie ik een auto die ik denk te herkennen. Dat kon Gerrit112 wel eens zijn. Ik heb gelijk. Nauwelijks een halve minuut ben ik op het veldje wanneer ik in een flits twee reeen zie lopen. Ik roep het naar Gerrit en ondertussen probeer ik ze op de foto te zetten. Maar dan gaat het gelijk mis! De settings staan nog ingesteld op het rockdebuut van mijn zoon van gisteren. Dat is heel andere koek dan de volstrekte rust van de natuur. Wild maak ik in den blinde een foto, want met mijn camera kan ik of door de zoeker of via het display zoeken naar mijn onderwerp, maar het is het een of het ander. Uiteraard staat de weergave nu via het display ingesteld. Verdorie! Wanneer ik terugkijk heb ik een vage groene massa op de foto. Jammer!
Nauwelijks van de schrik bekomen zie ik, ook nu weer in een flits, beweging nabij de toren. Valk in aantocht! Inderhaast zoom ik maximaal in en zoek de valk in de lucht. Ik krijg hem maar niet te pakken. De toren ziet er ook al vaag uit. Wat is dit allemaal? Ik weet zeker dat de plaatjes mislukt zijn. Meteen roept Gerrit dat ook de tweede valk in aantocht is. Zo vlug ik kan stel ik de camera dan maar in op de automaat. Ik ben te laat. De eerste valk is ondertussen op de antenne geland en de tweede ben ik al helemaal uit het oog verloren. Gerrit denkt dat hij op het rooster is geland en inderdaad is dat ook de laatste positie waar ik de valk zag. We weten niet zeker of de valk naar binnen is gegaan. Gerrit112 gaat naar huis. Ik blijf nog even.
Omdat de valk op de antenne rustig blijft zitten heb ik nu ruimschoots de tijd om de settings van mijn camera na te lopen. De volgende foto's gaan weer zoals vanouds, maar actie blijft nu uit. Ik besluit maar voor het gebruikelijke wandelingetje te gaan, al besef ik dat de valk op uitkijkpositie zit en dus elk moment op jacht kan gaan. Mijn pas gaat wat sneller dan normaal en telkens probeer ik de valk tussen de bomen door in de gaten te houden. Geen beweging.
Aan de achterkant zie ik geen andere valk en dus steek ik het veld over om de noordzijde te bekijken. Noppes! Dan maar weer een fotootje van de valk op de antenne. Is het S2? Ik denk het wel. Dan opeens zie ik ook Pa (ben er bijna zeker van dat hij het is). Aan de voet van dezelfde antenne zit hij op een uitstekende kabel. Ietwat verbaasd dat ik dit niet eerder zag maak ik wat kiekjes. Dan ga ik terug om een eindje het bospaadje in te lopen. Van hieruit kan ik het misschien iets dichterbij halen. "De eerste zoom ben jezelf", leerde een fotograaf me eens. Ik maak een foto en loop daarna nog een paar passen verder door. "Sjit, daar gaat ie", ik kan de teleurstelling niet onderdrukken. Ik sta hier helemaal fout! Terug en dan het bruggetje over kan mogelijk nog iets redden. Maar ook aan de overzijde van de Loop kan ik niets meer ontdekken dan de valk (S2) die op de antenne zit. Naar het veldje terug!
Wanneer ik terugwandel en me een beetje verbijt over de pech van vandaag, zie ik dat een vrouw met een kinderwagen het veldje oploopt. Het is de bewoonster van het bosperceel vlakbij het spottersveldje. We maken een praatje en ze vertelt dat een van de slechtvalken onlangs bij hun huis had gezeten. Heel eventjes maar, veel tekort om een camera te kunnen grijpen. Het was zekers te weten een slechtvalk. Ik durf niet eens aan haar woord te twijfelen. Zij wonen zo dicht onder de toren dat ze echt het verschil wel weet tussen een slechtvalk en een andere roofvogel. Toch kijk ik er van op. Slechtvalken zie je niet zo snel tussen de bomen op de grond. Maar dan besef ik dat er een vrij grote open plek is rond hun huis. Gedurende de vorstperiode zal er niet al teveel prooi zijn geweest en ik kan me voorstellen dat de valken een gevallen prooi in die tijd zeker even zijn gaan ophalen. Moeder en kind gaan nog een eindje wandelen en ik blijf nog even. In de verte hoor ik een grote groep ganzen. Even wachten nog, even wachten nog en dan.... de groep ganzen draait ineens een stukje weg en verdwijnt achter de bomen. Weer te laat. Even sta ik perplex. Hoe kan ik nu al die momenten dat er watte beleven valt missen? "Meesterlijke missers", het is de enige titel die ik onderweg naar huis kan bedenken.....
Wanneer ik thuis de foto's bekijk, blijkt er toch iets meer te zien te zijn dan ik dacht. het moment van opvliegen bijvoorbeeld. Het staat er nog net op. De foto van de valk op het rooster is ook vele malen beter zichtbaar dan ik dacht. Toch baal ik nog wel een beetje van de echte missers.
