Op facebook schreef ik "Vandaag heb ik een moeilijke dag. Ik zie alles van precies een jaar geleden voorbijkomen in mijn memories. Dit was de laatste dag dat mijn vader nog in leven was. Diezelfde nacht zou hij het aardse verlaten. Een plek waar ik dan heel even alleen wil zijn is rond de Morteltoren. Ik loop er rond half in gedachte en half toch opnemend wat er te zien valt. Opnieuw zie ik twee keer een valk op de toren zitten. Zijn het er dus twee? Of dezelfde twee keer?
De Loop staat weer gewoon hoog en het watervalletje doet zijn werk. Ik besluit het te filmen en stel mezelf ter grootte van een bosmier voor: ziedaar de Niagara Falls. Juist die kleine dingetjes maken dat ik de dag weer zonnig doorkom."
Dat is kort en doet niet helemaal recht aan wat er allemaal te melden valt. Want behalve de eenzame wandeling, waar ik mijmerde en terugdacht aan mijn vaders laatste dag, heb ik ook nog even gesproken met Jan (de opziener) en zijn vrouw. Toen ik hen in de verte uit de auto zag stappen schrok ik. Waar is Basje, de hond. Er zal toch niks met hem zijn? Jan zonder hond is immers vergelijkbaar met Jan zonder broek. Wanneer zij me naderen roep ik hen toe: "zonder hond, moet ik me zorgen maken"?
Gelukkig blijkt Jan de hond in bescherming te hebben genomen door hem op dit hete moment van de dag lekker thuis te laten zodat ie op de koude tegels kan liggen. We raken in gesprek en al gauw gaat het over het Trekkertrekfestijn dat zich achter ons afspeelt. Dit jaar in flink afgeslankte vorm, want vorig jaar is het financieel een deBakel geworden. Dit jaar krijgen regio-deelnemers weer een kans om mee te doen. Wie mijn verhalen vaker leest, weet dat ik van dit festijn absoluut geen voorstander ben en vooral niet pal tegen dit natuurgebied aan. De woorden van Jan brengen me vreugde: "voor het laatst hier", meldt Jan. "Huh?" reageer ik verbaasd. "Jaha", weet Jan, "ze gaan terug naar hoe hiet het daar ok wir: de Bolle akkers".
Ik gun de trekkerliefhebbers best hun vertier, al vind ik het toch bovenal milieuverpestend, maar liever aan de andere kant van Bakel dan hier.
Verder staan er diverse borden klaar die van de Hemelsbleekweg (tijdelijk) een eenrichtingsweg zullen gaan maken, ik vraag me af waarom maar het kan te maken hebben met een omleidingsroute die over dit daarvoor niet berekende weggetje voert.
En om het verhaal compleet te maken, nog een paar waarschuwende prentjes voor mensen die in de "parkeerberm" bij het spottersveldje staan: er hangt een oud nest van eikenprocessierupsen, wanneer dat op je valt kun je hevige jeuk krijgen. Maar als het dan toch gebeurt, dan hoop ik dat het valt op één van de mensen die de buurt met achtergelaten vuil verpesten. Ik heb er een hekel aan om een ander zijn vuil op te ruimen, maar ditmaal heb ik me over mijn weerzin gezet en een gedeelte van andersmans rommel opgeruimd. RUIM AUB JE EIGEN ROTZOOI OP.
