Meer dan eens heb ik dit jaar nagedacht of ik nog een jaartje door zou gaan met het volgen van de slechtvalken van De Mortel. Ik had immers alles al wel een keer gezien. En ondanks een heel hoge amusementswaarde op topdagen, werden de dagen dat het een sleur begon te worden vaker voor komend. Maar dat het dit seizoen zulk een circus zou kunnen gaan worden, heb ik in mijn stoutste dromen niet kunnen voorstellen. Een ei dat gelegd wordt in het heetst van de strijd om de nestkast. Want inderdaad de lokatie is nog altijd zeer geliefd bij valken die een eigen of nieuw thuis zoeken. Binnen een kwartier was het eitje gelegd maar de komst van het tweede, rekening gehouden met factoren en gemiddeldes berekent op 4 april 23:15u, bleef uit.
Gekscherend de opmerking gemaakt dat NV het tweede ei ging overslaan, lijkt bewaarheid. Ook vanmorgen nog geen eitje erbij. Vreemde valken blijven komen en aanvallen of op zijn minst irriteren. Is er een juveniele, nog puberende valk tussen die probeert te leren hoe hij zich moet voortplanten? Het moet niet gekker worden.
Vanmorgen is daar het besluit om even te gaan Mortelen. Het is alweer onrustig en ik ben vast van plan om de nieuwe moedervalk eens even met een hartig woordje toe te spreken.
Ze zal moeten ophouden met het halfslachtig verdedigen van haar toren en nest. Fel de aanval in en niet verzaken. Ongenadig toeslaan. Dat zal ze moeten doen. Anders dreigt ze mijn sympathie te verliezen en dan wacht haar wat.
Op de berm bij het veldje staat een groene VW. De bestuurder is druk doende om spullen uit zijn auto te laden en merkt me maar half op. Het is Gerrit uit Eersel, die nog eens een kijkje komt nemen hoe het in De Mortel gaat.
We raken in een flink gesprek en bekijken ondertussen de valken die we zien. M zit in de nestkast en lijkt (via Refresh) best op zijn gemak. En wanneer we NV op de hoek bij Cam 3 zien zitten begint daar het verhaal van vandaag. Een valk, niet al te groot, draait rondjes en scheert af en toe over NV heen, die daar niet van onder de indruk lijkt. Af en toe hangt het valkje bijna boven NV en draait dan weer weg. Gerrit bekijkt de situatie vanuit zijn scope en ontdekt dat het valkje in de lucht er wel erg juveniel uitziet. En dan snappen we de bedoelingen van het valkje. Hij probeert te paren met NV die op zeker moment zelfs wat uitnodigend naar voren gaat hangen. Maar de combinatie van wind en onervarenheid zorgen ervoor dat het geen succes wordt. Opeens lijkt NV er genoeg van te krijgen en vliegt weg. Valkje zit dan even uit te rusten op de betonrand tussen de cam en de hoge antenne.
We zien twee valken in de lucht, kleine valk gaat erachteraan. In de nestkast zit M nog steeds op wacht bij het eitje. Een, twee, drie in de lucht en een in de nestkast... maakt vier.
Twee valken keren terug. NV naar de antenne, jonkie naar de cam. Hilariteit ten top wanneer NV zich naar de andere hoek (de Wiphoek) verplaatst, wailen over en weer, en daar opeens M uit de nestkast komt vliegen. Het is geeneens een rondje, rechtstreeks gaat ie op zijn doel af: een wip met NV alsof ie wil zeggen: kijk nou maar eens goed hoe dit werkt jongeman. En het valkje op de andere hoek kijkt toe en lijkt de les in zich op te nemen: "aha, zo moet dat dus".
Er is geen vijandigheid tegen dit valkje. Toch maakt NV geen enkele indruk nu het volgende eitje dan maar eens te gaan leggen.
Andere bezoekers betreden het veldje, Johan met zijn hond Dies, hij vertelt hoe half maart twee valken vechtend naast hem neer donderden. Het verhaal bijna in duplo wat ik zelf ooit gezien heb. Johan gaat. Een volgende auto stopt, twee dames met een volkomen verschillende tongval stappen uit. Een Limburgse en een Friesin, ze logeren in de Eco boerderij (achter de toren), kennen het verhaal van deze toren niet, maar hebben allebei mooie camera's om zich uit te leven. En dan is daar ook Yvonne die Moontje mee heeft gebracht. Zij installeren zich op het kunststof bankje. We praten hun bij en wijzen op de gure wind in de rug. Dat hoeven we al niet meer, want die voelen ze direct.
Ik waarschuw Jan de WInd dat ik ga terugblazen, maar durf dan niet vanwege een paar naderende vliegtuigen. Je zou ze maar verrassen en uit koers blazen.
Blazen? Dat doe ik nu: ik blaas een eind aan dit verhaaltje. Mijn afspraak is laat, erg laat.
