Maandag gaan we weer gewoon verder met het dagelijkse leventje, de vakantie zit er op, we kozen er voor om gewoon in Nederland te blijven en lekker zoveel mogelijk samen met de hond te gaan beleven. De lange hitteperiode heeft dat wel enigszins verstoord, al waren de lange ochtend- en nachtwandelingen met onze dierbare zwarte wel weer heerlijk om te doen.
De terugkerende wandeltocht bij het Reindersmeer was erg warm waardoor we deze toen maar ingekort hebben. De volgende dag stond de boel daar in de hens.
Vandaag hebben we afgesproken om een wandeling te gaan maken in het torengebied en die wandeling te onderbreken voor een heerlijk twaalfuurtje bij Grotels Hof. Het is een van de laatste gelegenheden, want de herberg waar veel slechtvalkenfans met regelmaat een versnapering hebben genuttigd gaat sluiten. Alhans de huidige eigenaren stoppen er mee. Wat er verder gaat gebeuren weet ik niet.
De start van de wandeling is bij Piet op het spottersveldje. Er zijn twee valken en een derde is enkele tellen geleden vertrokken. De tweede gaat een robbertje uitvechten met een grotere roofvogel. Bijkans vanzelf neem ik aan dat het een buizerd is, maar het blijkt een wespendief. Buizerds in het bos naast ons zetten het ook op een geschreeuw.
Even heb ik spijt dat ik mijn camera niet toch heb meegenomen.
Van Piet hoor ik het verhaal van de bermbrandjes. Die zijn niet spontaan ontstaan, gelukkig hebben ze niet heel veel schade aangericht. En het berkje op het spottersveldje is niet alleen door mij geadopteerd, ook Piet stort er bij elk bezoek een litertje of drie bij af.
We zijn gekomen om met de hond te gaan wandelen, dus dat doen we dan ook. Ik laat mijn vrouw zien hoe het water ondertussen alweer gezakt is. We verbazen ons over het peil bij de plek waar Esperloop en Snelle Loop samenkomen. Dat ziet er nog best diep uit, aan de andere kant van de weg (richting beek en donk) is er niets te zien wat aan een lage waterstand doet denken. Gelukkig maar. Helaas is het niveau toch niet hoog genoeg om tegen de stroom in over de vistrapjes te raken.
Bij het Grotels Hof pauzeren we even en de terugtocht gaat wat gehaast. Het is warmer geworden dan verwacht en dus willen we zo snel mogelijk over de dorre vlakte heen zijn. We lopen gelijk door naar de auto en vinden dat we toch een leuke wandeling hebben gemaakt.
Geen spoor van Moos de Berner Sennen.
Geen foto's.
