Vanmorgen ben ik al vroeg in de weer. Ik ga het eerste rondje van de dag maken met Wisky en die heeft er haast mee. Het rondje wordt wat ingekort omdat Moeder Natuur ook voor baasje een grote boodschap in petto heeft. En omdat het rondje me wat tekort naar de zin is geweest (en Wisky wil ook nog wel een stukkie verder), besluit ik om hem maar mee te nemen naar De Mortel.
Hij mag voor het eerst achterin de nieuwe auto en dat is een beetje onwennig, voorheen mocht ie altijd op de achterbank, maar nu mag ie in de bagageruimte. Een sprongetje, een keertje draaien en meneer vindt het al best.
Op en bij het veldje is het altijd eerst wat geuren snuiven en een spoor achterlaten dat hij "himself" nu de baas is op de spottersveldje. Ik leg de lijn even om het bankje en speur naar een ongewone situatie. dat VV in de grote antenne zit, had ik thuis al gezien. Geen derde valk en op mijn telefoon zie ik dat VM nog steeds op de eitjes ligt.
Het is nog lekker vroeg (9:30u toch alweer) en dus laten de vogeltjes in de bossen zich met allerlei fluitjes horen. Buurman komt langsgelopen met mijn inmiddels zo grote vriendinnetje de Turkse herder, beide honden kennen elkaar niet, maar behalve wat nieuwsgierige blikken gedragen de honden zich voorbeeldig.
Ik besluit nu te gaan wandelen, het is nog heel rustig en dan maak je de meeste kans om wat vogeltjes te spotten. Ik ben bijna bij de toren wanneer een auto ons passeert. Het stel dat uitstapt is me enkele tientallen meters voor. Dat is jammer, want zij zullen ongewild best een en ander verjagen. Een eindje voor me houden zij halt. Zij zoeken (net als ik) naar de hamerende grote bonte specht die ergens aan de overkant van de Loop, maar dichtbij de loop tegen een boomstammetje hamert. Ze vinden hem niet en lopen verder. Een vrouwtje vink verzamelt nestmateriaal en poseert even.
Op een afstandje volg ik mijn voorgangers. Ik weet welke boom het is, maar ik zie de specht nog niet. Dan jagen twee gaaien achter elkaar aan en kennelijk wordt de specht daardoor verjaagd. Ik zie nog net waar een van de gaaien landt en met een schuine blik zie ik de specht verdwijnen. Jammer, Wisky bleef zo netjes zitten. We gaan verder. Op het veld achter de toren gaat het tempo wat omhoog. Wanneer de plek gunstig is, zet ik mijn kijker aan mijn hoofd, terwijl ik Wisky opdracht geef te gaan zitten. Keurig, jongen. Wanneer ik gezien heb dat VV nog op haar plekje zit en de omgeving op het oog geen sensationele roofvogels herbergt, krijgt Wisky een koekje als beloning. We gaan weer verder, zien het tweede koppel nijlganzen, bekijken een dammetje en de stroming er doorheen in de Loop en gaan weer verder.
Op het paadje langs de Loop ontdek ik een klein vogeltje dat op een paaltje is gaan zitten. Het zit nog ver weg, maar ik maak alvast een plaatje. Ondertussen zit op een paaltje in de buurt een tweede vogeltje, ik neem ze samen op één foto. Wanneer ik ontdek dat het een kuifmeesje is, vliegt het al weg. Het andere vogeltje blijkt een roodborstje te zijn. Ik loop verder, ga met Wisky over het bruggetje en verken de toren vanaf overzijde van de Loop. Situatie nog altijd ongewijzd. We lopen naar de oversteekplaats en daar zie ik dat het kratje dat gisteren nog IN de Loop lag, nu op de kant ligt. De Jeugdspecht moet dat gedaan hebben, jammer dat ze het niet meegenomen hebben.
We keren weer om en voordat ik het klappoortje open neem ik opnieuw het roodborstje in beeld. het kuifmeesje (een van mijn fotodoelen die ik gesteld heb, want de vorige keer is alweer een poosje terug) laat zich niet meer zien. De specht echter wel. Ik waag een hernieuwde poging om hem te vinden. En ditmaal lukt dat ook. Wisky helpt me enorm door opnieuw keurig te gaan zitten en geduldig te wachten tot ik hem roep. Het mannetje grote bonte specht staat er goed op, ik ben zeer tevreden.
Wanneer we even later voorbij de toren zijn geeft Wisky een rukje aan de riem. Hij ziet iets. De aanblik is triest, maar hoort bij de natuur: het konijntje dat ik onlangs een paar keer op de foto heb gezet ligt aangevreten in de berm. Ik trek Wisky er vandaan en we lopen verder. Nog even naar het spottersveldje. Ik zie dat VV nog steeds in de antenne zit, maar ze is iets verplaatst. Verder niks nieuws onder de zon. Gerrit komt nog even langs. Hij is op weg naar een ander natuurgebied, maar komt nog even kijken voordat hij daarheen gaat.
Omdat er verder weinig te beleven valt, besluit ik om huiswaarts te gaan. Wisky krijgt opnieuw een beloning voor zijn uitstekende gedrag. "Ja, hij is braaf he jongen".
