Vandaag een kort verhaaltje. De dag begint met een jaarlijkse happening: de auto moet naar de APK. De afspraak is redelijk vroeg dus ik hoop nog wat tijd over te hebben voor een Mortelgang.

De auto slaagt voor de test en een kwartiertje later staat ie weer voor de deur. Bij het passeren van mijn handschoenen in de hal spreek ik dreigend een vloek uit wanneer ik die nodig zou blijken te hebben. Wie ik daarmee van onder de indruk zou moeten krijgen weet ik niet. Ik grijp nog heel even de kans om de plaatjes te bekijken. Ik merk op dat het rustig lijkt en zie bij cam 2 af en toe een puntje op de betonnen rand. Met dat gegeven ingeprent rij ik via een noodgedwongen omweg naar De Mortel.

Na het uitstappen loop ik niet zoals gewoonlijk naar het spottersveldje maar ik loop een eindje terug. Door de grotere afstand is het zicht op de betonnen rand wat beter. Helaas kan ik geen valk ontdekken. Heel even overweeg ik wat te doen. Je zult zien dat wanneer ik gelijk doorloop om de achterkant te verkennen, er aan de voorkant wat gaat gebeuren. De koude wind vraagt om wat beweging om niet het gevoel te krijgen in de vrieskou te staan. Mijn handen trekken zich op tussen de mouwen van mijn jas.

Ik denk aan mijn thuisgelaten handschoenen en het gemaakte dreigement. Het heeft kennelijk geen enkele indruk gemaakt. 

Ik sjok over het paadje, ik sjok langs de Snelle Loop en ik sjok door het wildpoortje aan het einde van het pad. Er ligt een bosje afgebroken boomstammen al jaren bij elkaar weg te rotten op het veld. Daar in de buurt is een plek waar je wat gunstig tussen de bomen door naar de toren kan kijken. Ik scan daar de toren en zie de valk waarvan ik zonder al te sterke argumenten denk dat het PA is zitten. Hij zit op de onderste ring.

Een stukje verderop heb je een nog beter beeld op de toren, dus ik kuier daarheen. Wanneer ik de wandeling die amper 10 seconden duurt stop en de onderste ring scan blijkt de valk stiekem en geruisloos verdwenen.

Nog even controleer ik de grauwe hemel om te zien of ik de verdwenen valk kan vinden. Dat is niet het geval dus loop ik terug. Een paar minuten later sta ik weer op het spottersveld. Niks te zien. Maar dan is daar een puntje dat over de betonnen rand vlakbij cam 2 uitsteekt. Ik zet mijn camera aan en zie dat het puntje alweer verdwenen is. Ik loop weer door naar mijn andere schuilplekje, neem het risico van de winkelhaak aan bossen waardoor ik de valken in de lucht bijna zeker onmiddellijk zal kwijtraken en tuur omhoog: het is vijf voor elf, een valk komt ergens uit het niets vandaan, draait wat rondjes en landt... aan de achterkant.

Ik loop nog even een stukje verder naar achteren om over het veld dat meestal als maisveld dienst doet te bekijken. Je weet nooit wat je daar ontdekt. Ik zie de scooter die me nadert vanuit een ooghoek, maar schenk er geen verdere aandacht aan, omdat ik denk te weten dat het om een niet altijd even vriendelijke buurtbewoner gaat.

Maar dan hoor ik een heel andere stem naast me. Het is niet wie ik verwacht. De man moppert over de omgehakte boompjes. "Doodzonde, zeker van dat bij dat veldje", zegt de man. Het is zeker geen brombeer, maar ook zijn volgende opmerking is wat knorrig: "En die kauwe wind deeger, ge wordt er toch hoopeloos van". De man groet en rijdt verder. Ik loop naar mijn auto, gooi even wat zaadjes op de plank en loop dan naar de toren.

De nijlganzen zitten vlakbij en proberen me met hun gekrijs weg te jagen. Helaas, maar dat lukt ze niet. Ik loop wel verder en vraag me onderweg af of het nog geen tijd is voor kleine donsjes in de poel.

Weer kan ik geen valk op de toren ontdekken, ook niet nadat ik rechtsaf het onverharde weggetje ben ingeslagen. Ik keer weer terug naar de toren en ga nu door naar de overzijde van de Loop. Terwijl ik er stap zie ik de camera van Natuurkanaal aan de toren en niet wetend of die uberhaupt nog werkt denk ik erover of ik even zal zwaaien. Ik doe het niet maar ben ondertussen wel benieuwd of de camera's op de toren de mensen op de grond registreren. Ik neem de proef op de som, noteer de tijd en zal bij thuiskomst letten op de plaatjes.

Nu ik eenmaal sta waar ik ben, besluit ik het bos door te lopen en in de richting van het veld (gekenmerkt door de twee gele strepen die je in beeld hebt) te lopen. Daar lopen met enige regelmaat reeën. Wie weet heb ik geluk. Mijn verrekijker registreert wat: "daar zitten twee hazen". Ik maak een foto en draai me op gevoel even in de richting van de toren. Daar zie ik beweging op de betonnen rand bij cam 3. Dan vliegt er een valk weg. "Dat leek wel een paring", zo bedenk ik, maar ik kan het vrouwtje toch niet ontdekken op de rand. Ik loop over het bospad terug en zie hoe voor me een nijlgans uit het bos wegvliegt. Die zal daar ergens het nest hebben. Ik let wat extra goed op en ontdek een vers nest in een boom. Ik ben niet goed in het herkennen van vogelnesten, maar ik markeer met een pijltje de plaats waar het nest ligt. Een volgende keer zal ik er op letten, misschien ontdek ik van welke vogelsoort het er een is.

Ik loop verder, en ga terug richting het spottersveld en zie opeens een valk op de betonnen rand tussen cam3 en de hoge antenne zitten. Dit lijkt me niet PA, en weer weet ik niet waarom. "Zou ik dan toch een paring hebben gezien, daarnet"?

De valk vliegt weer op op een moment van onoplettendheid van mij. De vlucht is kort en gaat naar de nestkast. Ik knip maar merk dat de camera niet ingezoomd staat.

Dan besluit ik nog maar een plaatje te maken van iets wat me meteen al opviel toen ik aan kwam. Het is een vrij recht rijtje staken. "Die staan er niet op natuurlijke wijze, maar als ze doorgroeien ...."

En dan zie ik  dat het richting 12 uur gaat.

(Geen spannend filmpje en vele foto's deze keer)

Tweede bezoek: de dakzitter

Vanmorgen leek alles heel rustig, maar niet lang na thuiskomst (en de eikes bakken, en Wisky uitlaten) lijkt daar verandering in te komen. Een gegil vanaf de toren en wat vliegbewegingen in de lucht laten de veldspotter achter de PC niet onberoerd. Wanneer een van de valken dan op het dak van de nestkast landt schrijf ik geestdriftig op het forum dat ik dat al heeeelemaal goed zal kunnen zien vanaf de grond.

Wanneer ik dan iets over half vier opnieuw onder aan de toren sta, blijkt dat een nogal overmoedige uitspraak te zijn geweest. Af en toe steekt er een stipje boven de nestkast uit. Dat moet de valk zijn, maar er zijn nogal wat plaatjes nodig om op een paar het bewijs te kunnen leveren.

De andere valk is nu, omdat ik opnieuw naar de "winkelhaak", dus verder achter het spottersveldje ben gelopen, gemakkelijker te vinden. Vanaf deze positie zie ik de valk goed zitten op de stellage aan de linkerkant. Maar wanneer ik voor een beter plaatje naar het spottersveldje terugloop blijkt deze valk helemaal nog niet zo goed te zien. 

Even overweeg ik of ik naar de voerkant van de Loop zal gaan. Moet ik het geintje van daarstraks een vervolg geven door een zwarte deken over de grond uit te spreiden om volk en vaderland te laten zien waar ik sta? Maar dan bedenk ik dat een grap leuk is wanneer die een kort begin en eind heeft en heel wat minder leuk is wanneer er vervolgen aan gegeven worden.

Voor ik het weet sta ik aan de overkant van de Loop en dus zonder deken. Eén plaatje van de valk op de stellage en dan maar weer terug. Op het spottersveldje doen zich een klein zwermpje vogels tegoed aan het voer dat er ik vanmorgen neerlegde. Een deel schrikt op wanneer ik dichterbij kom, een paar durf-allen blijven zitten en gaan op de foto. Niet al te scherp, maar ach....

Even later ben ik weer thuis, het is kwart over vier....