Vandaag heb ik een melige bui. Met een behoorlijk zaterdagprogramma (hardnekkige ongewillige struik uit de tuin halen en een ontdeugende hond uitlaten), en met nog steeds geen eike op de toren, slaat de meligheid dus toe en gaan we wat plaatjes aanpassen.
De beelden op de cams dagen niet echt uit voor een Mortelgang, maar het voorzichtig doorkomende zonnetje des te meer.
Op het veldje zitten Gerrit112 en Martin Vink. We vinden dat het nu toch echt maar eens moet gaan gebeuren in dit weekend, want anders zien we het somber in. Maar het kan nog altijd gelukkig.
Gerrit rookt nog even één peukje en kondigt daarmee een aanstaand vertrek aan. Niet zo heel gek als je bedenkt dat de enige valk die we in beeld hadden vertrekt nadat er even een verkennend vluchtje naar een buizerd gemaakt werd.
Nu hoort, zo weet ik als spottende ex-roker, na de aangekondigde laatst peuk er altijd nog even eentje te volgen. Dat helpt echt!
Maar Gerrit112 en Martin Vink besluiten toch te vertrekken. Ik besluit daarom maar een wandeling te maken. Het gaat naar de overkant van de Loop en daar kom ik gelijk bij één van de redenen van de titel boven dit stukje.... nadat ik eerst één valk zie terugkeren naar een blinde spot op de troren zoek ik wat routinematig de hemel af op een toevallige terugkeer van de andere vertrokken slechtvalk. En dan zie ik in de verte een reigerachtige vogel, misschien is het zelfs wel een meeuw. Een bijzonder grote dan toch wel. Ik besluit eerst plaatjes te maken en dan pas met de kijker te bepalen wat het nu eigenlijk is. En dat blijkt een goede keuze. De vogel draait zich mijn richting op en dan weet ik al wel wat ik in mijn zoekertje heb. En omdat dit hier niet al te vaak gebeurt ben ik al blij met de plaatjes. (En later thuis, word ik alleen maar blijer wanneer ik het resultaat bewonder).
Het is een prachtige statige ooievaar die zich dus heerlijk op de foto laat zetten. De vogel draait zich helaas weer van me af en verdwijnt uiteindelijk in de verte. Mijn dag kan ondertussen al niet meer kapot. "Nou Miep, die komt zeker eikes brengen", lach ik van beneden af naar de toren.
De wandeling gaat nog even voort. Daar waar de loop, de wei en het veld elkaar snijden kan ik de nestkast redelijk goed zien. Nog steeds geen valk te bekennen. Op de grond ligt een vreemde wat pluizige substantie waarvan ik in eerste instantie denk dat het om uitgekamde plukken haren van een Golden Retriever gaat. Maar al gauw zie ik het iets anders is. Er liggen wat rietstengels in de buurt en dan begint me wat te dagen.
Het water ziet er op plaatsen langs de oever groenig uit. Ik loop naar het stenen dammetje en zie hoe het water in een stroomversnelling tussen de stenen wordt geperst.
En dan een hoop geraas. Vanaf het onverharde weggetje naderen wat oldtimer rallywagens. Ik zet er een paar op de foto en loop dan weer verder. Ik heb niet zo heel veel met gemotoriseerde sport, maar deze oldtimers wekken het jongetje in me toch weer even op.
Wanneer ik de toren passeer zie ik hoe een gaai in een berkenboompje springt. Ik probeer hem wat voorzichtig te naderen om deze toch mooie rover op de plaat vast te leggen. Dat lukt me deze keer heel goed. Ik ben helemaal in mijn nopjes en het kan me nu niet zo heel veel schelen dat alweer een oldtimer de Gaai laat opschrikken.
Ik pendel wat heen en weer tussen spottersveldje en mijn nieuwe spotplek verder naar achteren. Ik zie de valk op de betonnen rand bij camera 2 zitten en blijf nu bij de "winkelhaak". Nog meer rally-wagens scheuren voorbij. Na een poosje loop ik weer terug naar het spottersveldje en zie dan hoe een ruiter gepasseerd wordt door een oldtimer. De chauffeur verliest meteen al mijn sympathie wanneer hij heel irritant op de eveneens klassieke toeter duwt. Het paard schrikt en de vrouw kan hem gelukkig snel kalm krijgen. Wanneer zij passeert zeg ik haar "lekker als ze dan ook nog zo op de claxon douwen". "Ik raak er ondertussen aan gewend", antwoordt ze. "Zijn de camera's alweer aan"? "Ja hoor, beleef de lente", roep ik haar na, terwijl het paard rustig doorstapt.
Opeens is daar dan de valk (ik heb het niet eens vertelt), die op de hoge antenne is geland. Ik vermoed dat het PA is die in grote vaart achter een prooi gaat. Ik wacht nog een poosje op zijn terugkomst, maar ga dan heel benieuwd op weg om de foto's te gaan bekijken....
