Een klassieke oorlogsfilm mag het onderwerp van het verhaaltje van vandaag verwoorden: "all quiet on the western front". Het gaat echter niet om de eerste wereldoorlog, zelfs helemaal niet om een oorlog. Ik wil vandaag controleren of er rust is bij de valken. Rust die iedere volger dit stelletje slechtvalken met hun jonkies-in-de-maak toewenst.
Wanneer mijn auto de berm bij het spottersveldje instuurt, zie ik een bekende op het bankje zitten. Het is Jacques die ik de bijnaam Skreeverke ooit heb toegedicht. Een Skreeverke is de regionale benaming voor een Geelgorsje. Skreeverke weet er leuke anekdotes over te vertellen. Een gesprekje met de man levert altijd wel weer stof om in een verhaaltje te verwerken.
Skreeverke kijkt door zijn kijker naar iets wat zich in de lucht rechts boven mij afspeelt. Even later weet ik waar het over gaat. Een buizerd heeft het minutenlang met een kraai aan de stok gehad. Dat is het soort schouwspelen die best amusant zijn.
Op de toren is niet heel veel loos geweest. Een heeft er even op het rooster gezeten. Vermoedelijk zit PA ondertussen ergens verscholen op de toren. Terwijl een sperwer of mogelijk havik onze aandacht trekt omdat ie nogal dicht in de buurt van de nestkast komt, blijkt dat er weinig paniek is bij de valk in de nestkast. Misschien staat de wind (ja, nog altijd wind) wat ongunstig zodat we geen alarmkreten kunnen horen, maar er gebeurt in elk geval niks.
Dan is het weer een buizerd en nog wat later een groepje buizerds dat onze aandacht trekt. Zo kijken we ieder al keuvelend wat om ons heen en zo kan het gebeuren dat Skreeverke de valk vanaf de toren omlaag ziet duiken. De valk verdwijnt ergens achter de toren. Ik probeer hem snel te vinden, maar de valk is vermoedelijk al ergens gaan zitten. We kunnen hem beide niet ontdekken.
Een poosje later is daar dan toch weer een valk. We vermoeden dat het PA is, maar dat vermoeden is gebaseerd op de procentuele verdeling van het broeden tussen het mannetje en het vrouwtje op de toren. We spreken allebei uit, het heel erg moeilijk te vinden om het verschil tussen deze twee valken te kunnen ontdekken. Die verschillen zijn er wel, maar voor ons (kijkerkijkers) is vooral een verschil in grootte een determinatiepunt en dat is er bij deze twee nauwelijks.
PA dus, vliegt opeens links van de toren in een versnelde vlucht op iets wat wij niet kunnen zien. Hij is snel al ver weg en wanneer Skreeverke hem kwijtraakt en ik een aanwijzigingspunt zoek (ongeveer boven de zandhoop), raak ik hem ook even kwijt. Mijn eigen aanwijzing maakt dat ik hem weer in beeld krijg. De versnelling is overgegaan in een rustige zoekvlucht. "Kennelijk is het doel buiten bereik en is ie nu op zoek naar een ander slachtoffer", zo leg ik deze overgang uit.
Een buizerd krijgt het opnieuw aan de stok met een kraai en wanneer even later een tweede kraai verschijnt, lijkt die het van kraai één over te willen gaan nemen. "Die zal wel een nest in de buurt hebben", zo verklaart Skreeverke deze dubbele aanval.
"Het wordt warm, maar de zon is toch niet fel", weet Skreeverke. Ik laat hem een half weggewassen afdruk op mijn hand zien. "Wanneer ik zoiets op mijn hand heb, dan is voor mij rust en niet teveel zon heel belangrijk", verklaar ik mijn mogelijk waterige oogjes. "Ja, het benefietoptreden voor Alpe D'huzes gisteren was geslaagd", verklaar ik met een knipoog.
We hebben de valk niet eerder terug zien komen, maar plotsling hoor ik twee tonen van een herkenbare roep. Vlug kijk ik op en speur rond. Skreeverke, die toch ook een goed gehoor heeft, heeft niets gehoord. Vergis ik me nu? Maar dan is daar opeens weer de valk die wat rondjes draait om de toren. We horen wat gekrijs, maar kunnen niet goed bepalen of het de vliegende valk is, of dat het antwoord uit de nestkast komt.
Ik vertaal het dan maar op mijn eigen manier: ""Hallo moeders, hier ben ik weer". "Heb je te eten bij je?" "Nee, ik kon niks vangen". "Dan zorg je maar dat er te eten komt, opschieten, vadersl".
Hoe dan ook PA draait weer links van de toren weg en verdwijnt weer in dezelfde richting als daarvoor. We wachten zijn terugkomst niet af. "All quiet", schiet er door me heen. De titel van vandaag is daarmee al bedacht.
