Labrador Pup Wisky
Even voorstellen:
Ik ben Wisky. Mensen zeggen dat ik een zwarte labrador-pup ben. En dat ik geboren ben op 13 september 2010. Ik weet dat allemaal niet. Heey, ik ben een jonge hond en een moderne ook, dus ..boeiuhh.. Ik ben sinds 5 november bij mijn nieuwe baasjes en die dag heb ik heel wat meegemaakt. Allereerst nam ik afscheid van mijn negen broers en zussen. En toen mijn nieuwe baasjes me mee naar huis namen heb ik ook nog even gedag gezegd tegen papa en mama.
In de auto was het spannend. We gingen hard joh. En toen gingen we naar een grote kamer. Daar hadden mijn baasjes al een bench voor me staan en vlakbij de TV ligt een "huge" kussen (Echt chill, man). Ik kan dus heel lekker relax TV kijken en ondertussen met mijn speeltjes spelen.
Mijn baasjes hebben nog niet half door dat ik af en toe een boefje ben. Maar heey, heb ik gevraagd of ik bij hen wou komen wonen? Ik eet al goed, ik speel tot ik erbij neerval en ik ben helemaal gek op broeken en schoenen. Waarom mijn baasjes steeds "los" roepen? Ze pakken me dan wel bij de neus en dat is niet vet. Dan laat ik toch maar gauw los. Zij hun zin.
Weet je wat leuk is? In de tuin spelen met al die blaadjes. Oja en er is ook een ander beest. Die rare hond is nog kleiner als ik en heeft van die lange oren. Ik wil wel graag met dat vriendje spelen, maar die moet nog aan me wennen. Gemene krabbert is het. Als ik in de tuin poep zeggen ze steeds "goed zo". Ik denk dat ik dat dus maar vaker doe. Maar telkens naar buiten gaan om te gaan plassen? Ik ben toch niet mal!
Mijn baasje stopt me als het helemaal donker is in de bench. En dan is ie wel een beetje gemeen. Want overdag kan ik er zo weer uitlopen maar als het nacht is dan mag ik er zomaar niet uit. Als ik dan maar lang genoeg roep, dan komt er wel iemand naar beneden. Haha, dan heb ik lekker mijn zin. Maar vannacht was ik zo moe dat ik toch maar wat uitgeslapen heb. En mijn baasjes kwamen al naar onder voordat ik ze kon roepen.
Update: 12 november 2010
Ik heb vandaag een beetje feest, want precies een week geleden heeft mijn baasje me opgehaald bij mijn geboorteplaats. Ik heb in deze week al goed laten merken dat ik er ben. Maar ik word al steeds een beetje groter. En ik ga al vaak buiten plassen en poepen. Soms krijg ik een snoepje als ik buiten heb gepoept. Mijn baasjes zijn erg speels. Ik doe dan maar lekker mee. Dan worden ze goed moe en slapen ze rustig. Ja..., tot ik zeg dat het genoeg is. En dan meld ik me wel. Zelf blijf ik toch liever wat langer liggen. Ik slaap soms uit tot zeven uur, maar dan is het ook wel genoeg. Ik moet ze niet teveel verwennen.
Wanneer ik ga wandelen dan kom ik vaak andere hondjes tegen, maar als ik met ze wil spelen dan willen ze dat niet altijd. Er is er een bij die kijkt me iedere keer aan of ie me wil opvreten. Lekker zeg, ik heb toch helemaal niks verkeerds gedaan? Wacht maar als ik groter ben dan hij dan zal ik ook eens zo lelijk grommen.
Mijn baasjes zijn een stel viezerikken. Iedere keer als ik gepoept heb dan vegen ze het op en stoppen ze de viezigheid in een zakje. Zouden ze het opeten? Ze kunnen ook niet onthouden waar we wonen. Als we bij onze eigen tuin zijn lopen ze er steeds aan voorbij. Ik moet die sufferds iedere keer wijzen waar we moeten zijn. Ze zijn wel dankbaar: want als ik netjes bij de deur ga zitten, krijg ik een snoepje van ze.
Zo nou weten jullie weer genoeg. Ik zal nog een paar foto's van mezelf toevoegen. Tot een volgende keer maar weer.
Update: 19 november 2010
Deze week was leuk joh. Het begon dan wel met een prikje en wat rommel in mijn neus bij een witjas. Die gast deed net of het leuk was. Die is mal! Ik vond dat maar niks, want ik kwam toch gewoon om te spelen!
En weet je wat? Een paar dagen later gingen we er opnieuw heen. Maar deze keer was het heel anders hoor. Tsjonge jonge er waren toch zoveel vriendjes daar. Ik heb met alle hondjes gespeeld. Mijn baasje zei dat het een puppyparty was. Nou daar wil ik nog wel eens heen.
Ik heb het meeste gespeeld met een Collie. We waren op het eind allebei zo moe dat we tegen elkaar aan in slaap gevallen zijn.
Die nacht kreeg ik wel wat medelijden met mijn baasje. Ik moest zooooo erg plassen en heb het toen per ongeluk in mijn bench gedaan. Precies toen het vrouwtje me buiten wou laten. Zij is toch wel lief want ze werd niet eens boos op me.
Ik was zo van plan om de rest van de week lekker door te slapen, maar vannacht ging het echt mis. Ik heb nog wel geblaft maar mijn baasjes sliepen zo vast dat ze me niet gehoord hebben. (De buurvrouw wel, zei ze). Tsja en ik moest toch weer zoooo erg en toen floep liet ik een drolletje in de bench en nog een plasje ook... stinken...!!!
Weet je... Nog steeds werden mijn baasjes niet boos, maar ik zag wel dat ze wat verdrietig waren. Ik schaamde me echt een beetje.
Het ergste is dat mijn baasje vanmorgen twee keer achter elkaar heel lang aan de telefoon was en je raad het al: ik moest alweer, ik kon niet anders! Stinken, holy moly!!!
Nu denken jullie dat ik alleen maar binnen heb geplast en gepoept, maar dat is niet hoor. Ik ben lekker met mijn baasje gaan wandelen. En toen heb ik ook weer mijn best gedaan. En toen we thuis kwamen mocht ik weer in de tuin spelen. En raad eens wie daar ook was? Winnie, het konijntje.
Mijn baasje had me wel aangelijnd, dus ik kon niet zo goed achter het konijntje aanhollen. En toen ik heel dichtbij kwam krabde Winnie me nog een keer over mijn neus. Dat was even schrikken. Maar even later liepen we lekker rondjes om het hok van Winnie. Haha, het konijntje rennen, ik rennen en mijn baasje er als een gek achteraan. Dat was lachen joh! Jammer dat we daar geen foto's van hebben gemaakt.
Ik heb vandaag weer een heel leuk speeltje ontdekt: een gele emmer, daar kun je pas lol mee hebben. Het ding rolde alle kanten op als ik er tegenop sprong. Echt lol. Maar nu ben ik opeens heel moe. Ik ga daarom maar op mijn kussen liggen. Moet mijn baasje de foto's er maar bij zetten. Doet ie ook nog wat nuttigs vandaag.
Tot ziens weer....
Update: 20 november 2010
Vandaag ben ik best wel trots op mezelf: ik heb steeds buiten gepoept en ik heb maar één keer een mini-plasje binnen gedaan. Dat kwam omdat ik zo leuk aan het spelen was, dat ik heel even vergat om naar de deur te lopen. Het waren echt maar een paar druppeltjes. Mijn baasje vond ook dat ik het goed heb gedaan.
Weet je wat ze nu steeds zeggen: "braaaf". Eerst zeiden steeds "goed zo" als ze blij waren. Dat snapte ik ook best hoor! Maar goed, ik vind het best.
Weet je wat we vandaag steeds gedaan hebben? Met de emmer gespeeld. En ik heb ook overal opgeklommen waar ik maar kon. En lachen... Als ik aan de bloemen zit dan worden ze toch enthousiast. Ze denken dat ik niet snap dat dat niet mag, maar stiekem lach ik me rot. En ze trappen er iedere keer weer mooi in.
Weet je wat grappig is? Mijn baasje heeft mijn spelletje met de emmer gefilmd. Ik heb het daarnet zelf zitten kijken. *** ik ben een ster hahaha ***
Lekker dollen met een emmer
Volgende keer schrijf ik op een nieuwe pagina, - pootje van Wisky -