Wisky, onze labrador pup
zo 13 maart 2011, voormiddag
Wel alle salamanders, wat een avontuur: allemaal beestjes
Hallo, ik ben vandaag half jarig. Hoezo? Ik ben vandaag precies zes maanden oud. Hiep hiep hoera voor mij!
Mijn baasje was dat ook al opgevallen en die liet me vanmorgen eerst lekker ver uit en daarna kwam al de volgende verrassing: ik mocht weer mee met de auto. Ik begin dat weggetje al aardig te kennen. Maar vandaag was het toch wel heel speciaal. Er liepen toch veel kinderen rond. Hiepelepoi, dat is wel naar mijn zin. Maar de kinderen waren ergens mee bezig en hadden eigenlijk geen tijd voor mij. Weet je wat ze aan het doen waren? Ze hadden emmers en daar zat iets in, maar ik weet niet wat. Ze waren er maar druk mee. Ze zetten iedere keer iets op de grond en dan keken ze daar weer naar en dan haalden ze weer iets uit de emmer. Ik dacht nog: "laat mij maar met die emmer spelen, dat is leuk". Maar dat was niet de bedoeling.
Mijn baasje hield me verduveld kort. Jemig, wat kon ik maar weinig lopen. Toen kwamen een paar kinderen naar me toe om met me te spelen en anderen liepen naar mijn baasje. Ze lieten hem iets zien wat salamander heette of zo.
En keek mijn baasje weer naar boven? Ja natuurlijk deed ie dat weer. Er zat weer zo'n slechtvalk op dat witte ding op de toren. En er kwam een andere aan en die ging er zo maar bovenop zitten. Lekker zeg, wat een lomperik. Maar hij ging er toch maar weer gauw vanaf.
Ik moest wel weer lachen om mijn baasje. Iedere keer als ie met dat fotoding klaar stond, gaf ik hem een rukje. Lachuhhhh.
Opeens gingen de kinderen weer weg. Ze liepen naar de andere kant van het water om te kijken of de kikkers, padden en salamanders daar al waren aangekomen. Ja, alsof die kleine beestjes zo snel zijn. Kijk, als ik begin te rennen dan ben ik er zo, maar ik ben dan ook een hond.
Opeens zag ik zo'n salamanderbeest vlakbij me zitten. Ik denk bij mezelf: dat kon best wel eens lekker smaken. Maar mijn baasje moest zich er weer mee bemoeien en trok me weg. Toen zijn we zelf ook maar gaan wandelen. Weer naar dat water met de grote steen en dat bankje. Toen we de kinderen weer terug zagen lopen, zijn we ook weer teruggelopen, maar mijn baasje deed me toch sloom. Zo kon ik die kinderen ook nooit inhalen.
Terug op het veldje ben ik weer naast mijn baasje gaan liggen. En toen kwam er weer zo'n salamander aan. Ikke kijken natuurlijk. Toen kwam een van de kinderen en die nam dat beestje mee en zette het weer weg. En toen zat er ook nog een pad. Die nam het kind ook weer mee.
Onderweg in de auto hoorde ik iemand op de radio vertellen over de terugkeer van de wolf in Nederland. Die verwachten ze binnen een paar jaar. Nou, dan ben ik allang groot en dan zal ik wel met ze willen spelen, denk ik. Tot de volgende keer.
Paar fotootjes...
