Waterpret met Luna en Manou

Hallo allemaal. Dat is lang geleden hè. Jullie dachten zeker dat ik vergeten was om jullie over mij te vertellen. Weet je, dat ligt niet aan mij. Ik heb verhalen genoeg om te vertellen maar mijn baasje heeft niet zoveel tijd om het voor mij in te tiepen.

 

Na het avontuur bij de dierendokter die een rare foto van me maakte en waardoor mijn baasjes ineens heel blij werden (want ik heb geen HD of zoiets) was mijn baasje steeds bezig met de tuin.

Nou daar heeft ie een puinhoop van gemaakt! Ik kan geeneens meer op het gras gaan liggen, want dat is helemaal weg. En toen heeft ie de tegels ook al weggehaald. Maar het kan nog gekker. Begon ie me daar vorige week ineens te graven en te graven.

En niet dat ie dat gewoon met zijn poten deed. Nee, het moest weer met zo'n rare grote lepel in zijn hand. (Wat kunnen mensen toch moeilijk doen).

Nu is de tuin één groot gat. Ik kan er wel lekker in rennen. En vooral toen het zo warm werd zat ik dan helemaal onder het zand. Dat vond mijn vrouwtje weer niet zo fijn geloof ik. Iedere keer moest dat stofzuigerding weer voor de dag gehaald worden. En als je dan denkt dat je daar ook leuk mee kan gaan spelen dan moet je weer in de bench. Balen is dat zeg!

Gelukkig is er dan altijd nog Cindy! Die heeft tenminste leuke ideeën. Zo kwam ze me zondag opeens halen. Ik mocht mee naar een grote plas. En weet je wie daar ook was: Luna. Luna is ook een hond en daar kan ik altijd fijn mee spelen. En deze keer mochten we allebei in het water springen en daar lekker zwemmen en balletjes uit het water halen. Fun joh!

Ik was me toch moe. En toen bracht Cindy me weer naar huis. Lig ik net even in mijn bench te pitten, of daar komt Cindy alweer terug. Of ik weer mee wou? Ja, wat denk je! Natuurlijk wil ik dan weer mee. En weet je waar naar toe? Ja hoor, weer naar de plas. Deze keer was Manou er. Dat is ook een labrador en die ken ik al heel goed. Hij is al groot, maar je kunt wel heel fijn met hem spelen.

Ik maar samen met Manou het water in en die gasten op het gras maar enthousiast doen. Gooiden ze mijn speeltje steeds in het water en wij er maar steeds achteraan. Ik werd er wel moe van. Manou kan nog sneller zwemmen dan ik, dus die was iedere keer eerder bij het balletje als ik. En toen dacht ik: en nu moet ik slim zijn. Ik sprong samen met Manou in het water en liet hem maar lekker zwemmen. En als ie dan bijna terug was sprong ik naar hem toe en pakte mijn balspeeltje mooi weer van hem af.

Lachuhhh.

Nou dat was het dan weer voor deze keer. Weet je wat? Er is een filmpje gemaakt en dat laat ik mijn baasje hieronder neer zetten.

Trouwens: daar had mijn baasje me te pakken zeg! Ik lig me daar even rustig te liggen en opeens hoor ik keihard: "Wisky pak de bal, Manou pak de bal". Ik vlieg overeind om te kijken waar Cindy en Manou opeens zijn. Zijn ze er helemaal niet. En daar zit mijn baasje weer achter die computer te lachen. Maar wacht maar, ik fop hem nog wel eens terug.