Hoera, vandaag mag ik met mijn baasjes mee in de auto. En weet je wat? Vrouwtje heeft mijn waterflesje mee. En weet je wat dat weer wil zeggen? Weet je niet hé? Dat betekent dat we niet naar die vervelende dierendoktermeneer gaan, maar ergens naar iets wat ik denk ik heel leuk ga vinden. 

Het moeilijke van die mensenbaasjes is altijd dat ze je helemaal niks vertellen over waar we heen gaan. "Gaat ie mee in de auto?", zegt baasje dan alleen. Alsof er iets te kiezen valt. Als ze willen dat ik mee ga, dan moet ik mee, punt uit. Maar ik wil wel mee, hoor.

Onderweg hoor ik baasje iets zeggen van Reijndersmeer of zo. En dat komt me toch wel iets bekend voor, maar dan van heel lang geleden. Kon je daar niet ergens lekker in het water springen of zo?

Het duurt wel lang voordat we er zijn hoor. Baasje wil wel harder, maar overal staan van die bordjes op zo'n stok waar je heerlijk tegenaan kan plassen. Het lijkt wel of baasje zijn auto op zoek is naar het allerfijnste paaltje om tegenaan te plassen. (Moeilijk hoor, dat zo'n auto moet kiezen, ik wist het wel: ik zou ze gewoon allemaal uitproberen. Maar hee, ik kan weer niks. Ik zit in die auto en kan er niet uit.

Eindelijk, eindelijk komen we dan aan op zo'n veld waar auto's uitgelaten kunnen worden. Bij het uitstappen ruik ik meteen aan een drol dat er nog meer hondjes in de buurt zijn. Gaaf. Dan kan ik lekker spelen. Kom op baas, opschieten. Wacht ik trek je wel even mee, dan gaat het allemaal wat sneller. Ranggggggg. Hallo, krijg ik me toch een ruk aan de riem, ik val er bijna van om. Ik moet oppassen, want ik geloof dat baasje het niet zo fijn vond dat ik hem even wou helpen om wat sneller te worden.

Nou en dan lijken we eindelijk naar het water te gaan, moet vrouwtje weer zonodig ergens naar binnen. Baasje wijst naar twee bakken met water. "Wisky water drinken?", vraagt ie. Nou da's ook lekker zeg, daar heeft iedereen al van staan te drinken. Weet je wat? Ik zal er even in plassen. Dan weet iedereen dat die bak van mij is. "Ho", zegt baasje opeens en nu duwt ie me bij mijn rug van die bak weg, net wanneer ik er bijna inplaste. Een andere man begint opeens te lachen. Nou, nou die mensenmannen moeten altijd lachen wanneer ze een hondje net als ik weer zo nodig moeten pesten.

Hee, daar is vrouwtje weer. Nu kan het echt beginnen. Kom op baas, opschieten. En weer loop ik in mijn tempo (ja, ietsje langzamer dan, want anders kunnen ze weer eens niet bijhouden), naar het punt waar je omhoog moet klimmen over het zand. Krijg ik me daar alwéér zo'n ruk aan mijn riem. Jonge jonge jonge baas, we gaan vandaag wel weer eens extra sloom niet? Ik kijk baasje maar eens goed in de ogen. Oeps, dat doet ie ook bij mij en hij ziet er niet naar uit dat ie met zijn staartje wil gaan kwispelen.

Trouwens, weten jullie wel dat mensen geen staartje hebben? Daarom zijn ze zeker zo weinig vrolijk. Ze KUNNEN niet eens kwispelen. Zielige mensjes toch.

Eindelijk zijn we bij de paadjes. Wow, hier kun je nog eens snuffelen. Ik ruik andere honden, maar ook iets anders, dat ik ken uit het bos. Euuhm, konijnen heten die beesten. Die lijken op Winnie, het dwergkonijntje bij ons thuis, maar dan bruin en groter.

Ohhh, van al dat gesnuffel moet ik opeens zo heel erg poepen. Ik draai net als anders mijn kont in de struiken en daar komt ie..... owww dat lucht op. Hee, daar komt een hondje aan. Daar ga ik mee spelen. Auwa, zit die lijn weer opeens kei-strak. Ah nee he, staat mijn baasje daar mijn poep weer in een zakje te doen. Wat een geneuzel. Er liggen zoveel drollen. Nu moet ik weer onnodig lang wachten en zul je zien dat dat andere hondje allang weer weg is.

Oh, kijk nu eens. Er zijn nog meer honden bij en er is er eentje bij die lijkt heel veel op mij. Er is een mevrouw bij met een rood en witte stok. De andere labrador mag wel even snuffelen van de meneer. "Hij heeft ook een beetje vakantie", zegt de meneer.

Maar dan lopen ze weer door en zegt baasje tegen mij dat ik ook weer mee moet.

Het gaat omhoog over heerlijke zandpaadjes en dan weer omlaag, lekker hoor, dat moest overal zo zijn. En dan.... de verrassing: heel veel water. Volgens baasje is het een meer. Nou, als je niet weet wat dat is, dan onthoud maar: heel veel water in een hele grote plas. Dat is een meer.

Er zitten daar mensen die heel moeilijk praten. Ik versta er niks van, maar er is wel een andere hond bij. En die heeft geen eens een riem om en zijn baasje gooit een stok in het water. Dat wil ik ook! Ik ren naar het water en baasje rent zo maar mee. Dat is een meevaller. Ik mag het water in. Maar dan doet die hond opeens zo raar. Hij begint te grommen en zegt dat ik moet ophoepelen en dat die stok van hem is. Nou dat moet hij weten, maar ik wil ook in het water. Haha, ik trek nu zo hard dat mijn baasje bijna omvalt en in het water duikelt. Maar baasje houdt de riem nog steeds stevig vast, maar hij doet niet boos. Sterker nog, baasje staat te lachen. En dat is bijna hetzelfde bij mensen als kwispelen bij honden. Ze zijn dan vrolijk.

En weet je wat? Nadat ik al wat gesprongen heb in het water en al even ben gaan liggen in het water, maakt baasje mijn riem los! Hoera! Lekker dollen met die andere hond. Die gromt af en toe nog wel een beetje, maar ik laat hem gerust zelf maar die stok uit het water halen. Ik heb niet zo'n zin in zwemmen, wel in het springen in het water, maar verder niet.

Na een poosje roept baasje me al. Hmmm, dan gaan we zeker weer weg. Daar heb ik geen zin in. Maar ja, als ik nu niet luister, dan wordt baasje dalijk boos en dat is ook weer niet zo slim. Weet je wat: ik loop netjes naar hem toe en ga zelfs netjes zitten. Baasje maakt de riem weer vast en we gaan weer verder wandelen. Ik schud me maar eens even lekker uit. Oeps, die andere mensen worden nu ook nat. Ze worden gelukkig niet boos en vragen iets van "wie alt ist der dann". Zegt mijn baasje "er wird bald drei jahre alt". Wat dat weer allemaal voor mensentaal is?

Een heel stuk verder is weer zo'n plek waar je naar het water kan. Daar staan mensen met drie grote herdershonden. Oeps, die ene wordt me een partij boos op mij. Hij komt aanstormen en wil mij bijten. Maar dan wordt mijn baasje toch boos. Hij loopt naar die hond en hij haalt aan om hem een schop te geven... Wow, wat kan baasje boos worden zeg! En dan komt er een meneer teruglopen die we daarnet voorbij zijn gelopen. En die begint ook heel boos tegen die mevrouwen met die herders te mopperen. "Hier moeten honden aangelijnd worden, dat staat overal aangegeven", zegt ie keihard. De vrouw zegt dat ze dat ook wel weet. En dan snauwt mijn baasje terug: DAN DOE DAT OOK !!!. Oeps, ik geloof dat je baasje niet al te boos moet maken. Weet je wat? Ik zal de rest van de wandeling maar eens heel lief meelopen, zonder te trekken, netjes naast hem lopen, af en toe naar baasje omhoog kijken. Weet je, dat willen baasjes altijd heel graag, maar hee, ik ben een puber en een puber doet toch ook wel eens wat hij wil. Ja, toch?

Onderweg gaan we nog even bij een bankje zitten. Vrouwtje geeft me water. Ja, ho dan. Ik heb daarnet genoeg gedronken hoor. Wacht ik zal nog even wat plassen, dan weten andere honden ook weer dat ik hier was.

Er komt niet een druppeltje plas meer. Da's nou ook wat. Hee dan, nu zit mijn riem helemaal om mijn achterpoten gedraaid en kan ik niet meer lopen. Hee, baas, zie je dat niet? Staat mijn baas me daar weer van die fotodingessen te maken. Hee kijk eens, mijn pohoot. Losmaken. Halloooo.

Nou, eindelijk valt het kwartje. Staat ie me daar eerst even te lachen en dan maakt ie onderhand mijn riem eens los. Baasje baasje. Opletten hoor.

Even later lopen we weer verder. En dan zie ik dat het paadje heel heel ver doorgaat. Nou moe, ik ben eigenlijk best een beetje moe. Moeten we echt nog zo ver baas? Wat is dat nou weer, eerst loopt baasje zo sloom mee en nu wil ie ineens wel gewoon doorlopen. Ik vind hem een prima baasje hoor, maar hij moest nou wel eens een keer weten wat ie wil.

Echt een hele tijd later zie we dan de auto weer. Pfoeh hee. Ben ik blij dat ik weer op de achterbank kan gaan liggen. En daar lig ik dan en dan krijg ik een beetje... slaaaaap. En dan worden mijn oogjes zooo zwaaaar en dan zie ik alles weer voor me. Die andere hond met die vreemdsprakige baasjes en die boze herdershond en mijn baasje boos op die hond en die meneer en........hoewaaahhhhh.