Vanuit betrouwbare bron heb ik vernomen...
Wat? Ik weet dat er vandaag spotters van buiten de regio gaan Mortelen. Ik zoek een stukje tijd om ook van het fraaie lenteweertje te gaan genieten. Ik laat de hond uit en maak het middagrondje iets groter dan doorgaans. Ook de hond mag meegenieten van het mooie zonnetje. Even later zijn we weer terug.
Even treuzel ik, warme of koude drank meenemen? Ik ga voor een koud flesje spa rood. Kijker en camera mogen ook mee en de jas gaat "voor het geval dat" mee.
In De Mortel zijn de herstelwerkzaamheden aan de doorgaande weg klaar. Geen filevorming dus.
Wanneer ik op de HB-weg ben tuur ik naar voren: er staan veel auto's in de berm vlakbij het spottersveldje. Wat mensen van Staatsbosbeheer genieten van een late lunch en een ander duo gaat een werkbespreking houden aan de picknicktafel.
Corinne staat bij de auto waar ze Ari net in heeft gezet. Even een aai over de kop geven. Marjo en Paul zitten een stukje verder. Zover de coronaregels het toelaten is er een begroeting.
Ik hoor hoe er vanmorgen al weer vier valken zijn gezien. Ook zij bevestigen dat er geen sprake is van strijd tussen de vier. Wie de toren in bezit hebben laten dat blijken maar hebben daar geen harde middelen bij nodig.
In de toren is weer werkvolk. De valken hebben zich ondertussen al een hele poos niet meer laten zien. Buizerds vertonen zich wel met regelmaat.
Corinne staat op het punt te vertrekken maar is bang dat wanneer ze vertrekt de valken meteen zullen terugkeren. Ik wrijf het er onbedoeld hard in met een "dat is altijd zo".
En inderdaad heeft Corinne haar auto amper gekeerd of daar keren de valken ook terug naar de toren. De valk op de wiphoek laat aan alles zien dat zij V is en wat ik al dacht: de valk die van het rooster de nestkast in is gegaan is M.
V verplaatst zich naar de hoge antenne en schijnt daar startklaar te zitten voor wat komen gaat wanneer nieuwe mensen op het veldje aankomen en Marjo al bij de auto staat.
Ik zie aan alles dat een paring op de nominatie staat te gebeuren. Marjo wil er niet op wachten en weet dan nog niet dat de paring nog voordat ze wegrijden gaat plaatsvinden. Maar ik ben zelf ook afgeleid door het nieuwe stel dat op het veldje staat. Ik heb meteen door dat het geocachers zijn en aangezien ik weet dat het schatje sinds kort onder een dikke laag zand is begraven waarschuw ik hen daarvoor. En dat is uiteraard precies het moment waarop M in de hoge antenne zijn driften ten uitvoer brengt. "Ahhh, ben ik ook te laat", verzucht ik. De nieuwkomers hebben geen idee waar ik het over heb. Ik moet er wel om lachen.
Wanneer ik al op het punt sta om mijn bezoekje te stoppen gaat mijn telefoon. Mijn dochter belt me even. Met "Ik kom er aan" maak ik een lang verhaal kort.
