Vandaag heb ik niet zoveel tijd voor de slechtvalken met een jarige dochter en een wedstrijd van mijn amateurclubje tegen het grote PSV. Moeder de vrouw wil dat ik nog een tent opbouw want de regenkans is groot vandaag. Hmmm, da's dan weinig tijd voor de Mortelgang.
Later dan gewoonlijk (het zal zo'n beetje half elf zijn) land ik op het spottersveldje. Op de toren is geen valk te ontdekken, maar ik besluit deze keer niet meteen de wandeling dan maar in te zetten. Verwacht ik PA binnen niet al te lange tijd aan de voorkant? Ja! Eigenlijk wel. Niet dat ik daar een uitgekiende wetenschappelijk onderbouwde reden voor kan bedenken hoor, soms is het gewoon intuitie die je op een plaats vasthoudt.
De familie nijlgans trekt mijn aandacht. Ik probeer het gekrioel te tellen en kom daarbij niet verder dan zes, ik twijfel daar zelfs een beetje aan, want het kunnen er ook maar vijf zijn. De foto bewijst toch zes kuikens.
Ik loop wat op en neer maar het blijft even erg rustig met de waaarnemingen, maar dan opeens is daar ergens van de toren vandaan die dekselse PA. Hij vliegt wat op en neer en ondanks het niet al te fraaie licht maak ik er wat plaatjes van.
Blijkbaar heeft ie nog wat in de bewaarkast liggen. Op de bovenste ring, zo'n beetje onder de nestkast lijkt hij wat op te pakken en wanneer hij ermee koers zet naar de nestkast heb ik het idee gelijk te hebben. Prooitje uit de voorraadkast.
PA zit een poos op het rooster, maar of er iets met het prooitje gebeurt kan ik niet zeggen. Het is volgens mij ook weer PA die het rooster verlaat. Wanneer hij voor een tweede keer aanzet naar het rooster lijkt hij terug te komen van een jachtvlucht en met een klein succesje zo te zien. Hij brengt het naar het rooster en ditmaal lijkt er een wissel te zijn. VV, die toch wat groter is, komt met het prooitje uit de kast en landt op de stellage op de derde ring.
Maar dan zien we (we zijn ondertussen met zijn drietjes op het spottersveld), dat er nog iets landt op de rechterkant van de ring. het blijkt een dappere duif die er even gaat zitten uitrusten. Wanneer de duif even later wegvliegt, wachten we om te zien of VV het mini-prooitje laat vallen om deze veel betere prooi te gaan slaan of dat ze gewoon blijft zitten. Het is het laatste.
Ze zit daar echter niet zo heel lang meer en gaat zo'n beetje op de hoek van de ring zitten en de dwarrelende veertjes bewijzen dat ze nu van het verse prooitje eet.
Wanneer ze die plek verlaat moet ik echt gaan, want het is vrijdag eikesdag.
