Wanneer ik de stijve spieren van mijn rechterbeen dan eindelijk weer wat los heb, en de weigerachtige flashplayer ineens weer spontaan werkend is, is daar de beste smoes ooit om naar De Mortel te gaan: het is hartstikke mooi weer!
Gerrit E. is al een poosje op het spottersveldje, maar kan nog geen spannend verslag doen van een sensationeel verlopen uur bij de toren. Simpelweg, omdat er niks te melden valt. Toch gaat dat anders worden.
Wanneer ook Piet en Gerri112 zich op het veldje melden duurt het niet lang of die derde duikt weer eens op. Er is wat onrust vanuit de nestkast, maar om te zeggen dat het er heet aan toe gaat? Nee, niet aan de orde.
Wanneer Piet wijst naar de roofvogel die ver boven en achter de toren zweeft gaat het gehalte aan adrenaline toch stevig bij mij omhoog wanneer de rode wouw in deze zweverd herkend wordt. Da's een hele poos geleden dat ik die voor het laatst een zag boven De Mortel.
Ook een drietal buizerds waagt zich in de buurt van de toren. Eén van hen is erg groot en erg licht van kleur. Een prachtig beest.
Nog wat later zien we nog sperwers en dan is daar opnieuw die derde onruststoker. Er komt reactie van de toren en het lijkt op de foto's heel agressief, maar dat valt heel erg mee.
Pas bij het derde binnendringen van het territorium wordt het de valken op de toren te gortig. Nog steeds niet met veel geweld, maar ditmaal wel met wat verhoogde snelheid wordt nummer drie op zijn (haar) nummer gezet.
Mensen komen af en aan. Sommigen maken even een praatje. Maar het weer is te fraai om daar nu een lang verhaal over te schrijven. Wanneer we om kwart of een vertrekken, kondigen zich de volgende spotters alweer aan. Ja dit weertje mag er best wezen.
Misschien later nog een filmpje
