Gisteren ben ik al even stiekem bij de toren geweest. Er viel op het eerste oog niet zoveel te melden en de foto's waren bagger. Dus heb ik het maar voorbij laten gaan.
Toch hield me één vreemd voorval nog even bezig. Wat was het geval? Bij mijn aankomst zat Gerrit al met kijker op een van de bankjes. Meer opvallend was de rij auto's met paardentrailer erachter die in de berm stond. Allemaal met duits kenteken en bezig om hun paarden weer in te laden. Gerrit wist me te melden dat zij over de velden in in het bos gereden hadden en dat zij opvallend genoeg een sleutel van het houten hek bij zich bleken te hebben.
Vandaag staat er een ritje door alle dorpskernen van onze gemeente op het programma. Er moeten van alle kernen een paar foto's genomen voor een opdracht van een klant. Altijd leuk, maar opvallend veel kilometers te maken. (Ik weet uit eerdere ervaring dat een ritje langs alle basisscholen van de gemeente een rit van 45 kilometer (!) vergt).
Niet geheel onverwacht voert de eerste rit me naar De Mortel en van daaruit zal Bakel de tweede dorpskern worden die ik ga bezoeken. Wie de regio een beetje kent weet dat ik op deze route de Morteltoren passeer. Passeer? Nee, natuurlijk niet! Ik ga vanzelf even naar het spottersveldje. Ik zie een grote valk bij de hoe antennevoet zitten. De automaat zegt dat dit dus VV zal zijn.
Meteen na mij stopt er een auto in de berm achter mijn auto. "Zijn ze actief?", vraagt de man. Die samen met zijn vrouw op het picknickbankje gaat zitten. Ik wijs waar ik de valk zie en vertel dat dit het enige wapenfeit tot nu toe is. Maar dan worden we meteen op onze wenken bediend. Er nadert een andere valk (PA) en die laat alle twijfel wegvagen door meteen een wip te gaan maken met de valk op de hoek bij de hoge antenne. "We worden op onze wenken bediend", lach ik.
PA gaat na de daad op het hekwerk zitten. Altijd een leuk plaatje om ze dicht bij elkaar te zien. Na een poosje vliegen ze allebei weg om een kort rondje te maken. Waarbij VV op de hoek bij de nieuwe antenne bij de nestkast gaat zitten en PA van de gelegenheid gebruik maakt om VV vanaf het rooster naar de nestkast te lokken. Maar dan zien we hoe VV onrustig wordt. Ze krijst een keer naar PA die uit de nestkast komt en poolshoogte komt nemen. Mijn buurman ziet door zijn kijker hoe er een derde valk nadert. "Een juveniel van vorig jaar", meldt hij. De man heeft iets over zich dat ik hem direct geloof. Even later blijkt dat hij er inderdaad wel iets vanaf weet. Hij is al heel lang verbonden aan de Werkgroep Slechtvalk Nederland en is nu secretaris.
In de verte komt mijn vriendin, de turkse herder van de bewoner van het vogelparadijs, aanlopen met haar baasje. Ik haal even een hondenkoekje uit de auto en bezegel mijn vriendschap voor altijd. Zo leuk is dat! De hond die ik vanaf pup-tijd al steeds heb aangehaald vergeet dit nooit meer.
Mijn gezelschap vertrekt weer en dan maak ik even een praatje met de buurman. Wat ik hoor verklaart opeens een hele boel!
Het paardenvolk van gisteren heeft de koeien bijeengedreven in opdracht van de eigenaar van de Angussen. Twaalf zijn er afgevoerd (de kudde werd te groot) en twee zijn er afgeschoten! De twee strekpootjes hebben een genadeschot gekregen. Ik schrik ervan, maar in mijn achterhoofd weet ik dat dit toch wel beter zal zijn. We hebben vaak genoeg gezien dat ze vermagerden, maar er dan na een poos toch wel weer doorheen kwamen. Vooral de zwarte was heel erg solitair, meer nog dan het bruine stiertje, terwijl dit kuddedieren zijn. Da's niet goed. Ik ben een dierenliefhebber en vindt het verschrikkelijk wanneer een beest afgemaakt moet worden, maar ik ben ook een realist en ik weet dat het soms gewoon beter is.
Beter nieuws is de terugkeer van de uil op zijn vertrouwde stek. En de aanwezigheid van meer uilen in hetzelfde bos.
Helaas moet ik mijn verhaal hier stoppen, precies zoals ik mijn bezoekje ook moest afbreken, want ik heb nog meer te doen en de tijd dringt ondertussen.
