Het zou een absoluut Spielbergmoment worden met de camera's vanuit twee invalshoeken gericht op de hoofdrolspeler.
Ik zou weer om zeven uur bij de toren zijn, maar weer mislukte dit volkomen. Toch nog niet al te laat rijd ik vervolgens aan en zie bij de toren een bekende spotter. Linea rectea er naar toe natuurlijk, maar wat gebaart die Gerrit nou? Wegwezen hier?
Ik draai mijn raampje open en kijk hem vragend aan. In drie zinnen probeert gerrit uit te leggen dat er een valk steeds in bomen heeft gezeten. Ik vervloek mezelf dat ik de wekker niet gezet heb en vrees al het moois alweer gemist te hebben.
De jonge valk blijkt op de zandhoop te zitten. We kijken elkaar wat besluiteloos aan. "Waar moeten we nu heen?", vraag gerrit zich hardop af. Hij loopt een paar meters in de richting van het spottersveldje en meteen besluit ik om naar het poortje bij de Loop te gaan kijken. Heeft in elk geval één van ons geluk.
Voorzichtig verlaat ik het groen van het bos en stap naar het poortje. Ik film maar ik merk dat ik het onderwerp maar niet in beeld krijg. Dan kijk ik er even overheen en zie dan dat de jonge valk weer even in beeld komt. Ik sta hier niet goed, aan de overkant van de Loop moet ik zijn.
Zou ik de valk daar niet laten schrikken? Ik besluit op behoorlijke afstand te blijven en rustig te bewegen. Plotselinge bewegingen zullen de juvie zeker afschrikken. Ik sta halverwege het veld en heb nu goed zicht op de zandhoop. Daar zit de valk. Hij beweegt wat raar. (Is het 2R en dus zij ???)
De valk lijkt iets aan haar pootje te hebben. Is het soms een mini-prooitje. Er wordt wel aan gehapt. Kraaien lijken te willen pesten, maar vertrouwen zich niet helemaal dichterbij te komen. Een kraai waagt zich bovenop de zandhoop. De valk gaat als in een regelrechte "duel bij de OK corral" variant aan de andere kant zitten. Zou ik het schuifje niet beter op filmen kunnen zetten? "JAAAAA".
Mieke is ook gearriveerd en lijkt de verdekt opgestelde Gerrit nu ook te hebben gevonden. Super. Gerrit staat met zijn geweldige camera aan de andere kant en zal vanaf die kant alles kunnen zien wat ik mis en vice versa. Dat wordt een compleet plaatje, hoop ik al.
En dan gáát de valk. Hij sjeest regelrecht op de kraaien af die een klein stukje verder in het veld zitten. Nog eens, nog eens. Het zijn aanvallen die niet al te serieus te nemen zijn, maar voor de toeschouwers is het smullen van de bovenste orde. Nog een aanval en dan draait de valk in de richting van de froonacam, draait nog meer bij en komt... recht op me af. Wowwww. Een boom brengt er de klad in, maar de valk draait lweer bij, ik kan de beweging nog net volgen. En dan keert de juveniel terug naar de zandhoop. De adrenaline in mijn lijft giert nog na. Even later vliegt de valk opnieuw op en sjeest naar een boom. Huh, plotseling ben ik hem kwijt.
Grote trossen duiven naderen de toren en gaan er ongehinderd aan voorbij. Geen actie.
Achter me hoor ik de familie buizerd. Ik besluit het risico te nemen en hoop ze nu te verrassen voordat ze mij zien. Een minuutje later vloek ik. Weer vliegen tenminste twee buizerds voor me weg. Ik ben opnieuw te laat, maar het kan me heeelemaaal niks schelen. Ik loop over het pad terug naar de poel met het nieuwe bankje. Over me heen hoor ik twee ganzen. Ik zie wel iets maar kan nite eens herkennen of het nijlganzen zijn. Verder....
Bij de poel neem ik de bomen nog even goed in me op. Opeens zie ik gerrit met rappe schreden naar de toren lopen. komt ie me tegemoet? Heeft ie iets gezien? Ik besluit te wachten. Dan zie ik dat Gerrit zijn auto keert en naar het spottersveldje terugrijdt. Aha, hij heeft vast nog iets in zijn auto liggen dat ie dicht bij zich wil hebben. Ik loop ook naar het spottersveldje.
Met nog duidelijk het enthousiasme in onze lijven vertellen we elkaar wat we gezien hebben. Dan stopt er weer een auto. Jonne en Jelle (en iets later ook Piet) krijgen te horen wat niemand graag hoort: "ge bent te laot".
Maar de juveniel vergast ons nog een keer op een aanval op de kraaien. Ditmaal volg ik het met de kijker en knip ik op het laatst nog een fotootje.
Om het verhaal compleet te maken dan nog even de melding van de aankomst met prooi van een oudervalk. De juvie (moet wel 2R zijn) gaat erheen en weer met veel enthousiasme zien wij toe hoe de prooioverdracht slaagt. Maar de prooi is zwaar. Eigenlijk hopen we dat die nog net te zwaar is, maar met een laatste aanzet lukt het nog net om op de odnerste ring te landen. Daar gaat het bijna aslnog fout, maar de valk weet de prooi die over het randje valt nog net omhoog te trekken.
Nog een mooi momentje is een typisch PA-momentje. Hij zit op de linkerlamp wanneer een juvie hem komt uitdagen. Hij jaagt zijn PA zo van de lamp af. PA maakt rustig een rondje en gaat vervolgens op de rechterlamp zitten. De juvie gaat in een rampje zitten, blijft daar heel even en gaat dan op het volgende raam zitten. De prooi wordt met veel moeite aangevreten. (Weer die 2R die daar moeite mee heeft).
Tenslotte nog een actie waarbij een valk in een boom vlakbij ons, maar door een eikje aan ons oog ontrokken, gaat zitten. Ik moet naar huis en zal er aan voorbij moeten. Gerrit loopt voor de zekerheid mee. De valk schrikt op en maakt zich uit de voeten. Mijn dag kon al niet meer kapot.
Verslag volgt, filmpje kan niet wachten.... :-)
