Het kleine cameraatje weet niet de kwaliteit beelden te maken die ik hoopte dat het zou doen. De opnames bij nacht lukken niet met de IR omdat de buitenlamp naast de voordeur maakt dat het daar te licht voor is. Maar ik heb hem! De hond die op de stoep schijt blijkt een golden retreiver(bastaard). Helaas heb ik zijn baas niet genoeg herkenbaar in beeld, maar de combinatie van hond en donkere kledij laten wel wat belletjes rinkelen. Ik heb je maat!
Ik wil mijn vrije koningsdag voor een stukje besteden bij de toren. Niet lang, want ik heb mijn zoon beloofd met hem mee te rijden naar de garage. Onderweg valt me op dat de fietspaden langs de weg richting Beek en Donk afgesloten zijn. Niet moeilijk te raden waarom. De corona-nertsen zullen hier mee van doen hebben vermoed ik zo.
Het is druk in de nabijheid van de toren. Gelukkig niet op het spottersveldje maar bij de Loop zijn twee gezinnen met kleine kinderen bezig met een vangnet. De onderlinge afstand lijkt me niet aan de voorwaarden te voldoen. Erger is het wanneer twee stellen oudere fietsers hun rijwiel bij het bankje bij de toren parkeren en de heren zich kop aan kop buigen over een van de banden van één fiets.
Buurman komt voorbij met de hond. Een groet is voor de hond niet voldoende. Baasje laat de lijn wat vieren zodat zij een hondenkoekje van me mag aannemen. Wij zijn al jarenlang, vanaf dat ze pup was allerbeste maatjes. Voorzichtig legt ze een van haar poten op mijn arm. Ja hoor, vriendschap.
Ook de buurvrouw komt even gelopen. Op mooie afstand laten wij zien hoe het ook kan om even verbaal contact met elkaar te hebben.
Het kleine vogeltjesspul laat zich vandaag meermaals goed zien. Van spreeuw tot roodborst en van roodborsttapuit tot geelgors. De witte kwikstaart komt even bij me poseren al is het maar heel kort.
Gaaien hebben de grootste ruzie met elkaar, toch lijken me dit nog jonge herriemakers. Twee houtduiven balanceren op een tak vlakbij me. "Kôldeuf" zo noemen we ze hier. Zoals we hier een Gaai kennen als "Malkeurf".
En op de toren?
Daar moeten we het vandaag niet van hebben. Ik vermoed er eentje in de nestkast die de andere roept. Niet lang daarna komt die dan ook aangevlogen en landt op het tweede kozijn rechts van de toren onder de ringen. Met prooi of niet kan ik niet zeggen. Weer even een schreeuw uit de kast. De valk vliegt nu op, maar ik raak hem meteen uit het oog omdat ik even afgeleid word. Is hij de kast in?
Meteen hoor ik weer wat aan de overkant van de Loop (waar de Angussen grazen) en kijk ik heel even weg. Dan zie ik de valk in de lucht. De landing gaat naar de kleine antenne bij de wiphoek. Maar dat is van korte duur. De valk hupt op en wanneer ik denk dat deze naar de hoge antenne zal vliegen duikt ze wat naar beneden. Daar schrikt een andere vogel zich een hoedje. Is het een andere valk? Is het een kamikazeduif? Het gaat te snel om daar iets zinnings over te kunnen zeggen. Het gaat achter de toren razendsnel omlaag en dan is het verder voor mij een raadsel. De toren is wat te breed om het vervolg te kunnen zien.
Ik open heel even de bdl-chat om dit geval te melden, niet wetend dat het komende uur verstoken zal blijven van enig vervolg en mijn geduld me nu dus niet beloond wordt.
Dan denk ik opeens aan het Achtuurboompje, de lezers die mijn verhalen alle lange tijd volgen kennen het boompje. Nieuwere lezers verdienen wat uitleg. Omstreeks acht uur 'savonds staat de zon dusdanig dat het de schaduw van de toren precies op dit boompje werpt. Met alle webcams uit het verleden was dit soms ook thuis te zien, vandaar dat ik dit boompje deze bijnaam bezorgde.
Hoewel er voldoende te genieten valt van de rest wat geboden wordt, besluit ik toch maar huiswaarts te gaan.
